حسین ریوران در گفتوگو با ایران اکونومیست، در پاسخ به این سوال که برخی از کشورها و سازمانهای بینالمللی اعلام کردهاند که به خاطر تحریمهای ناشی از قانون سزار نمیتوانند به مردم زلزله زده سوریه کمک کنند، گفت: به نظر من تحریمها یک بهانه است. چرا که تحریمهای اعمال شده از سوی آمریکا علیه سوریه با عنوان قانون سزار شامل کمکهای انسان دوستانه از جمله مواد غذایی، دارویی و امدادی نمیشود.
وی با اشاره به نوع موضع گیریهای مقامات آمریکایی در مورد این زلزله و کمک به سوریه اظهار کرد: به نظر میرسد که برخی از کشورها و سازمانهای بینالمللی از جمله سازمان ملل تحریمهای آمریکا را برای عدم همکاری با دولت سوریه جهت کمک به زلزله زدگان این کشور بهانه کردهاند و در واقع نمیخواهند کاری انجام دهند. در حالیکه همانطور که اشاره شد قانون سزار و تحریمهای یکجانبه آمریکا در چارچوب این قانون شامل مواد غذایی، دارویی و امدادی نیست.
این کارشناس مسائل غرب آسیا گفت: به نظرم زلزله سوریه امتحانی است برای برخی از کشورها و نظامهای سیاسی مبنی بر اینکه تا چه حد با مسائل اینگونهای برخورد انسانی دارند و از برخورد سیاسی دوری میکنند.
وی تاکید کرد: به نظر میرسد که همچنان سرنگونی نظام سیاسی موجود در سوریه، یک پروژه اولویت دار برای برخی از کشورها و نظامهای سیاسی است و آنها بر اساس آن حرکت میکنند و عدم کمک به مردم سوریه به خاطر تحریمها بهانهای بیش نیست و این عدم کمک در راستای پیشبرد پروژه مورد اشاره است.