گرمایش جهانی در سال‌های آینده تشدید می‌شود

به گزارش ایران اکونومیست به نقل از وزارت نیرو، سازمان جهانی هواشناسی در تازه‌ترین گزارش‌های خود پیش‌بینی کرده است که در ۵ سال آینده گرم‌ترین دوران طول تاریخ جهان به ثبت می‌رسد و جهان با شرایط نگران کننده‌ای به لحاظ آب و هوایی رو به رو خواهد شد؛ وضعیتی که تحت تأثیر روند افزایش تولید گازهای گلخانه‌ای و پدیده «ال نینیو» آغاز شده و روز به روز شرایط بدتری را برای جهان ترسیم می‌کند.

بر اساس تازه‌ترین اطلاعات سازمان هواشناسی کشور نیز میانگین افزایش دمای ایران با سرعتی دو برابر روند جهانی پیش می‌رود و این روند می‌تواند پیامدهای خسارت باری مانند کاهش نزولات جوی، افزایش مصرف انرژی و افزایش تبخیر در ایران همراه شود.
واقعیتی نگران‌کننده که اگر نسبت به آن حساسیت لازم میان مردم و مسئولان ایجاد نشود، بیم آن می‌رود در آینده کشور را در ابعاد مختلف با چالش‌های جدی رو به رو کند.
"بهلول علیجانی"، استاد آب و هواشناسی دانشگاه خوارزمی در ارتباط با افزایش بی‌سابقه دمای کشور گفت: موج شدید گرمایی که تابستان سال جاری ایجاد شده است، استمرار روند گرمایش جهانی است که محدود به کشور ایران نیست و به مرور زمان در سال‌های آینده تشدید می‌شود.

استاد دانشگاه خوارزمی ادامه داد: اگرچه موج شدید گرمایش یک پدیده سراسری و جهانی است و برای مقابله با آن نیاز به اجماع جهانی ضرورت دارد، اما برخی راهکارهای محلی نیز می‌تواند در مسیر مقابله با آن مؤثر باشد.

وی افزود: همان طور که می‌دانید بسیاری از کشورهای جهان در جریان توافق‌نامه پاریس متعهد شدند تا سال ۲۱۰۰ میلادی میزان افزایش دمای جهان را تا ۱.۵ درجه سانتی گراد حفظ کنند، اما همین الان و تحت تأثیر عدم اجماع جهانی میزان گرمایش کلی جهان ۱.۲ درصد افزایش یافته است.

پدر علم آب و هواشناسی سینوپتیک ایران افزود: یکی از مهم‌ترین اقداماتی که کشورهای جهان از جمله ایران باید در مسیر مقابله با روند سراسری گرمایش جهانی اجرایی کنند، حرکت به سمت کاهش مصرف سوخت‌های فسیلی است.

وی تصریح کرد: وضعیت ایران اکنون در بحث شدت مصرف انرژی به ویژه مصرف سوخت‌های فسیلی اصلاً خوب نیست و اگر دولت در برنامه‌های خود به این موضوع بی‌توجه باشد، قطعاً در آینده با مشکلات شدیدتری هم در حوزه آلودگی هوا و هم در حوزه تشدید گرمای هوا رو به رو خواهیم بود.

علیجانی با تأکید بر ضرورت توجه به پدیده گرمایش جهانی در برنامه هفتم توسعه اضافه کرد: به طور نمونه اجرای پروژه آزادراه تهران – شمال که مسیر دسترسی به شمال کشور را به شکل قابل ملاحظه‌ای کاهش می‌دهد، نمونه خوبی از تلاش‌های دولت برای کاهش مصرف سوخت‌های فسیلی است.

این استاد رشته آب و هواشناسی همچنین ضمن اشاره به لزوم حرکت به سمت انرژی‌های تجدید پذیر در حوزه تولید برق، افزود: اگر می‌خواهیم در آینده با مشکل کمبود انرژی و پیامدهای خسارت بار مصرف زیاد سوخت‌های فسیلی رو به رو نشویم، از همین الان باید برنامه‌های جدی و عملیاتی برای توسعه انرژی‌های پاک و تجدید پذیر را اجرایی کنیم.

مردم باید پدیده گرمایش جهانی را به عنوان یک واقعیت بپذیرند

وی در بخش دیگری از سخنان خود در ارتباط با وظایفی که در این حوزه متوجه عموم مردم است، گفت: مردم باید پدیده گرمایش جهانی را به عنوان یک واقعیت بپذیرند و به سمت سازگاری با شرایط موجود حرکت کنند.

علیجانی با انتقاد از عدم رعایت دمای آسایش توسط برخی شهروندان بیان کرد: برخی شهروندان در فصل زمستان دمای محیط خانه خود را با استفاده از سیستم‌های گرمایشی تا ۳۰ درجه و حتی بالاتر افزایش می‌دهند و همان افراد در فصل تابستان دوباره با استفاده از سیستم‌های سرمایشی تلاش می‌کنند تا دمای خانه را به زیر ۲۰ درجه برسانند، غافل از اینکه با این اقدامات نه تنها دمای آسایش را رعایت نکرده‌اند، بلکه به تشدید مصرف سوخت‌های فسیلی و افزایش روند سراسری گرمایش جهانی کمک می‌کنند.

استاد دانشگاه خوارزمی تهران در توضیح موضوع سازگاری با محیط افزود: گذشتگان ما در معماری خانه‌های خود و دیگر اصول زندگی به گونه‌ای عمل می‌کردند که از ظرفیت‌های طبیعت برای کاهش و سرمایش دما نهایت بهره را ببرند، اگرچه در شرایط کنونی شاید ایده‌های گذشتگان قابلیت اجرا نداشته باشد، اما یقیناً می‌توان با استفاده از تکنولوژی و نوآوری روش‌های جدیدی برای کاهش حداکثری مصرف انرژی به کار گرفت.

علیجانی در ادامه با اشاره برنامه بلندمدت اتحادیه اروپا برای حذف سوخت‌های فسیلی در فرایند تولید انرژی تا سال ۲۰۵۰ اضافه کرد: برای همراه کردن مردم با طرح‌های بلند مدت کاهش شدت مصرف انرژی در کشور و توسعه انرژی‌های تجدید پذیر باید ضمن استفاده از ظرفیت سازمان‌های مردم نهاد نسبت به فرهنگ سازی گسترده اقدام شود.

این استاد دانشگاه در بخش پایانی سخنان خود بیان کرد: هم مردم و مسئولان کشور باید بدانند اگر در مسیر کاهش تدریجی مصرف سوخت‌های فسیلی و سازگاری با گرمایش جهانی حرکت مؤثری نداشته باشند، در آینده خسارت‌های بسیار سنگینی از این محل متوجه کشور خواهد شد.