به گزارش ایران اکونومیست، مهندس علمبیگی _ رئیس هیات مدیره انجمن صنایع شوینده، بهداشتی و آرایشی - در چهارمین همایش و نمایشگاه بینالمللی فراوردههای ارایشی، بهداشتی، شوینده و صنایع وابسته، گفت: در شرایطی که اقتصاد کلان کشور دچار رکود و تورم است، شاید بتوانیم انگیزه خود را برای تولید تقویت کرده و این بازار مصرف ۹۰ میلیون نفری داخلی را با ارزش تقریبی چهار میلیارد دلار و بازار ۳۵۰ میلیون نفری صادراتی را با ارزش تقریبی ۱۲ میلیارد دلار که امروز فقط۲۲۰ میلیون دلار آن در اختیار ماست، با تکیه بر توانمندیهای تلاشگران و متخصصان و ۳۰۰ هزار شاغل مستقیم و غیرمستقیم این صنعت، بیش از گذشته تصاحب کنیم.
علمبیگی ادامه داد: اینکه امروز احتمال افول میزان تولید داخلی در کمین صنعت است، کلیه شرکتهای تولیدکننده را نگران ادامه حیات و فعالیت خود کرده است. ما باید در این مسیر هوشیار و بیدار باشیم و اشکال را بررسی کنیم.
وی گفت: این سوال جدی است که چگونه از صنعتی با قدمتی بیش از یک قرن صنعتی که بخش مهمی از حوزه سلامت جامعه محسوب میشود، مورد بی مهری مسوولان قرار گرفته و مانند سایر صنایع حوزه سلامت به آن توجه نشده است.
علمبیگی گفت: عدم ثبات نرخ ارز و افزایش لحظهای قیمتها، محدودیت در تامین کافی و به موقع ارز، افزایش نیاز به نقدینگی، مشکلات عدیده در سرمایهگذاری، عدم ثبات در قوانین، عدم نظارت کافی بر مبادی ورودی کشور و واردات بیرویه غیرقانونی و قاچاق، محدودیت در واردات مواد اولیه، چالشهای متعدد در صادرات محصولات و... مشکلاتی است که در صنعت شوینده با آن مواجهیم. در این بین روشهای قیمتگذاری دستوری و غیرکارشناسی برای محصولات این صنعت وجود دارد.
وی گفت: در حال حاضر شرکتهایی هستند که به دلیل نداشتن سرمایه کافی و نداشتن نقدینگی و سود حاصل از تولید، در حال توقف تولید هستند. قطعا این همایش فرصتی است تا با نگاهی مثبتاندیش و رو به جلو در همین شرایط پرچالش و دشوار، راه آینده را درست تشخیص دهیم. در این مسیر سازوکارها و سیاستها نیاز به اصلاح دارند.
علم بیگی تاکید کرد: تولید محصول با کیفیت نیازمند سیاستگذاری منطقی و مانعزدایی بخش دولتی و خلق نوآوری و رفتار کارآمد علمی است.
به گزارش ایران اکونومیست، در ادامه این همایش دکتر محمدرضا بحیرانی_ رئیس هیات مدیره انجمن واردکنندگان فراوردههای ارایشی، بهداشتی و عطریات ایران، گفت: در گذشته اتفاقی افتاد و بحث ممنوعیت در زمینه کالاهای ارایشی و بهداشتی وارداتی ایجاد شد که ۱۰۰ درصد صنعت ما را تحتالشعاع قرار داد. سالهای گذشته در زمینه برجام وارد شده و با کشورها توافق کردیم و طبق آن در این حوزه جلو رفتیم، اما آمریکا زیر همه چیز زد و در حوزه آرایشی و بهداشتی هم ممنوعیتی ایجاد شد.
وی افزود: با تغییری که رخ داد و بسیاری از واردکنندگان ارایشی و بهداشتی به دلیل وابستگی که به صنعت داشتند، به سمت تولید رفتند بدون اینکه کسی از آنها حمایت کند. باید توجه کرد که صنعت آرایشی بهداشتی جزو رکنهای اصلی سلامتمحور کشور است. تا در کشور اسم سازمان غذا و دارو میآید، بهداشت و درمان و دارو به ذهن میآید، اما نظام سالم یعنی پیشگیری از بیمار شدن و یکی از بنیادهای آن آرایشی بهداشتی است که اگر درست باشد به تکمیل حلقه درمان هم کمک میکند.
بحیرانی ادامه داد: سازمان غذا و دارو بازوی قوی است. متد سازمان غذا و دارو مانند جهان اول است و کنترلهایش روی اصول پیش میرود، اما نهادهای دیگر در کارش دخالت میکنند. اگر چهار تا پنج سال قبل میگفتیم جنس تقلبی در حوزه آرایشی و بهداشتی آمده باور نمیکردند. به هر حال ما وارد تولید شدیم. در ان زمان بحران ایجاد شد مدیریت صحیح این است که تنگنا به فرصت بدل شود. باید از تولیدکنندگان ارایشی و بهداشتی حمایت شود.
وی گفت: یکی از مزایای صنعت ما کمک به چرخه داروخانه است. اگر چرخه توزیع دارو داریم، هیچ داروخانهای با دارو فروختن و پول بیمه اموراتش نمیگذرد، صنعت ما مکمل است و از نظر مالی کمک میکند که چراغ داروخانه روشن بماند. حال اگر این صنعت را تضعیف کرده و از آنها بگیریم، آیا میتوانند چکهای دارو را پاس کنند؟.
بحیرانی گفت: در صنعت ما کارآفرینی هم زیادی بوده است. ما وارد تولید شدهایم و ای کاش حمایت میشدیم.