به گزارش گروه بین الملل ایران اکونومیست،بر اساس گزارش سازمان اروپایی-سعودی حقوق بشر، « میثم التمار» یک زندانی سابق پاکستانی جزئیات تکان دهنده شکنجه خود در زندان‌های عربستان سعودی را فاش کرد.
این تبعه پاکستانی اعلام کرد: بدون هیچ توجیه قانونی در عربستان سعودی بازداشت شدم، شغلم را از دست دادم و غرامتی دریافت نکردم. بدون اطلاع خانواده‌ام ناپدید شدم و امروز با وجود اینکه چندین ماه است به پاکستان برگشته ام ، در رنج هستم.
وی افزود: «در اکتبر 2020 بازداشت شدم و در یک سلول انفرادی قرار گرفتم و پس از آن از یک اتاق به اتاق دیگر منتقل می‌شدم.سعود الفرج یکی از دوستان من است که در اکثر سلول‌ها همراه من بود و امروز با مجازات اعدام روبروست.
میثم التمار تاکید کرد: حقوق سعود الفرج از زمانی که در سلول انفرادی بود، پایمال شد . وی به دلیل شکنجه‌های زیاد از درد شدید معده و استخوان رنج می‌برد . وی بارها درخواست درمان ارائه داد؛اما کارکنان زندان با او ظالمانه و توهین آمیز رفتار کردند.
این تبعه پاکستانی تصریح کرد: از همان لحظه اول مشخص شد که سرنوشت سعود الفرج به دلیل خارجی بودن بسیار در وضعیت سخت و بغرنجی قرار دارد. نزدیک به نوزده ماه در سلول انفرادی ماند و به دلیل چندین تخلف او را تحت شکنجه شدید از جمله شوک الکترونیکی ،آویزان شدن و محرومیت از تماس با خانواده و دیگران قرار گرفت.
بر اساس گزارش این زندانی سابق پاکستانی،سعود الفرج یک بار از « محمد بن سلمان» ولیعهد سعودی شکایت کرد و در آن از شکنجه و تهدید به آزار جنسی همسرش گفت. به دلیل همین شکایت کارکنان زندان با او رفتار بسیار وحشیانه ای انجام دادند و شدت شکنجه علیه او را تشدید کردند.
وی افزود: مقامات سعودی تمام کاغذ و قلم‌هایی را که در اختیار او بود را مصادره کردند تا از نوشتن مجدد او جلوگیری کنند.سعود از آنجایی که به خوبی آنها را می‌شناخت، حقوق خود را از قبیل ارتباط با خانواده و همسرش و دریافت مراقبت‌های پزشکی مطالبه کرد.
التمار تاکید کرد: الفرج به دلیل وخامت اوضاع جسمانی‌اش به مدت هفت روز اعتصاب غذا کرد تا اینکه به بیمارستان منتقل شد و به دلیل وعده‌هایی که در بیمارستان به وی داده بودند، اعتصاب خود را متوقف کرد؛ اما هیچ یک از این وعده‌ها عملی نشد. تجاوزات و بدرفتاری‌ها علیه او ادامه یافت و امروز نیز دادستانی عمومی خواستار اعدام وی شده است.
این تبعه پاکستانی گفت : امروز به دلیل شکنجه‌ها در زندان آل سعود به شدت رنج می برم و مدام به سعود و سرنوشت او و زندانیان فکر می‌‌کنم و می‌ترسم کسی به همان سرنوشت بدون هیچ توجیهی دچار شود.
اگرچه از سال 1964 به‌طور رسمی برده‌داری در عربستان ممنوع شده است اما بسیاری از کارگران خارجی در این کشور در زمان حاضر در شرایطی مشابه برده‌ها زندگی می‌کنند و به‌طور معمول گزارش‌های مستندی منتشر می‌شود که نشان می‌دهد کارگران خارجی در این کشور با مشکلاتی مانند کار بیش از حد، خستگی، شکنجه و حتی محرومیت از آب و غذا مواجه هستند.
عربستان سعودی و کشورهای همسایه آن در خلیج فارس مقاصد ترجیحی برای مهاجران هستند، اما آنها بعد از سفر به این کشور تحت انواع بدرفتاری‌ها و شکنجه‌ها قرار می‌گیرند.
سالهاست که کارگران خارجی به‌دلیل شرایط حاکم بر عربستان، در بدترین شرایط زیستی به‌سر می‌برند و در حالی که آمار کارگران خارجی به‌ویژه زنان در عربستان در سال‌های اخیر افزایش قابل‌توجهی یافته است، اما تعداد کمی از آنان موفق به یافتن شغل و موقعیت خوب در این کشور شده‌اند، در حالی که وضعیت بسیاری از آنان اسفناک و ناامیدکننده است و کسی هم حاضر نیست برای آنها کاری انجام دهد.
بیشتر این کارگران از کشورهای فقیری همچون سریلانکا، فیلیپین، نپال، پاکستان و موریتانی تنها با هدف فرار از فقر و فلاکت حاکم بر کشورهایشان و بهتر شدن شرایط زندگی‌شان به عربستان آمده‌اند و حاضر شده‌اند در مقابل دریافت مبالغ ناچیز، ساعات طولانی برای اربابان سعودی خود کار کنند، با این حال کارفرمایان سعودی آنها حاضر نیستند همین مبلغ ناچیز را به‌موقع و به‌طور کامل به آنها پرداخت کنند و در صورتی که چنین درخواستی از سوی آنها مطرح شود، به بدترین شکل با آنها رفتار می‌شود و هیچ پشتوانه حقوقی محکمی برای دفاع از خود در برابر ظلم و ستم کارفرمایان خود در عربستان ندارند.
بسیاری از کارگران زن با امید به دست آوردن پول بیشتر و تأمین معاش خانواده، کشور خود را ترک و به عربستان سعودی سفر کرده‌اند اما تعداد زیادی از آنان در این کشور حتی در برابر کارفرمایان خود نیز از مصونیت و حقوق قانونی برخوردار نیستند.
