به گزارش ایران اکونومیست مجله اقتصادی میس طی گزارشی نوشت: زمانی که امیر کویت در ماه گذشته میلادی به تهران سفر کرد، تمرکز اصلی مذاکرات مقامات دو کشور بر روی موضوع گاز و امضای یک قرارداد پر سر و صدا برای واردات گاز طبیعی و ال ان جی از ایران بود. اما این که دو طرف می گویند برای همکاری در زمینه توسعه میدان گازی مورد اختلاف آرش(الدوره) نزدیک شده اند، از سوی عربستان رد شده است.
میدان گازی آرش، در آب های خلیج فارس و در منطقه بی طرف مشترک بین ایران و کویت و عربستان واقع شده است و بر اساس برآوردها، دارای 20 تریلیون فوت مکعب گاز طبیعی است. ایران از مدت ها قبل، از حق خود بر بخش هایی از این میدان تاکید دارد و معتقد است، این میدان در محدوده آب های این کشور واقع شده است. اما یک مقامات عربستانی می گوید اینگونه نیست و این میدان گازی در خارج از محدوده آب های سرزمینی ایران قرار دارد.
عربستان دارای موافقتنامه های مرزی دریایی با هر دو کشور کویت و ایران است. اما ایران و کویت چنین موافقتنامه هایی را با یکدیگر منعقد نکرده اند. برخی می گویند، با استفاده از خط تعیین حدود بین ایران و عربستان و امتداد دادن آن به میدان آرش، ایران نمی تواند هیچ ادعایی بر این میدان داشته باشد. به علاوه، کویت در موقعیتی نیست که به صورت یکجانبه بتواند با ایران وارد مذاکره شود، زیرا این میدان در منطقه بی طرفی واقع شده است. هر گونه مذاکره با ایران باید توسط هیئتی مشترک متشکل از نمایندگان عربستان و کویت برگزار شود و این موضوع نیز با توجه به روابط تیره فعلی تهران و ریاض دور از ذهن به نظر می رسد.
شیخ صباح الاحمد الصباح، امیر کویت که کشورش ال ان جی را با هزینه ای گزاف وارد می کند، امیدوار بود تا از اولین سفر خود به تهران پس از پیروزی انقلاب اسلامی، دستاورد سیاسی و اقتصادی ملموسی را کسب کند.
ایران که در طی چند سال اخیر به دلیل تحریم ها از همسایگان عرب خود در زمینه توسعه منابع انرژی عقب افتاده است، اکنون توسعه میادین نفتی و گازی را به عنوان اولویت اصلی خود قرار داده است. به دلیل عدم وجود موافقتنامه ای سه جانبه، میدان گازی آرش برای مدت های مدید موضوع اختلاف بین 3 کشور بوده است و این اختلافات بیشتر به زیان عربستان و کویت بوده است که از کمبود منابع گازی رنج می برند.
مرز دریایی بین منطقه بی طرفی و آب های ایران باید به صورت رسمی تعیین شود. این پروسه که در سال 2000 آغاز شده است، ظاهرا به زمان بیشتری نیاز دارد، زیرا مستلزم توافق سه جانبه ایران، کویت و عربستان است. منابع سعودی می گویند، در نبود یک موافقتنامه تعیین حدود مرز دریایی بین ایران و کویت، عربستان از موافقتنامه دریایی خود برای استخراج مرز این میدان استفاده کرده و به این نتیجه رسیده است که ایران هیچ سهمی در این میدان ندارد. یک موافقتنامه تعیین حد و مرز جایگزین بین تهران و ریاض، می تواند سهمی 30 درصدی را از این میدان به ایران بدهد، اما با توجه به تنش های موجود در بین دو کشور، احتمال کمی برای انعقاد این توافق وجود دارد.
یک منبع سعودی در این باره گفت: «کویت می تواند با ایران گفت و گو کند، اما نمی تواند به صورت مستقل در این باره مذاکره نماید. مذاکرات باید توسط هیئت مشترک عربستان و کویت برگزار شود.»
وی افزود، عربستان به نیروهای امنیت دریایی خود دستور داده است تا به ناوچه های توپدار ایرانی ای که به این میدان نزدیک می شوند تیر اندازی کنند، همانگونه که در سال های قبل نیز این کار را انجام داده است.
*تسنیم
