به گزارش گروه اقتصادی ایران اکونومیست از وبگاه بلومبرگ، برای معامله‌گرانی که عادت داشتند چنین علایمی را مقدس بدانند، پیام واضح بود: دورانی که تورم، تهدید اصلی آن‌ها بود گذشته است. نرخ‌ها نشان داد که استرس در سامانه مالی، رکود را اجتناب‌ناپذیر کرده است.
سه هفته بعد، پرسش این بود که با نوسانات درآمد ثابت که عمدتاً در سهام و اعتبار وجود ندارد چه باید کرد.
توضیح این شکاف به دغدغه وال‌استریت تبدیل شده است و با توجه به تأثیر تعیین‌کننده مدل‌هایی که خزانه‌داری برای پیش‌بینی آینده تورم و سیاست فدرال رزرو (بانک مرکزی آمریکا) طراحی می‌کند، این دغدغه باید هرچه زودتر برطرف شود.
یکی از نگرانی‌ها این است که مسائلی که هیچ ارتباطی با اقتصاد ندارند، به طور خاص بدبینی سفته‌بازان به وضع سهام و بازار، باعث شده باشد افت شدید بازده، درباره رکود، پیام هشدار اشتباه ارسال کند.
طبق آنچه در بازارها معمول است، بحث به پایان نرسیده است و کاهش بازده ممکن است علامتی تلخ برای آینده اقتصاد باشد.
نوسانات روزانه در بازده ۲ ساله خزانه‌داری آمریکا در ماه گذشته به بیشترین میزان در ۴۰ سال گذشته رسید.
