به گزارش ایران اکونومیست و به نقل از آی‌ای، کاوشگر «جوس»(Juice) آژانس فضایی اروپا با موفقیت در مسیر خود برای مطالعه قمرهای یخی مشتری مستقر شده است.
«کاوشگر جدید قمرهای یخی مشتری»(Juice) شش هفته پیش به فضا پرتاب شد و بسیار شبیه به تلسکوپ فضایی جیمز وب هنگام پرتاب بسته‌بندی شده بود و نیاز به استقرار پیچیده‌ی ابزارها و تجهیزات در فضا داشت.
این فرآیند چندین هفته به طول انجامیده و شامل استقرار صفحات خورشیدی برای تامین انرژی کاوشگر، آنتن‌هایی برای برقراری ارتباط با کنترل کننده‌های ماموریت در زمین، و ابزاری که بررسی می‌کنند آیا برخی از قمرهای مشتری ممکن است میزبان حیات باشند یا خیر، بود.
آنجلا دیتز(Angela Dietz)، معاون مدیر عملیات فضاپیمای ماموریت جوس، در بیانیه‌ای از آژانس فضایی اروپا گفت: شش هفته‌ی طاقت فرسا اما بسیار هیجان انگیز بود. ما با چالش‌های مختلفی روبه‌رو شده‌ایم و بر آن غلبه کرده‌ایم تا جوس را به شکل مناسبی به مشتری برسانیم.
در طول مسیر، جوس برای نشان دادن وضعیت استقرار ۱۰ ابزار مختلف خود به کنترل‌کنندگان ماموریت، سلفی‌هایی ثبت کرد. اکنون که استقرار کامل شده است، ابزارها یک به یک روشن می‌شوند تا اطمینان حاصل شود که همه‌ی آنها طبق برنامه کار می‌کنند.
این بسته‌ی متشکل از ابزارهای قدرتمند داده‌هایی را جمع‌آوری می‌کند که به ما کمک می‌کند به سوالات مهمی پاسخ دهیم. برخی از این سوالات شامل این موارد هستند. جهان‌های اقیانوسی مشتری چگونه هستند؟ چرا گانیمد تا این اندازه منحصربه‌فرد است؟ آیا ممکن است در منظومه مشتری حیات وجود داشته باشد یا وجود داشته است؟ محیط پیچیده مشتری چگونه قمرهای آن را شکل داده است و یک سیاره غول پیکر گازی معمولی چگونه شکل گرفته و چگونه کار می‌کند؟
برنامه‌ی آینده جوس چیست؟
طی یک سال آینده، جوس اولین مانور گرانشی ماه-زمین را در جهان انجام خواهد داد. مانوری که آن را به سمت مشتری پیش می‌برد. از آنجا، چندین سال طول می‌کشد تا به مشتری برسیم و انتظار می‌رود در ماه ژوئیه سال ۲۰۳۱ این کاوشگر به مشتری برسد.
جوس سپس به یک تور اولیه از مشتری و قمرهای آن بین ماه ژوئیه سال ۲۰۳۱ و ماه نوامبر ۲۰۳۴ پیش از ورود به مدار قمر گانیمد خواهد رفت. گانیمد به دلایل زیادی برای ستاره شناسان خاص است، از جمله اینکه بزرگترین قمر منظومه شمسی است.
تصور می‌شود که یک اقیانوس از آب شور در زیر سطح یخی این قمر وجود دارد و آب مایع یک نیاز اساسی برای حیات است. اگر زندگی در تاریکی زیر پوسته‌ی یخی این قمر توسعه یافته باشد، تقریبا به طور قطع شبیه به آنچه در اینجا روی زمین دیده‌ایم، نخواهد بود.
