به گزارش ایران اکونومیست، کتاب «دانشگاه دیجیتال؛ چارچوبی کاربردی برای تحول دانشگاهها در عصر دیجیتال» از سوی انتشارات دانشگاه تهران در ۲۳۶ صفحه منتشر و بهمن ماه سال جاری روانه بازار شد.
کتاب دانشگاه دیجیتال، با هدف ایجاد چارچوبی نظاممند برای توسعه دانشگاههای دیجیتال در کشور تألیف شده است. برای نگارش این کتاب، سه دسته منبع متفاوت شامل «پژوهشها و مقالات علمی»، «گزارشهای حرفهای و مقالات صنعتی» و «وبسایت و برنامههای تحول دیجیتال دانشگاههای پیشرو دنیا» مورد بررسی و تحلیل دقیق قرار گرفته است.
مطالب این کتاب را میتوان در سه بخش، دستهبندی کرد. در بخش اول، مفهوم تحول دیجیتال و دانشگاه دیجیتال مورد تحلیل و بررسی قرار گرفته است. در بخش دوم، مدلی چندلایهای برای دانشگاه دیجیتال ارائه شده و در ادامه، هر یک از لایهها بهتفصیل معرفی شده است. در بخش پایانی نیز ضمن معرفی اصول راهنمای دانشگاه دیجیتال، برنامهها و اقدامات ۱۰ دانشگاه دیجیتال پیشرو مورد بررسی قرار گرفته است.
در پیشگفتار این کتاب آمده است: این روزها کمتر کسی وجود دارد که «تحول دیجیتال» را یک واژه دهانپرکن و مدگرایانه بداند، زیرا این مفهوم، قدرت بلامنازع خود را به همه ثابت کرده است. اگر تحول دیجیتال تا قبل از شیوع پاندمی کرونا بیشتر شبیه یک «فرصت» بود، در طول این دوران و پس از آن، به یک «الزام و عامل بقا» برای همه صنایع تبدیل شده است. اگرچه که سونامی دیجیتال در یک زمان به همه صنایع نرسیده و بهاصطلاح «دیر و زود داشته است»، اما چیزی که در آن شکی نیست، این است که «سوختوسوز نخواهد داشت» و سراغ همه خواهد رفت.
صنعت آموزش و در رأس آن دانشگاهها نیز، این روزها آماده رهسپاری سفر دیجیتال شدهاند. برخی از دانشگاههای پیشرو دنیا، پیام انقلاب دیجیتال را دریافت کرده و طرحها و برنامههای خود برای تبدیل شدن به «دانشگاهی در تراز عصر دیجیتال» را تدوین کردهاند. جستجوها و بررسیهای تیم تألیف کتاب نشان میدهد تا اواسط سال ۲۰۲۲، حداقل ۴۰ دانشگاه در دنیا، دارای گونهای از نقشهراه تحول دیجیتال هستند، که این عدد قابلتوجهی میباشد. شایان ذکر است دانشگاههایی از کشورهای منطقه، مانند قطر نیز با تدوین برنامههایی، حرکت خود را به سمت دیجیتالیشدن آغاز نمودهاند. اینگونه بهنظر میرسد دانشگاههایی که به این قافله دیجیتال نپیوندند، در آینده نزدیک، بهای آن را بهسختی خواهند پرداخت.
بنابر اعلام روابط عمومی دانشگاه تهران، در تألیف این کتاب محسنه اسدی و فراز نبیی با دکتر شامی زنجانی همکاری داشتهاند.