به گزارش ایران اکونومیست؛ کارگردان شناخته شده سینما در جشنواره چهل و یکم با «جنگل پرتقال» در مقام تهیه‌کننده ظاهر شد. اما دوباره صدرعاملی به ما گفت می‌خواهد از فیلم اولی‌ها حمایت کند و توسعه و آینده سینما در دستِ آنهاست.
او صحبت‌هایش را درباره جریان حمایت از فیلم اولی‌ها ادامه داد و به خبرنگار گفت: باید گشت پیدا کرد سینماگرهای جوانی که نبوغ و استعداد و خلاقیت ویژه دارند، الآن فقط کافی نیست فیلمساز خوبی باشی الآن باید بهترین باشی تا بتوانی فیلم بسازی.
وقتی به نکته‌ای درباره تحریم و فضایِ معیشت هنرمندان می‌رسیم؛ او با ما هم عقیده می‌شود و می‌گوید: سازمان سینمایی باید تدبیر کند؛ هنرمندان را دور هم جمع کند، اعتراضات‌شان را بشنود. حتماً در این دورهمی‌ها و تعاملات، اتفاقات خوبی خواهد افتاد. ما هم ناراحتیم، معیشت هنرمندان در خطر است و این نکته مهمی است.
او به این نکته تأکید کرد که باید صحبت‌های جوانان و نوجوانان را که به مسائلی انتقاد دارند را شنید و بغض‌ها و ناراحتی‌های آنها را درک کرد با آنها گفت‌وگو کرد. سینما و هنر باید با این مسائل و موضوعات ارتباط داشته باشد.
صدرعاملی در ادامه صحبت‌هایش اشاره کرد که نباید جشنواره تعطیل شود و حیف است در جشنواره نباشیم. او می‌گوید: نمی‌دانم با چه منطقی برخی نخواستند در جشنواره باشند. اما منطق و دانش من می‌گوید که نباید جشنواره تعطیل شود و باید دیده شود و در آن حضور داشت. باید ضمن اینکه بین مردمی هستیم که با آنها زندگی می‌کنیم، حواسمان باشد که سینما حرفه سختی است که آن را انتخاب کردیم.
صدرعاملی در ادامه گفت‌وگو با خبرنگار باز هم به همکاری با نسل جدید فیلمسازان تازه‌نفس اشاره کرد و گفت: کار با نسل جدید فیلمساز بسیار جذاب و خوب است البته خیلی هم اذیت می‌شوم، نزدیک شدن به آنان، درک کردن‌شان و تلاش برای رسیدن به نگاه متقابل، زمان می برد و تردید نکنید سینمای آینده ایران بسیار بسیار درخشان خواهد بود.
او در پاسخ به این سؤال که رسول صدرعاملی به حمایت از فیلم اولی‌ها معروف شده؛ افزود: فقط من نیستم که به جوانان اهمیت می‌دهم و بسیاری از اهالی سینما این کار را کرده‌اند. به هر حال باید به جوانان بها داد.
صدرعاملی همچنین درباره مسئله تغییر نسل و گفت‌و گو با فیلمسازان جوان توضیح داد: واقعیت این است شخصاً از زمانی که خودم را شناختم آن‌قدر در کارگردانی و جریان تلاش‌های خود تنها بودم که امروز این دسته از کارگردانان را درک می کنم. بعضی اتفاقات در رنج سنی خاصی رخ می‌دهد که خانواده‌ها کمتر به آنان توجه می‌کنند، بخشی از موفقیت جامعه این است که نسل جدید را دریابیم.
