درعین حال براساس پیش بینی ها، جمعیت سالمند کشور از 10 درصد در سال 1398با افزایش دوبرابری به 20 درصد در سال 1421 خواهد رسید؛ یعنی در مدت 23 سال جمعیت سالمند کشور به حدود 19 میلیون نفر خواهد رسید.
پیش بینی می شود که رشد جمعیت سالمند در ایران با شتاب بیشتری در بازه زمانی ۱۴۳۰ تا ۱۴۳۵، از یک سوم جمعیت کشور هم خواهد گذشت و با عبور از میانگین جهانی با شتابی قابل توجه به کشور ژاپن که سالمندترین کشور جهان است نزدیک می‌شود.
طبق پیش بینی فرشاد شریفی، معاون پژوهشی مرکز تحقیقات سلامت سالمندی دانشگاه علوم پزشکی تهران، نرخ رشد جمعیتی کشور تا سال ۲۰۵۵ به محدوده صفر خواهد رسید.
درصورت درست بودن این پیش بینی، ایران بالاترین نرخ رشد سالمندی جمعیت در جهان و رتبه یک منطقه بر حسب رشد جمعیت سالمندی را خواهد داشت.
این رخداد جمعیتی به دنبال خود کاهش نیروی کار، کاهش رشد اقتصادی و کاهش درآمد سرانه ملی را به همراه خواهد داشت و از سمت دیگر به‌دلیل نیاز به افزایش بودجه های بهداشتی و حمایتی برای این سالمندان، اقتصاد کشور به میزان قابل توجهی تحت تأثیر این امرقرار خواهد گرفت.
با این اوصاف، روند کاهش نیروی مولد و افزایش متوسط سنوات طول عمر بعد از بازنشستگی باعث عدم تعادل در ورودی صندوق های بازنشستگی و تحمیل هزینه بسیاری به صندوق ها خواهد شد.
در این خصوص "محمدحسین یوسفی"، مدیر بیمه‌های زندگی شرکت بیمه تعاون به چابک‌آنلاین گفت: با توجه به تورم، رقم نهایی صندوق‌های بازنشستگی جوابگوی معاش خانواده‌ها نخواهد بود و در این بین ، شرکت‌های بیمه بازرگانی می‌توانند نقش مهمی ایفا کنند.
وی، معتقد است که شرکت های بیمه ای بازرگانی به خصوص شرکت‌هایی که در رشته بیمه های عمر، سرمایه گذاری فعالیت می‌کنند باید جای خود را پیدا کنند و درحال حاضر فرصت مناسبی برای بیمه گران فراهم است.
شرکت های بیمه جهانی سیاست های متنوعی را برای بهبود روند افزایش رشد جمعیت سالمندی در پیش گرفته اند.
بنابراین از منظر آینده نگری، شرکت های بیمه داخلی می‌توانند با استفاده از تجارب و راهکارهای بیمه گران سایر کشورهای سالمند دنیا مانند، ژاپن، ایتالیا، پرتغال و آلمان گام های بلندتری در مدیریت ریسک های پیش روی خود بردارند.
کارشناسان جهانی یکی از راه های مهم مدیریت سالمندی را ارائه محصولات مختلف مانند بیمه های عمر، بیمه های بازنشستگی، بیمه های مستمری، بیمه های کوتاه مدت و پوشش های درمانی ویژه برای بیماری های خاص از سوی بیمه گران می دانند.
به عنوان مثال شرکت های بیمه ژاپنی به طراحی پوشش های بیمه ای متنوعی برای زنان باردار پرداخته اند تا به روند فرزندآوری کمک کنند.
یکی از راهکارهای بیمه گران کشورهای پیشرو ، بیمه مراقبتی طولانی مدت است به این معنی که افراد همانطور که در سن کار برای حقوق بازنشستگی و خدمات بیمه پایه و تکمیلی هزینه‌ای از حقوق خود می پردازند، هزینه‌ای هم برای بیمه مراقبت که ممکن است در سالمندی به آن نیازمند شوند پرداخت می‌کنند.
از آنجایی که حفظ سلامت بیمه شدگان تاثیر بسزایی در بهبود سودآوری شرکت های بیمه دارد، ارائه مستمر برنامه های سلامت و تندرستی در سیاست های برنامه ای شرکت های بیمه ای جای گرفته است.
از همین روی بعضی از شرکت های بیمه بزرگ دنیا که در زمینه پزشکی فعالیت می کنند برنامه های خاص خود را دارند و براساس رفتارهای سلامتی بیمه شدگان، توصیه‌های رفتار سلامت را با استفاده از هوش مصنوعی به صورت شخصی به آنها ارایه می کنند.
حتی براساس نتایج آزمایش‌های پزشکی و داده‌های پرداخت در داروخانه‌ها، مشوق‌های امتیازی به بیمه شدگان خود ارائه می‌کنند.
تردیدی نیست که برای پیاده سازی راهکارهای مدیریت ریسک سالمندی ، دانش مدیریت کلان داده ها و استفاده از تکنولوژی هایی مانند هوش مصنوعی از اهمیت بسیاری برخوردار است.
با افزایش جمعیت سالمندی که روند آن همچنان درحال رشد است، سیستم مراقبت های بهداشتی و نوع کسب و کار بیمه گران دستخوش تغییرات بسیار خواهد شد.
