به گزارش ایران اکونومیست به نقل از دفتر ارتباطات و اموربین الملل شرکت ملی پست، محمود لیایی در یادداشتی که در روزنامه رسالت منتشر شده به نگاه تحول گرایانه در شرکت ملی پست پرداخته است که متن آن را ادامه می خوانید.
تحول‌گرایی، اگر به معنای استفاده از ابزارهای نوین در راستای ارتقای کیفیت و سرعت خدمات در کشور باشد، امری مطلوب و اگر منتج به ایجاد موانع بوروکراتیک و اداری یا کاهش سرعت ارائه خدمات در یک ارگان یا مجموعه شود،مذموم و بازدارنده است. در ایجاد یک تحول مطلوب و مؤثر بایسته‌ها و مؤلفه‌هایی دخیل هستند که تضمین‌کننده مفید یا غیرمفید بودن تغییر صورت گرفته در یک ساختار است.
مهم‌ترین پیش‌شرط نگاه تحول گرایانه در هر حوزه عملیاتی و خدماتی، «توصیف دقیق» از شرایط موجود و ترسیم اهداف «عینی و مطلوب» است.
در اینجا باید در تعریف مطلوبیت‌ها دچار ایده آل گرایی کاذب یا بازدارندگی ناشی از عدم اعتمادبه‌نفس نشد. در مرحله بعد،لازم است میان اضلاع، اجزا و بازیگران یک مجموعه نوعی «هم‌افزایی سیستماتیک»تعریف شود. باید توجه داشت که در اینجا، میان «همکاری» و «هم‌افزایی» تفاوت وجود دارد. هم‌افزایی نقطه تکامل یک همکاری سیستماتیک محسوب می‌شود، به‌گونه‌ای که اجزانه‌تنها وظایف و کارکردهای خود، بلکه مسئولیت‌پذیری و عملکرد نهایی سایر اجزای دیگر را نیز ارتقاء می‌دهند.
از زمان حضور دولت انقلابی سیزدهم در رأس معادلات اجرایی کشور، نگاه تحول گرایانه در بسیاری از حوزه های خدماتی و اجرایی تبلوریافته است. این قاعده در خصوص شرکت ملی پست جمهوری اسلامی ایران نیز صادق است. فراتر از آن، نیاز به تحول‌گرایی در شرکت پست، یک نیاز اساسی است زیرا دال مرکزی و عملیاتی پست، «ارتباطات» است و ارتباطات نیز به‌طور طبیعی جنبه‌ای سیال و غیر ساکن دارد.
تحول در ارتباطات و فناوری، قاعدتا بر روی شرکت ملی پست نیز تأثیر مستقیم خواهد گذاشت زیرا نمی‌توان شبکه پستی کشور را بدون در نظر گرفتن مؤلفه‌های ارتباطی (در ابعاد سخت‌افزاری و نرم‌افزاری) پیش برد. در دوران جدید، چرخه مشخصی برای هوشمند سازی پست در نظر گرفته‌شده است که در آن، هم‌افزایی مؤلفه‌های سخت افزاری و نرم‌افزاری اصالت و موضوعیت دارد.
به عبارت بهتر، هراندازه آسیب‌های ناشی از وجود واگرایی در حوزه‌های نرم‌افزاری و سخت‌افزاری شبکه ارتباطی و پستی کشور کاهش یابد، بیشتر به هدف اصلی خود مبنی بر هوشمندسازی‌پست نزدیک شده‌ایم، طی یک سال اخیر، اقدامات گوناگونی در این خصوص صورت گرفته که تشریح کامل آن‌ها در این مجال نمی‌گنجد.
طبیعتا هوشمند سازی پست و تحول دیجیتال، منتج به افزایش بهره‌وری در شبکه پستی کشور می‌شود. افزایش بهره‌وری نیز مترادف با افزایش درآمدی پستی و درنهایت، ارائه خدمات نوین و گسترده‌تر به شهروندان است.
همان‌گونه که مشاهده می‌شود، مهم‌ترین نقطه این چرخه تحول، هوشمند سازی پست است. بایسته‌های ایجاد این تحول، یکی درک فناوری‌های پیشرفته پستی در کشور و جهان و متعاقبا بومی‌سازی آن‌ها(بر اساس نیازها و مطلوبیت‌های عمومی و ظرفیت‌های اداری) است. در این میان، گزاره دیگری نیز به نام «احصاء ظرفیت‌های تحول گرایانه جدید»در راستای این هوشمندسازی است که در هر دو سطح ملی و بین‌المللی قابل‌تصور و تصدیق خواهد بود.
بازتولید و حتی بازتعریف مفاهیم و مصادیق دخیل در روند هوشمندسازی پست، به‌صورت جدی در دستور کار شبکه پست (چه در ستاد و چه در صف) قرار دارد و اطمینان داریم که خروجی این روند، تأمین رضایت عمومی و تولید فرصت‌های جدید برای کشور عزیزمان خواهد بود. ان شاءالله.
محمود لیایی
