به گزارش ایران اکونومیست، به نقل از ایندیپندنت، در بیانیه طالبان آمده است که او در این دیدار حامل پیامی از طرف امیر قطر به رهبران طالبان است.
ذبیح‌الله مجاهد، سخنگوی طالبان، در صفحه توییترش نوشت که وزیر خارجه قطر در دیدار با محمدحسن آخوند، نخست‌وزیر طالبان، که در قندهار انجام شده است، در مورد «همکاری در زمینه‌های آموزشی، بهداشتی و اقتصادی» گفت‌وگو کرده‌اند.
به گفته مجاهد، نخست‌وزیر طالبان نیز از کشور قطر خواسته است «تا در تقویت اعتماد بین جامعه جهانی و افغانستان نقش بیشتری ایفا کند».
نخست‌وزیر قطر که در راس یک هیئت به قندهار سفر کرده است، با برخی مقام‌های دیگر طالبان از جمله امیرخان متقی، سرپرست وزارت امور خارجه طالبان، و برخی مقام‌های ارشد دیگر این گروه دیدار کرده است.
به گفته سخنگوی طالبان، در ترکیب هیئت قطری عبدالله الخیلفی، رئیس استخبارات (اطلاعات) آن کشور، نیز حضور داشته است.
این اولین سفر نخست‌وزیر قطر به شهر قندهار است. ادارات مهم طالبان در کابل قرار دارد و دفتر مقام‌های ارشد این گروه از جمله رئیس‌الوزرای طالبان در کابل است. گمانه‌زنی‌هایی وجود دارد مبنی بر اینکه دلیل اصلی سفر این هیئت قطری به قندهار قانع کردن ملا هبت‌الله آخوندزاده، رهبر طالبان، برای بازگشایی مکاتب دختران در افغانستان بوده است.
مسئله منع آموزش و کار زنان از طرف طالبان، اختلاف‌های جدی‌ای را میان اعضای این گروه به‌وجود آورده است و به نظر می‌رسد که منشاء این تصمیم‌های افراطی، قندهار است.
قندهار زادگاه ملا عمر و ملا هبت‌الله است و در حاکمیت دور نخست رژیم طالبان نیز پایتخت اصلی طالبان بود. ملا عمر هم در قندهار میزیست و هنگام فروپاشی رژیم طالبان، از همان‌جا به پاکستان گریخت.
پس از فروپاشی دولت جمهوری در افغانستان و بازگشت طالبان به قدرت، ملا هبت‌الله آخوندزاده که در سال ۲۰۱۶ به رهبری طالبان رسید، به قندهار رفت و تاکنون فقط یک بار در آوریل ۲۰۲۲، به کابل سفر کرده است. اکنون با وجود آنکه رژیم طالبان کابینه رسمی دارد، اما تصمیم‌های بزرگ را ملاهبت‌الله می‌گیرد و تصمیم‌هایش را با صدور فرمانی، ابلاغ می‌کند.
در نبود قانون اساسی و ساختار اداری مشروع و مورد اعتماد، همه‌چیز در فرمان‌های شفاهی و اداری ملا هبت‌الله آخوندزاده که از قندهار صادر می‌شود، خلاصه شده است و در بسیاری موارد، این فرمان‌ها در حد یک توییت از طرف دفتر ملا هبت‌الله یا پیام شفاهی به سران و ادارات این گروه بوده است.
منع آموزش و کار زنان نیز یکی از این فرمان‌هایی بوده که واکنش‌های گسترده‌ی جهانی را در پی داشته است. با وجود تلاش‌های شماری از کشورها و نهادهای مهم مدافع حقوق‌بشر در سطح بین‌المللی، طالبان به‌ویژه رهبر این گروه از این تصمیم خود نه تنها عقب‌نشینی نکرده است، بلکه هر روز قوانین سختگیرانه‌تری را علیه زنان افغان وضع می‌کند. اخیرا این گروه کار زنان در دفاتر سازمان ملل در افغانستان را نیز منع کرده است؛ امری که در ابتدا واکنش تند سازمان ملل را به همراه داشت. این سازمان اعلام کرد که در واکنش به این تصمیم طالبان به گزینه خروج از افغانستان فکر می‌کند، اما بعدا اعلام کرد که با وجود این محدودیت، به‌خاطر مردم نیازمند، به کارش در افغانستان ادامه می‌دهد.
به نظر می‌رسد که سفر نخست‌وزیر قطر به مقر رهبر طالبان نیز در ادامه این تلاش‌ها برای لغو تصمیم طالبان مبنی بر منع آموزش و کار زنان باشد. قطر از کشورهای تاثیرگذار بر گروه طالبان بوده، اما با توجه به دیدگاه‌های افراطی‌ای که رهبر این گروه دارد، بعید به‌نظر می‌رسد که از تصمیم‌هایش عقب‌نشینی کند.
