به گزارش ایران اکونومیست و به نقل از دیجیتال ترندز، با افزایش تعداد ماهوارهها در آسمان، ستارهشناسان بارها نسبت به تأثیر این ماهوارهها بر تحقیقات علمی ابراز نگرانی کردهاند. در اوایل سال جاری، مطالعه رصدهای «تلسکوپ فضایی هابل» نشان داد که برخی از عکسها چگونه به خاطر رگههای نوری که از ماهوارهها میآیند، از بین میروند. اگرچه تنها درصد کمی از عکسهای هابل تحت تأثیر قرار گرفتهاند اما پژوهشگران این نگرانی را مطرح کردند که اگر ماهوارههای پیشبینیشده در دهه آینده منفجر شوند، مشکل میتواند جدی باشد.
در حال حاضر، ستارهشناسان «موسسه علمی تلسکوپ فضایی»(STScI) که تلسکوپ فضایی هابل را اداره میکند، نرمافزاری را برای مقابله با رگههای ماهوارهای ایجادشده در عکسهای هابل ابداع کردهاند. «دیو استارک»(Dave Stark)، از اعضای این گروه پژوهشی گفت: ما نرمافزار جدیدی را برای شناسایی مسیرهای ماهوارهای ابداع کردهایم که نسبت به نرمافزار ماهوارهای پیشین بهبود یافته و بسیار حساستر است. بنابراین، ما فکر میکنیم که این نمونه جدید برای شناسایی و حذف مسیرهای ماهوارهای در عکسهای هابل بهتر است.
این نرمافزار با جستجوی دنبالهها در عکسهای ثبتشده با یکی از دوربینهای هابل موسوم به «دوربین پیشرفته نقشهبرداری»(ACS) کار میکند. این دوربین، میدان دید بسیار وسیعی دارد و بخش بزرگی از آسمان را در یک حرکت ثبت میکند. این ویژگی سودمندی است زیرا به این معناست که مسیرهای ماهوارهای فقط در درصد بسیار کمی از عکسها اختلال ایجاد میکنند.
استارک گفت: میانگین عرضی که برای ماهوارهها اندازه گرفتم، پنج تا ۱۰ پیکسل بود. عریضترین نمای دوربین پیشرفته نقشهبرداری، ۴۰۰۰ پیکسل است. بنابراین، یک دنباله معمولی کمتر از ۰.۵ درصد از یک نوردهی را تحت تاثیر قرار میدهد. بدین ترتیب، آنها نه تنها قابل علامتگذاری هستند، بلکه بر بیشتر پیکسلهای موجود در عکسهای هابل تأثیر نمیگذارند. حتی با افزایش تعداد ماهوارهها، نرمافزارهای ما همچنان میتوانند به پاکسازی عکسها بپردازند.
این گروه پژوهشی در مقاله خود نوشتند: با ادامه یافتن افزایش تعداد ماهوارهها در آسمان، این روش اهمیت بیشتری خواهد داشت. با وجود این، هابل در حال حاضر تحت تأثیر حداقلی قرار دارد.
«تام براون»(Tom Brown)، رئیس «دفتر مأموریت هابل»(Hubble Mission Office) در موسسه علمی تلسکوپ فضایی گفت: این مسیرهای ماهوارهای تا به امروز، تأثیر قابل توجهی را بر تحقیقات هابل نداشتهاند. پرتوهای کیهانی که به آشکارسازهای تلسکوپ برخورد میکنند، مزاحم بزرگتری هستند.