به گزارش ایران اکونومیست و به نقل از گلوبال نیوز، دانشمندان مدلی برای یادگیری ماشینی ابداع کردهاند که قادر به تشخیص الگوهای گفتاری است که با تشخیص آلزایمر یا سایر اشکال زوال عقل مرتبط است. این ابزار جدید برای ارزیابی اولیه شرایط استفاده خواهد شد.
زهرا شاه، پژوهشگر دانشگاه آلبرتا و محقق ارشد درگیر در این پروژه جدید گفت: ما علاقهمندیم به گفتار به طور خاص به عنوان پنجرهای به ذهن انسان نگاه کنیم.
وی افزود: ایده اینجا این است که ما میخواهیم به گفتار به عنوان یک نشانگر زیستی بالقوه نگاه کنیم تا بتوانیم الگوهایی را شناسایی کنیم که ممکن است به ما در تشخیص و نظارت بر اختلالات روانپزشکی مانند زوال عقل و آلزایمر کمک کنند.
سه ویژگی وجود دارد که نشانههای زوال عقل را نشان میدهد: مکث در گفتار، طول یا پیچیدگی کلمه و قابل فهم بودن گفتار.
شاه توضیح داد: برای بیماران مبتلا به زوال عقل، چون ممکن است نیاز به یادآوری بیشتر باشد، کلمات را فراموش میکنند و به زمان مشخصی برای یادآوری آن کلمات نیاز دارند، بنابراین مکثهای طولانیتری وجود خواهد داشت.
وی افزود: ما فرض میکنیم که یک کلمه طولانیتر به جای کلمات کوتاهتر از پیچیدگی گفتاری بالاتری برخوردار است. مدت طولانیتر تلفظ کلمه، نماینده پیچیدگی گفتار است. دوباره فرضیه در اینجا این است که بیماران مبتلا به زوال عقل در مقایسه با افراد سالم پیچیدگی گفتاری کمتری دارند.
آزمایشات بر روی ۲۳۷ فرد انگلیسی زبان و ۴۶ فرد یونانی زبان انجام شد. تقریباً نیمی از بیماران، مبتلا به زوال عقل و نیمه دوم جمعیت شاهد بودند.
دقت بالا
این مدل با دقت ۷۰ تا ۷۵ درصد کار میکند.
زهرا شاه میگوید: این مانند یک ابزار پشتیبانی برای تشخیص بالینی است و ما این ابزار را به خودی خود یک ابزار تشخیصی مستقل تعریف نمیکنیم، چرا که این سیستم به یک انسان برای تفسیر نیاز دارد.
وی افزود: این اولین نقطه در تشخیص و غربالگری جمعیتهای بالقوه در معرض خطر است و افراد پرخطر را علامتگذاری میکند که ما از آنها میخواهیم که غربالگریهای بیشتری را پیگیری کنند.
اگرچه هنوز خیلی زود است که این مدل جدید جایگزین تشخیص بالینی شود، اما میتواند به هر کسی که گوشی هوشمند دارد اجازه دهد خطر ابتلای خود به بیماریهای مرتبط با زوال عقل را ارزیابی کند.
زهرا شاه آیندهی این مدل را در قالب یک اپلیکیشن سازگار با موبایل میبیند.
وی میگوید: شما میتوانید آن برنامه را باز کنید و در آن صحبت کنید. برای مثال، میتوانید از برنامه بخواهید که به طور روزانه از شما بپرسد: «روزتان چطور میگذرد؟» و با پاسخ دادن به آن، برنامه میتواند در پسزمینه به طور بالقوه به ویژگیهای گفتاری شما گوش کند تا فاکتورهای مختلف در آن را ارزیابی کند.