به گزارش ایران اکونومیست، دکتر حمید سوری با اشاره به این‌که قدرت ویرانگی تبعات ناشی از زلزله از خود زلزله جدی‌تر است، اظهار کرد: اثرات مخرب اجتماعی، روانی و بافت محیطی ناشی از زلزله در صورت عدم تامین نیازها می‌تواند سالیان سال باقی بماند.
وی با اشاره به این‌که اثرات زلزله حتی در نسل‌های بعدی هم کاملا مشهود خواهد بود، اضافه کرد: فرزندان در خانواده‌ای به دنیا می‌آیند که اثرات سوء زلزله را با خود حمل می‌کنند و قطعا کودکان نیز از فضای روانی حاصل‌شده متأثر می‌شوند.
به گفته سوری، بیماری‌های روانی و بیولوژیک به دلیل ماهیت خود قابل انتقال نیستند و در تعریف بیماری‌های غیر واگیردار می‌گنجند ولی واقعا اگر از منظر دیگری نگاه کنیم این بیماری‌ها از نسلی به نسل دیگر منتقل می‌شود و بسیار می‌تواند برای ظرفیت‌های مولد جامعه خطرناک باشد.
او کاهش نشاط اجتماعی، افزایش میزان خودکشی، افسردگی، آشفتگی در نظام اجتماعی و اقتصادی را از دیگر عوارض ناشی از زلزله دانست.
وی خاطرنشان کرد: زلزله مانند هر بلای طبیعی دیگر آسیب‌رسان و غیرقابل‌اجتناب است؛ این مسئله در نقاط زلزله‌خیز دنیا همواره بحران می‌آفریند و برای مقابله با آن اقداماتی صورت می‌گیرد.
سوری با بیان این‌که ژاپن یکی از کشورهای زلزله‌خیز دنیا است و این بلای طبیعی بخشی از زندگی روزانه آن‌ها شده، توضیح داد: سیر تاریخی میزان تلفات این کشور در مواجهه با زمین‌لرزه‌هایی که عموماً توام با سونامی است، نشان می‌دهد که این بحران حتی در مناطق زلزله‌خیزتر از ایران قابل مدیریت است.
وی با اشاره به این‌که حتی در زمین‌لرزه‌های بالای ۷ ریشتر در ژاپن، کمتر گزارشی از تلفات انسانی دیده می‌شود، خاطرنشان کرد: بخشی از پیشگیری به زیرساخت‌های اساسی که باید در محیط صورت گیرد، بازمی‌گردد و بخش دیگری هم مربوط به آمادگی‌های محیطی و آماده‌سازی جامعه است.
وی با بیان این‌که درصد بالای مشکلاتی که در مناطق زلزله‌زده وجود دارد مربوط به عوارض بعد از زلزله می‌شود، اظهار کرد:جامعه مصیبت‌زده نیاز به بازسازی روحی، روانی و اجتماعی دارد.
او با ذکر این‌که وقوع زلزله در نقاط زلزله‌خیز امری است بدیهی اما کنترل و پیشگیری از آسیب‌ها نکته‌ای است که در همه نقاط مختلف دنیا به شکلی متفاوت با آن مواجه می‌شوند، تاکید کرد: آماده کردن جامعه به لحاظ رفتاری قبل و بعد از زلزله و همچنین ترمیم اثرات مخرب زلزله در جامعه‌ای مصیبت‌دیده یکی از مهم‌ترین مواردی است که باید موردتوجه باشد.
به گفته سوری، پژوهش‌ها و مستندات بر این اصل معتقدند که باید جامعه پس از وقوع حوادث این‌چنینی به‌سرعت از غم‌زدگی و سوگواری بیرون آید و جامعه به سمت نشاط و شادی طبیعی بازگردد.
وی دامن زدن به سوگواری ناشی از داغ دیدگی را به صلاح جامعه بحران‌زده ندانست و کمک به ترمیم تعاملات اجتماعی و بازگشت نشاط به منطقه بحران دیده را وظیفه اصلی متولیان سلامت، مجریان، مراکز علمی و تحقیقاتی، دانشگاه‌ها، سازمان‌های مردم‌نهاد و سیاست‌گذاران کشور ذکر کرد.
او در ادامه از پژوهش‌های صورت گرفته برای کمک و بررسی روانی در بازماندگان زلزله در دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی خبر داد و گفت: نتایج این پژوهش‌ها به‌منظور انجام مداخلات لازم در اختیار سیاست‌گذاران و متولیان حوزه سلامت قرارگرفته است.
وی در بخش دیگری از صحبت‌هایش با بیان این که کشور ما در منطقه‌ای قرار دارد که احتمال بروز زلزله در آن بالاست، تصریح کرد: باید توجه داشته باشیم در زمان بروز حوادث التهابی عمل نکنیم؛ چراکه زلزله به‌عنوان یک موضوع عادی در چرخه طبیعت رخ می‌دهد ولی متولیان و مردم می‌توانند با نگاهی سیستماتیک و اخذ تمهیداتی عواقب ناشی از زلزله را به حداقل برسانند.
وی توضیح داد: به‌طور مثال زمانی که قصد داریم خانه‌ای را تهیه کنیم صرفا ظاهر بنا را مورد توجه قرار ندهیم، ساختمان‌هایی که در برابر وقوع زلزله و پس‌لرزه‌های قدرتمند ایستادگی نمی‌کنند، گاه با علامت‌هایی در ظاهر خود، از استقامت و ایستادگی در برابر فشارهای زمین خبر می‌دهند که زنگ هشداری برای مقاوم‌سازی و شاید هم نوسازی آن‌ها به‌حساب می‌آید.
وی افزود: با وقوع هر زلزله و پس‌لرزه قدرتمند و ایجاد ترک‌های کوچک و بزرگ بر بدنه بنا، استحکام و مقاومت سازه مورد سؤال قرار می‌گیرد که نباید به‌سادگی و به‌عنوان یک حالت عادی از کنار آن عبور کرد.
بنابر اعلام روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی شهیدبهشتی، این استاد دانشگاه در پایان با بیان این که ایمنی در مقابل بلایا باید به‌عنوان یک اولویت و پیوست محیطی در مجموعه زندگی مورد توجه باشد، خاطرنشان کرد: مشخص است که خانه‌های قدیمی و با قدمت بالا نمی‌توانند، در برابر بی‌تابی‌های متعدد زمین تاب آورند؛ بنابراین باید با بهره‌گیری از دانش فنی روز و مشاوره از مهندسان توانمند و متخصص تصمیماتی برای مقاوم‌سازی و یا نوسازی آن‌ها گرفته شود.
