به گزارش ایران اکونومیست از شرکت مهندسی و توسعه گاز ایران، رضا نوشادی با بیان اینکه استان ایلام از جمله استانهای دارای پتانسیل در زمینه نفت و گاز است و توسعه طرحهای مختلف گازی از جمله توسعه فاز دو پالایشگاه ایلام و مخازن بانکول و باباقیر در این دیار کهن و بااصالت در دستور شرکت ملی گاز ایران قرار دارد، خاطرنشان کرد: پروژه ارزیابی مخزن بانکول پس از حفاری چاه و کسب دادههای مورد نیاز، در پاییز سال آینده وارد فاز مطالعه میشود تا حجم، فشار و توانایی تولید آن برای چند سال آینده مشخص و بر این مبنا مرحله توسعه میدان آغاز شود.
وی با اشاره به ظرفیت عظیم میدان گازی بانکول گفت: مطابق اطلاعات فعلی که در مطالعات آتی دقیقتر خواهد بود، با توسعه این میدان، روزانه ۱۵ میلیون متر مکعب گاز تولید میشود که با توجه به لزوم احداث پالایشگاه در جوار آن، سببساز اشتغال نیروهای استان و باعث ارتقای شاخصهای رونق و رفاه در جوامع پیرامونی است.
مدیرعامل شرکت مهندسی و توسعه گاز ایران همچنین از برنامه این شرکت برای توسعه میدان باباقیر در همسایگی میدان بانکول خبر داد و تصریح کرد: به ثمر نشستن پروژه بانکول، فرصتی ارزشمند برای توسعه میدان باباقیر پدید میآورد که با توجه به حجم تاسیسات پالایشی این دو میدان، امیدها برای توسعه ایلام افزایش یافته و مردم منطقه از گسترش فرصتهای شغلی و آثار و برکات آن بهرهمند خواهند شد.
وی با تحسین دغدغه برخی حامیان محیطزیست درباره ابعاد زیستمحیطی این طرح ملی، احساس مسئولیت این عزیزان را نشانه رشد فکری و سزاوار قدردانی دانست و گفت: شرکت مهندسی و توسعه گاز ایران علیرغم اخذ تمامی مجوزهای لازم از سازمان محیطزیست و پرداخت خسارت اراضی واقع شده در طرح، با درک این مهم که اجرای طرحهای انرژی تنها در صورت حفظ محیطزیست، پایدار خواهد بود، رنج تغییر چندباره مسیر پروژه را با کمال میل به جان خرید تا بهینهترین مسیر که کمترین تبعات زیستمحیطی را داشته باشد، انتخاب کند.
نوشادی با اشاره به اینکه حساسیت شرکت مهندسی و توسعه گاز ایران بر روی موضوع محیطزیست قطعاً در مراحل آتی پروژه ادامه خواهد یافت، گفت: فعالان محیطزیست مطمئن باشند که ما تمام ابزارهای حرفهای، دانش تخصصی و تجربه خود که حاصل چند دهه کار عملیاتی است را بهکار خواهیم گرفت تا این پروژه که تضمینکننده عرضه پایدار انرژی برای ساکنان غرب کشور است به صورت تمام و کمال و بهویژه با لحاظ دید ملاحظات زیستمحیطی اجرا شود.
مدیرعامل شرکت مهندسی و توسعه گاز ایران با بیان اینکه اجرای این پروژه مستلزم انجام مقدماتی مانند احداث جاده دسترسی، برپایی کارگاهها برای جذب نیرو و کارهای اجرایی و تحصیل زمین است، خاطرنشان کرد: قبل از ابلاغ شروع بهکار به پیمانکار، مجوزهای لازم از سازمان محیطزیست، جهاد کشاورزی، منابع طبیعی، ادارات آب و برق و امور اراضی اخذ شد و این سازمانها به طور دقیق در جریان نقشههای اجرای طرح قرار گرفتند.
وی با بیان اینکه نخستین مجوز اجرای پروژه از سازمان محیطزیست اخذ شد، گفت: از آنجا که مالکیت عمده زمینها در اختیار سازمان منابع طبیعی بود با حضور کارشناسان این سازمان، محدوده اراضی مشخص و زمین مدنظر تحویل شرکت مهندسی و توسعه گاز شد.
نوشادی ادامه داد: پس از بررسی کارشناسی و اعطای مجوز اجرای پروژه توسط منابع طبیعی، مشخص شد که ۲۳۰ اصله درخت در مسیر اجرای طرح واقع شدهاند و باید به ناچار و ناگزیر قطع شوند؛ اما شرکت مهندسی و توسعه گاز ایران با درک مسئولیت در قبال طبیعت پیرامون پروژه و علیرغم کار کارشناسی سازمان محیطزیست، راسا دست به کار شد و در سلسله نشستهای فشرده فنی با گروه طراحی و مهندسی و پیمانکار خواستار آن شد تا راهکاری برای به حداقل رساندن قطع درختان پیدا کند تا این طرح ملی با کمترین آسیب به اجرا برسد و برکات و آثار آن با کمترین ضرر شامل حال مردم خوب ایلام شود.
مدیرعامل شرکت مهندسی و توسعه گاز ایران توضیح داد: عاقبت با تلاش تیم مهندسی، مسیر جاده پروژه تغییر داده شد و تعداد درختان در مسیر به ۸۰ اصله کاهش یافت که عمده آن نه درختان تنومند قدیمی که درختچه و بوته است.
وی با بیان اینکه به دلیل وجود پرتگاههای عمیق، امکان تغییر بیشتر مسیر وجود نداشته است، گفت: اجرای هر پروژه برخی چالشهای اجتنابناپذیر را در بردارد که هنر مدیران به حداقل رساندن آن است و برای ثبات در عرضه انرژی خصوصاً در فصل سرد ضروری است چنین طرحهایی در مناطق غرب کشور نظیر ایلام هر چه سریعتر به بهرهبرداری برسد.
وی با بیان اینکه کارشناسان منابع طبیعی در هنگام قطع این اشجار مستقیماً در محل حاضر بوده و ضمن نظارت مستقیم از این فرآیند مستندسازی کردهاند، گفت: تمام فکر و ذهن و تمهیدات دستاندرکاران پروژه این است که اجرای تاسیسات در آینده هم در مناطق و مسیرهایی باشد که کمترین تعارض با محیطزیست را داشته باشد و در این راستا دست همه مسئولان استان، مردم خوب و فعالان محیطزیست را به گرمی میفشاریم.