ممکن است شما با یک فرد مبتلا به سرطان آشنایی نزدیک نداشته باشید یا او را کلا نشناسید اما اگر زمانی شرایط صحبت کردن با این بیماران ایجاد شد مهمترین نکته این است که شما بتوانید جوی ایجاد کنید که هر دو احساس راحتی داشته باشید.
شما می‌توانید هنگام مواجهه با یک بیمار مبتلا به سرطان علاقه و نگرانی خود را نشان دهید و می‌توانید جملات انگیزه بخش بر زبان آورید یا حتی به بیمار پیشنهاد کمک بدهید. گاهی اوقات ساده‌ترین ابراز نگرانی‌ها بیشترین مفهوم و معنا را در خود دارند و گاهی گوش کردن بهترین کاری است که می‌توانید انجام دهید.
معمولا به افراد توصیه می‌شود هنگام برخورد با بیماران مبتلا به سرطان از صمیم قلب و با احساسی حقیقی با آنان ارتباط بگیرند و بیان کردن جملات زیر در این مواقع اثربخش است:
- نمی‌دانم چه باید بگویم اما می‌خواهم بدانی که واقعا از این موضوع ناراحت هستم.
- از شنیدن اینکه به این بیماری مبتلا شده‌ای واقعا متاسف هستم.
- الان حالت چطوره؟
- اگر دوست داری در مورد بیماری‌ات صحبت کنی، من آماده هستم.
- لطفا به من بگو چطور می‌توانم کمکت کنم.
- همیشه به فکرت هستم.
در حالی که داشتن رفتاری انگیزه‌بخش با این بیماران مهم است لازم است توجه شود که بیان کردن جملات خوشبین‌کننده اما غیرواقعی صحیح نیست. شوخ طبع بودن یکی از راه‌های مهم برای مقابله با این بیماری است. اجازه دهید بیمار مبتلا به سرطان در این کار پیش قدم باشد. شوخ طبعی می‌تواند شیوه خوبی برای کاهش استرس و دور شدن از ماهیت طبیعی این بیماری باشد.
زمانی که ظاهر بیمار خوب به نظر می‌آید او را مطلع سازید. اما در مواقعی که دچار رنگ پریدگی یا کاهش وزن است از اظهارنظر در مورد ظاهر او خودداری کنید. همچنین باید توجه داشت در صورتی که فردی از دوستان نزدیک یا اعضای خانواده‌تان به این بیماری مبتلاست از بازگو کردن تجربیات آن به فرد مبتلا به سرطان بپرهیزید. افراد با یکدیگر متفاوت هستند و این تجربیات نمی‌تواند برای همه آنان مفید باشد.
به گزارش ایسنا به نقل از سایت کَنسر، علاوه بر این احترام گذاشتن به مسائل خصوصی افراد حائز اهمیت است. در صورتی که بیمار مبتلا به سرطان به شما اعتماد کرده و بیماری‌اش را با شما در میان می‌گذارد نباید آن را برای افراد دیگر بازگو کنید.
