به گزارش ایران اکونومیست، یکی از محبوب‌ترین روش‌های حمل‌ونقل به واسطه امنیت زیاد، استفاده از قطار و ظرفیت راه‌آهن است با وجود این، از معایب آن هم می‌توان به سرعت کم قطارها در ایران در مقایسه با سایر روش‌ها استفاده کرد، به‌نحوی که قطارها در مسیرهای مختلف بعضا از مسیرهای جاده‌ای هم سرعت کمتری دارند.
از این رو در سال‌های گذشته موضوع قطار سریع‌السیر یا برقی مطرح شده که می‌تواند در عین برخورداری از مزیت امنیت، سرعت را هم به ارمغان بیاورد، با وجود این در ایران هنوز اما و اگرهای زیادی برای قطارهای سریع‌السیر مطرح است و اگرچه در مقاطعی برای برقی شدن قطار تهران - مشهد یا تهران - اصفهان وعده‌هایی داده شده اما تا کنون به ثمر نرسیده است.
مسیر رفت و برگشت تهران-مشهد یکی از پرترددترین مسیرهایی است که چه از نظر هوایی و چه ریلی، ماهانه تعداد مسافر زیادی در این مسیر جابه‌جا می‌شوند. از این جهت پرسرعت کردن این مسیر، می‌تواند ازجهت کاهش هزینه‌ها، صرفه‌جویی در وقت و افزایش بهره‌وری مفید باشد، به‌خصوص سال گذشته که برودت شدید هوا در مشهد زمینگیر شدن قطارها در آن مناطق را در پی داشت، برقی شدن راه‌آهن این مسیر می‌تواند به کاهش مشکلات کمک کند.
البته مهرداد بذرپاش -وزیر راه و شهرسازی- در روزهای پایانی ۱۴۰۱ وعده داد که عملیات قطار سریع‌السیر مسیر تهران - مشهد از ۱۴۰۲ آغاز می‌شود، بدین ترتیب شاید طلسم این خط ریلی که در سال‌های گذشته تلاش‌های نافرجامی برای آن انجام شده بشکند و یکی از پرترددترین مسیرها برای مسافران، کوتاه‌تر و ایمن‌تر شود.
مسیر تهران - اصفهان هم یکی دیگر از اهداف پروژه برقی شدن خطوط ریلی است که وعده‌هایی هم برای تکمیل آن تا پایان دولت سیزدهم داده شده، اگرچه اکنون که وزارت راه و شهرسازی عزم خود را برای راه‌آهن تهران - مشهد جزم کرده، باید دید تهران - اصفهان به مقصد بعدی این وزارتخانه و شرکت راه‌آهن بدل خواهد شد یا خیر.
