به گزارش ایران اکونومیست در زمینه تحولات اخیر دو مساله بیش از سایر مسائل نمود دارد که اول افزایش عرضه نفت ایران و دوم کاهش قیمت رسمی فروش نفت عربستان برای پالایشگاههای آسیایی هستند.
اگرچه هیچ یک از آنها به طور مستقیم با پیشروی‌های سریع گروهک تروریستی داعش در عراق مرتبط نیست اما نشان می‌دهد که بازارهای نفتی برای تضمین تقاضای انرژی به طور خودکار آنچه را که لازم باشد انجام می‌دهند.
منابع آگاه که تردد نفتکش‌ها را رصد می کنند گفتند، صادرات نفت خام ایران در ماه ژوئن روزانه یک میلیون و 210 هزار بشکه بود که نسبت به صادرات ماه می(روزانه یک میلیون و 330 هزار بشکه) کاهش یافته است.
صرف نظر از کاهش ناچیز صادرات نفت ایران در ماه ژوئن، ایران به شکل قابل توجهی بیش از مقدار مجاز تعیین شده براساس توافق هسته‌ای ژنو نفت صادر می کند.
چین بزرگترین مشتری نفت ایران به طور مشخص صادرات خود از ایران را کاهش نداده و واردات این کشور از ایران در ماه می با 36.4 درصد افزایش نسبت به دوره مشابه سال قبل به روزانه 757 هزار و 900 بشکه در روز رسید.
در این میان فقط چین صادرات خود را افزایش نداده است. هند، ژاپن و کره جنوبی همگی خرید نفت از ایران را افزایش داده‌اند.
در پنج ماه نخست امسال واردات چهار مشتری آسیایی نفت ایران به طورمتوسط روزانه یک میلیون و 250 هزار بشکه بوده که نسبت به دوره مشابه سال گذشته 25.3 درصد افزایش نشان می‌دهد.
این آمارها نشان می دهد که سقف یک میلیون بشکه‌ای تعیین شده براساس توافق هسته‌ای نوامبر به شکل قابل توجهی نادیده گرفته شده است و عدم اقدام از سوی قدرت‌های غربی نشان می دهد آنها نیز چندان نگران این موضوع نیستند.
احتمال تجزیه عراق به دلیل اختلافات فرقه‌ای ناگهان به مشکل بزرگتری نسبت به برنامه هسته‌ای ایران تبدیل شده است.
در شرایطی که بخش زیادی از صادرات نفت عراق در جنوب این کشور انجام می‌شود که هنوز تحت کنترل دولت بغداد است، اما این نگرانی در بین خریداران نفت درباره احتمال اختلال در صادرات نفت این کشور وجود دارد. عراق در حال حاضر با خطر بزرگی در زمینه تبدیل شدن به یک کشور شکست خورده مواجه است و به وسیله اختلافات جاری بین دولت شیعه در جنوب، تروریست‌ها در شمال و جدایی طلبان کرد در شرق تقسیم شده است.
در حالی که این سناریو قطعی به نظر نمی‌رسد اما آنچه که قطعی می‌نماید این است که پالایشگاههای نفت ثبات و امنیت در عرضه را ترجیح می‌دهند، بنابراین نفت ایران را به عراق ترجیح خواهند داد.
این به معنای این نیست که آنها از عراق نفت نخواهند خرید، اما به معنی اینست که وابستگی خود را به آن کاهش خواهند داد و ممکن است ترجیح بدهند نفت عراق را از واسطه و در بازار خریداری کنند و خطرات این موضوع را از خود سلب کنند.
تصمیم شرکت نفتی آرامکو عربستان بزرگترین صادرکننده نفت جهان برای کاهش قیمت محموله‌های نفتی خود برای تحویل در ماه اوت احتمالا نتیجه مستقیم بی‌ثباتی در عراق نیست، اما یکی از تبعات آن است.
عربستان اختلاف قیمت رسمی فروش نفت خود به پالایشگاههای آسیایی را برای تحویل در ماه اوت نسبت به نفت دوبی و عمان از دو دلار و 25 سنت برای ماه ژوئیه به دو دلار و 5 سنت در هر بشکه کاهش داده است.
این نشان می‌دهد که عربستان قصد دارد قیمت نفت خود را برای عرضه کافی به پالایشگاههای آسیایی پایین نگه دارد.
آنچه که افزایش صادرات نفت ایران و کاهش قیمت نفت عربستان نشان می‌دهد اینست که بازارهای نفتی به شکلی حساب شده در حال سازگاری خود با تهدید ناآرامی‌ها در عراق هستند.
