به گزارش ایران اکونومیست به نقل از وزارت راه و شهرسازی، غزال راهب عضو هیأت علمی مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی و رئیس بخش مسکن و سیستم‌های ساختمانی مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی بر تغییر پارادیم در برنامه‌ریزی مسکن با توجه به شرایط تورمی حاکم بر اقتصاد، تاکید کرد.
رئیس بخش مسکن و سیستم‌های ساختمانی مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی گفت: رشد فزاینده قیمت مسکن، زمین و کاهش نرخ توان تملک مسکن خانوار در سال‌های اخیر در تمام شهرهای ایران، افزایش میزان اجاره‌نشینی و مهاجرت گروههای شهری به مناطق فرودست شهری، افزایش میزان الگوهای سکونت تجمعی خانوارها در واحدهای مسکونی، گسترش حاشیه‌نشینی و سکونت‌های غیررسمی به شکل‌های مختلف نشان از شرایط نامطلوب تأمین مسکن برای دهک‌های پایین درآمدی و تاحد زیادی دهک‌های میانه دارد.
عضو هیأت علمی مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی ادامه داد: برنامه‌های تأمین مسکن حمایتی از دوران شروع پروژه مسکن مهر و اقدامات پس از آن در قالب عناوین مسکن اجتماعی، اقدام ملی مسکن و نهضت ملی مسکن، علیرغم اینکه باتوجه به وظایف قانونی دولت، باید مسکن اقشار فرودست از جامعه را تأمین می‌کردند، متأسفانه نتوانسته‌اند به حل معضل مسکن برای این گروه از جامعه بینجامند.
راهب تصریح کرد: برنامه‌ریزی مسکن در شرایط کنونی کشور نیاز به بازاندیشی در سیاست‌گزاری داشته و فراتر از آن باید در قالب یک تغییر پارادیم که بتواند مبنای سیاست‌ها و برنامه‌های تأمین مسکن قرار گیرد، بررسی شود.
وی تغییر پارادایم در شرایط کنونی را نیاز و ضرورتی اجتناب‌ناپذیر برشمرد و با تاکید بر اینکه در شرایط کنونی باید سیاست‌های متکی بر بازیابی ظرفیت‌ها و با نگاه به دورن برای بازتولید سرمایه‌های موجود باشد، رویکرد نوسازی و احیای بافتهای فرسوده را رویکردی مناسب برای طرح‌های ساخت و توسعه مسکن عنوان کرد.
به گفته وی، با حمایت وزیر راه و شهرسازی و تاکید بر نوسازی بافتهای فرسوده و استفاده از این ظرفیت فرصتی ایجاد خواهد شد تا ضمن صیانت از منابع طبیعی و افزایش بهره‌وری با مشارکت مردم تقاضای مؤثر مسکن و تأمین مسکن برای مخاطب واقعی محقق شود.
راهب بر توانمندسازی و ایجاد ظرفیت‌های نهادی و قانونی برای حکمروایی محلی برای برنامه‌ریزی متناسب با شرایط ویژگی‌ها و استفاده مؤثر از ظرفیت‌های هر شهر، تبیین سیاست‌های همسو و بلندمدت در زمینه مسکن در تعامل با ذینفعان در مقیاس ملی همراه با قابلیت تطابق بخشی با ویژگی‌ها و نیازهای جوامع محلی تاکید کرد،
به گفته وی، افزایش ظرفیت‌های سکونتگاه‌های کم برخوردار در راستای همسویی با توزیع متوازن تقاضای سکونت در سرزمین و عدم تمرکزگرایی و راهبری هدفمند تقاضای سکونت در تناسب با شرایط اقتصادی خانوار، ظرفیت‌های محیط و منابع طبیعی سرزمین، اشتغال و ویژگی‌های اجتماعی و فرهنگی جوامع، تعیین نهاد متولی برای تأمین مسکن کم درآمدها با هدف همسوسازی اقدامات بخشها و استفاده مؤثر از منابع و ظرفیت‌ها بخشی از راهکارهای موفقیت در حوزه مسکن با توجه به شرایط کنونی است.
راهب توضیح داد: رونق بخشی سکونت و اشتغال در روستاها برای بازگشت روستاییان به روستاها و استفاده مجدد از خانه‌های خالی روستایی، تجمیع و تأمین منابع و ابزارهای مالی برای حمایت از گروههای نیازمند مسکن حمایتی و مسکن اجتماعی، برنامه‌ریزی کوتاه مدت با روش‌های زودبازده برای تأمین مسکن افراد فاقد سرپناه و بدمسکن، بخش دیگری از اقدامات مؤثر است.
وی در بیان بخشی از برنامه‌ریزی‌های خرد استفاده غز ظرفیت بافتهای فرسوده گفت: بازسازی و بهسازی خانه‌های فرسوده واقع در بافتهای ناکارآمد و خارج از آن، استفاده از ظرفیت ساختمان‌های موجود همچون خانه‌های سازمانی برای اجاره‌داری حرفه‌ای، تغییر کاربری بناهای بلااستفاده به واحدهای مسکونی ارزان قیمت می‌تواند راهگشا باشد.
به گفته وی، تغییر الگوی تأمین مسکن جهت حمایت از افراد فاقد مسکن و بی سرپناه در قالب واحدهای کوچک و الگوهای سکونت تجمیعی سازماندهی شدهو، توسعه الگوهای مسکن حداقل اقتصادی برای کم درآمدها با حفظ استانداردهای کمی و کیفی سکونت از دیگر اقدامات مؤثر است.
