مبنای این توافق تعلیق غنی سازی در مقابل آزادسازی پول های ایران است.
این توافق 2.7میلیارد دلار از پول‌های بلوکه‌شده ایران در عراق آزاد می‌شود اما باید در امور بشردوستانه‌ای چون غذا و دارو استفاده شود و از سوی دیگر مابه‌التفاوت آن تا بیست میلیارد دلار هم گام به گام آزاد می‌شود اما آن هم به‌صورت نقد نخواهد بود و در امر غذا و دارو و کالاهای ضروری مورد استفاده قرار می‌گیرد. از سوی دیگر، ایران غنی‌سازی خودش را تا مرز 60درصد حفظ می‌کند و نیروهای نیابتی‌اش به روایت نیویورک‌تایمز حق ندارند به پیمانکارهای آمریکا در سوریه و عراق آسیب بزنند.
اگرچه هم آمریکا تحریم جدیدی علیه ایران وضع نمی‌کند و آژانس هم پرونده را به شورا نمی‌فرستد؛ البته اگر تحریم جدیدی از سوی آمریکا مانده باشد!
این توافق ضعیف به‌معنای تمام‌عیار ضعیف است و تنها نکته‌اش حفظ غنی‌سازی 60درصد است اما این توافق کاربردش در زمان بایدن خواهد بود و هر لحظه از قابلیت «فروپاشی» برخوردار خواهد بود.
با توجه به اینکه طبق این توافق کارشناسان آژانس نظارت قوی‌تری از برجام را بر برنامه هسته‌ای ایران خواهند داشت، حتی دست دشمنان داخلی برجام را هم در پوست گردو می‌گذارد، چراکه این توافق با هر فکتی بسیار ضعیف‌تر از برجام است و سرانجام این توافق، عبور از برجام و توافقی جامع‌تر در دوران پسابایدن خواهد بود؛ کاری که می‌شد در فرصت بایدن به آن دست یافت و از دست رفت.
منبع: هم میهن
