علاءالدین بروجردی در گفت و گو با ایران اکونومیست در تحلیل خود از پیام های میانجی‌گری چین در احیای روابط ایران و عربستان گفت: همان طور که مطلع هستید بازنگری در روابط جمهوری اسلامی ایران و عربستان مسبوق به سابقه دو ساله است که ۵ دور مذاکره در عراق داشتیم و حتی عمانی‌ها در این قضیه نقش میانجی گری را ایفا کردند، اما سرانجام کار را چین رقم زد و ادامه کار با چین انجام شد.
وی خاطرنشان کرد: با توجه به این که چین امروز ابر قدرت بالقوه و قدرت دوم اقتصادی جهان است، سیاستش تقویت روابط با همه کشورهاست و در نتیجه عملا از سیاست محافظه کارانه فاصله گرفته و وارد عرض اندام همه جانبه سیاسی، نظامی و راهبردی در مقابل آمریکایی ها شده است.
رئیس انجمن دوستی ایران و چین همچنین بیان کرد: نمونه این موضوع را می توانیم درباره تایوان ببینیم که حرکت نظامی بعد از سفر سطح بالای تایوان به آمریکا صورت گرفت، متقابلا آن ها قبل از این سفر در سطح رئیس مجلس به تایوان آمده بودند، چین همواره در این باره اعلام کرده که این موضوع را بر نمی تابد و آن را دخالت آمریکا در امور چین می داند.
بروجردی در ادامه با تاکید بر این که نقش چین در آغاز مجدد روابط ایران و عربستان کار بسیار مهمی بود، گفت: آمریکایی ها علیرغم ارتباطات گسترده با عربستان و عدم رابطه با ایران چنین کاری را نمی توانستند انجام دهند اما چین در مقابل آمریکا قرار گرفت و این یک پیام روشن برای آن هاست.
رئیس پیشین کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس اظهار داشت: اقدام چین در احیای روابط ایران و عربستان، نمونه دیگری از عدم موفقیت آمریکا در منطقه بود، آمریکایی ها در طول چند سال گذشته در عرصه نظامی در سوریه، لبنان، افغانستان و یمن شکست خوردند این هم نمونه دیگری از افول قدرت آمریکا در منطقه و رشد قدرت چین به عنوان رقیب آمریکا در غرب آسیا است.
وی درباره این که چینی ها از برقراری روابط ایران و عربستان به دنبال چه چیزی هستند، گفت: بُعد دیگر کار چینی ها اقتصادی است به ویژه در منطقه خلیج فارس و طبیعتا این سیاست را با جدیت دنبال می کنند، چین به دنبال روابط اقتصادی با ایران، عربستان و کل منطقه است.مساله انرژی برای چینی ها مهم است.
وی درباره همکاری های اقتصادی ایران و چین در شرایط تحریمی تصریح کرد: ایران در شرایط تحریمی هم کار می کند، چین و روسیه هر دو برای انجام مبادلات اقتصادی، با ارز ملی کشورها به معنی دور زدن تحریم آمریکا کار می کنند و این مساله نشان دهنده افول قدرت حاکمیت دلار در جهان است و این سیاستی است که چینی ها دنبال می کنند، اخیرا نیز با فرانسه قراردادی منعقد کردند که با یوآن کار کنند.
