به گزارش ایران اکونومیست به نقل از گاردین، «کارلوس سائورا» فیلمساز کهنه کار اسپانیایی و کارگردان فیلم‌های موفقی چون «یخ در بهشت نعنایی»، «کارملا» و «تانگو» یک روز قبل از دریافت جایزه یک عمر دستاورد هنری از جوایز گویا (نسخه اسپانیایی اسکار) در سن ۹۱ سالگی درگذشت.
آکادمی علوم و هنرهای سینمایی اسپانیا در رسانه های اجتماعی خود درگذشت او را تایید کرد و نوشت: «سائورا، یکی از فیلمسازان اساسی تاریخ سینمای اسپانیا، امروز در خانه‌اش درگذشت. آخرین فیلم او با عنوان «دیوارها می‌توانند حرف بزنند»، هفته گذشته اکران شد و فعالیت خستگی ناپذیر و عشق خود را به کارش تا آخرین لحظه نشان داد».
«آنتونیو باندراس» که در دو فیلم سائورا، تریلر انتقامی «خشم» (۱۹۹۳) و درام عاشقانه «رکاب‌ها» در سال ۱۹۸۴ ایفای نقش کرده، در رسانه‌های اجتماعی گفت: «با کارلوس سائورا بخش فوق‌العاده مهمی از تاریخ سینمای اسپانیا می میرد. او مجموعه‌ای از آثار را از خود به جای می‌گذارد که برای تأمل عمیق در مورد چگونگی رفتار انسان‌ها ضروری است. آسوده بخواب ای دوست».
«پدرو سانچز» نخست وزیر اسپانیا نیز عنوان کرد: استعداد او میراث فرهنگی تاریخ ما بوده و خواهد بود، به لطف فیلم های فراموش نشدنی مانند «کارملا» و «ددختر خاله آنجلیکا» ما با یک کارگردان افسانه‌ای خداحافظی کردیم، اما سینمای او با ما خواهد ماند».
«کارلوس سائورا» که در هوئسکا در شمال شرقی اسپانیا در سال ۱۹۳۲ به دنیا آمد، دوران کودکی‌اش با جنگ داخلی اسپانیا همراه بود. پدرش یکی از مقامات مالیاتی دولت جمهوری‌خواه بود و با پیشروی نیروهای فرانکوئیست، خانواده دائما مجبور به جابجایی بودند. جنگ داخلی به طور اجتناب ناپذیر اثر خود را بر آثار او گذاشت: فیلم «شکار» او در سال ۱۹۶۶ که اولین جایزه مهم خود را در جشنواره فیلم برلین به دست آورد، درباره گروهی از سربازان سابق فرانکویست بود که در حین شکار خرگوش به مشاجره می پردازند و سپس به یکدیگر تیراندازی می کنند.
فیلم «دخترخاله آنجلیکا» که در سال ۱۹۷۴ اکران شد، به دلیل بازنمایی تجارب شخصیت اصلی آن در طول جنگ داخلی با اعتراضات راست‌گرایان مواجه شد و سینمای بارسلون که در آن نمایش داده می‌شد بمباران شد. «پرذورش کلاغ‌ها» در سال ۱۹۷۵ در حالی که «فرانکو» هنوز زنده بود فیلم‌برداری شد، اما در سال ۱۹۷۶ پس از مرگش منتشر شد و برای ارائه تصویر نمادین از زندگی این دیکتاتور مورد تحسین قرار گرفت.
فیلم «پرورش کلاغ‌ها» با حضور بازیگر آمریکایی «جرالدین چاپلین» همراه بود که پیش از آن نیز در فیلم «یخ در بهشت نعنایی» در سال ۱۹۶۷ با «کارلوس سائورا»کار کرده بود و در ادامه در ۹ فیلم دیگر نیز از جمله فیلم نامزد اسکار «مامان صد ساله می‌شود» مقابل دوربین این کارگردان اسپانیایی رفت
در دهه ۱۹۸۰، با کاهش علاقه به موضوعات سیاسی، «سائورا» فیلم ««عروسی خون» را با اقتباس از اثر «لورکا» ساخت و پس از آن «کارمن» (۱۹۸۳) را به سینما آورد که دومین نامزدی اسکار را برای او به ارمغان آورد و در سال ۱۹۸۱ نیر با فیلم «سریع‌تر، سریع‌تر» موفق به کسب جایزه خرس طلایی بهرین فیلم جشنواره برلین شد.
در دهه ۹۰، «سائورا» بار دیگر جنگ داخلی را در فیلم «کارملا» با رویکردی طنر سوژه خود قرار داد که داستان یک گروه تئاتر جمهوری خواه را روایت می‌کند که توسط ناسیونالیست‌ها دستگیر می شوند و مجبور می شوند برای آنها نمایشی برگزار کنند.
«تانگو» در سال ۱۹۹۸، یک درام پرهیجان آرژانتینی بود که سومین نامزدی اسکار بهترین فیلم غیرانگلیسی زبان را برای سائورا به همراه داشت.
