به گزارش باشگاه خبری فارس «توانا»، فردین معصومی، نماینده سنگین‌وزن کشتی آزاد ایران در المپیک پکن با برنز مسابقات جهانی 2006 گوانگجو و کوله‌باری ار تجربه گام به این رقابت‌ها گذاشت. وی که یکی از باتجربه‌های تیم و شانس مدال بود پس از پیروزی در دور نخست در دور دوم مقابل بختبار احمداف روس بازنده شد، مسابقه‌ای که خودش می‌گوید از یک دقیقه ابتدایی آن چیزی به خاطر نمی‌آورد، اما شانس یارش بود و با حضور حریفش کار را در گروه بازنده‌ها ادامه داد.
فردین خیلی خوب پیش رفت و با پیروزی مقابل کشتی‌گیر بلغار و استیو موکو از آمریکا راهی دیدار رده‌بندی شد، اما برابر مرید موتالیموف قزاق که به قول خودش 11 بار و حتی در بدترین شرایط او را برده بود در 5 ثانیه مغلوب شد، 5 ثانیه‌ای که تا آخر عمرش حسرت آن را خواهد خورد و مدالی که مانند ماهی از دستش پرید و دیگر رنگ آن را نخواهد دید.
فردین معصومی، دارنده 2 نشان نقره و برنز جهان و یک پنجمی المپیک، درباره شرایط این رویداد بزرگ و جو حاکم بر این مسابقات گفت: المپیک شرایط خاص خودش را دارد و نمی‌توان گفت که کشتی‌گیری را که دیروز برده‌ای در المپیک هم مقابل او پیروز باشی. بار روانی المپیک طوری است که این اجازه را به ورزشکار نمی‌دهد.
وی ادامه داد: در دوره گذشته کاروان ورزشی ما واقعاً عملکرد ضعیفی داشت. با توجه به اینکه پیش از مسابقات کشتی هیچ‌کدام از اعضای کاروان موفق به کسب مدال نشده بودند هر چه به مسابقات کشتی نزدیک‌تر می‌شدیم مسئولیت اعضای تیم هم سنگین‌تر می‌شد که متأسفانه کشتی‌گیران هم نتوانستند قابلیت‌هایشان را نشان دهند.
* روی پل گیر کردن ابراهیمی و یزدانی وحشتناک بود
دارنده مدال‌های نقره و برنز جهان درباره روز مسابقه‌اش در المپیک پکن گفت: وقتی که برای کشتی دوم برای مبارزه با حریف روس داشتم روی تشک مسابقه می‌رفتم، سعید ابراهیمی و رضا یزدانی همزمان روی 2 تشک دیگر روی پل گیر کرده بودند؛ واقعاً صحنه سخت و وحشتناکی بود.
معصومی ادامه داد: دیدن چنین صحنه‌ای برای دو کشتی‌گیر ما که هر دو از شانس‌های مدال بودند برای من شوک‌آور بود به طوری‌که در یک دقیقه اول مقابل کشتی‌گیر روس متوجه نبودم چه کار می‌کنم.
* با 40 درجه تب موتالیموف را بردم، اما در المپیک باختم
وی در پاسخ به این سوال که مگر حریفان همان حریفانی نیستند که در مسابقات جهانی و آسیایی بارها و بارها با آنها روبرو و حتی پیروز شده‌ایم، اما چرا در میدان المپیک مقابل آنها شکست می‌خوریم؟ گفت: مرید موتالیموف را 11 بار برده‌ام، حتی در بدترین شرایط هم در مسابقات قهرمانی آسیا در قرقیزستان با 40 درجه تب مقابل او به پیروزی رسیدم در حالی‌که مربیان به من توصیه کردند با این شرایط بهتر است روی تشک نروم.
* تا آخر عمر حسرت آن 5 ثانیه را می‌خورم
معصومی تصریح کرد: در المپیک در 5 ثانیه مدال المپیک را از دست دادم تا آخر عمرم حسرت این 5 ثانیه را خواهم خورد، اما در هر صورت قسمت من این بود. هر چیزی که در زندگی‌ام دارم از کشتی است و تلاشم را می‌کنم با نام فردین معصومی از کشتی خداحافظی کنم.
ملی‌پوش ایران در المپیک درباره این سوال که علت اصلی ناکامی تیم کشتی در این رقابت‌ها چه بود و مقصر کادر فنی بود یا کشتی‌گیران، عنوان کرد: کادر فنی زحمت خودش را کشید، به فرض اینکه کادر فنی کشتی بد بود، اما رشته‌های دیگر چه؟! آنها هم نتیجه نگرفتند. اگر مشکل از کشتی بود پس چرا بقیه هم نتیجه نگرفتند؟!
* کاروان ایران از اختلاف سازمان و کمیته ضربه خورد
وی ادامه داد: در 10 سال گذشته در تمام مراسم‌ها و مسابقات مهم آسیایی و جهانی حضور داشتم، اما در المپیک پکن متأسفانه به علت اختلافات مسئولان وقت سازمان تربیت بدنی و کمیته ملی المپیک فضای بدی حاکم بود به طوری‌که وقتی ورزشکاران از کنار یکدیگر رد می‌شدند انگار که همدیگر را نمی‌شناسند. شرایط دوگانه‌ای در دهکده حاکم بود که ضررش در نهایت به ورزشکاران رسید. به نظرم اختلافات کمیته ملی المپیک و سازمان تربیت بدنی باعث شکست کاروان ایران در پکن شد.
معصومی در باره اینکه اگر بخواهد توصیه‌ای به ورزشکاران المپیکی ایران داشته باشد چه می‌گوید، گفت: بزرگترهای زیادی در تیم وجود دارند که می‌توانند صحبت‌های مفیدتری انجام دهند، اما همه می‌دانند که شرایط المپیک با سایر میادین متفاوت است. به چیزی غیر از موفقیت فکر نکنند چون ممکن است دیگر چنین فرصتی به آنها دست ندهد. کاری کنند تا پشیمان از تشک بیرون نیایند.
* تا 2 روز از اتاقم بیرون نیامدم
وی درباره خاطره‌اش از المپیک پکن گفت: زمانی‌که کشتی را باخته بودم پزشکان تیم برای معاینه و تزریق آمپول به اتاق من آمده بودند که متوجه حضور آنها نشده بودم. آنقدر فشار و استرس زیاد بود که چیزی از آن قضیه را به خاطر نمی‌آورم. حتی اعضای تیم که برای روحیه دادن به من به اتاقم آمده بودند خاطرم نیست تا 2 روز از اتاقم خارج نشدم. احساس می‌کردم رفت و آمدهایی می‌شود، اما متوجه نشده بودم که چه کسانی هستند و چه کارهایی انجام می‌دادند مثل اینکه در دنیایی دیگر بودم.
وی خاطرنشان کرد: شاید خیلی‌ها همه چیز را برای من تمام شده می‌دانستند، اما خدا کمکم کرد سال بعد دوباره صاحب دوبنده تیم ملی شدم و مدال جهانی گرفتم.
* در کنار خانواده‌ام برای کشتی دعا می‌کنم
معصومی در پاسخ به این سوال که آیا در این المپیک هم می‌توانست برای کشتی ایران مثمرثمر باشد گفت: می‌توانستم، اما کسانی را که چوب لای چرخ من گذاشتند نمی‌بخشم. با عنوان جوان‌گرایی من را کنار گذاشتند در حالی‌که بعد از المپیک پکن نفرات دوم و سوم المپیک را بردم. تمام زحمت و تلاشم این بود که مدال المپیک بگیرم، اما قسمتم نشد. شاید خیلی‌ها دوست داشتند کسی بالاتر از آنها در سنگین وزن مدال المپیک نداشته باشند. خیلی مسائل دست به دست هم داد تا در خانه بنشینم و در کنار خانواده‌ام برای کاروان ایران به خصوص کشتی دعا کنیم.
