قادر میزبانی در گفت و گو با ایران اکونومیست درباره‌ی مشخص نبودن برنامه‌های تیم ملی دوچرخه‌سواری ایران برای کسب سهمیه المپیک پاریس و مدال آوری در بازی های آسیایی بیان کرد: به غیر از مشخص نبودن برنامه‌ها و آمادگی ورزشکاران، خود فدراسیون هم مشکل دارد و بلاتکلیف است. تنها سرپرست گذاشته‌اند که با بودجه خیلی ناچیز کار می‌کند. همه ما در این جامعه زندگی می کنیم و با این تورم و افزایش دلار کار خیلی سخت است. ورزشکار بدبخت در این شرایط چه کار کند. نه فدراسیونی روی کار است که برنامه داشته باشد و نه خود ورزشکار با این وضعیت اقتصادی می تواند کار کند. وضعیت جالبی نیست و اوضاع دوچرخه‌سواری خیلی بد است.
*برای المپیک پاریس یک سهمیه هم نخواهیم داشت
میزبانی در پاسخ به این پرسش که با این شرایط امکان گرفتن سهمیه المپیک پاریس یا کسب مدال در بازی های آسیایی وجود دارد؟ تاکید کرد: ما برای المپیک توکیو هم یک سهمیه داشتیم آن هم بر می‌گشت به سوابق و نتایجی که چندین سال قبل به دست آوردیم. با این شرایط برای این دوره یک سهمیه هم نخواهیم داشت. کشورهای دیگر برنامه دارند و اجرا می کنند اما در ایران، وزارت ورزش یک انتخابات ساده فدراسیون را نمی‌تواند برگزار کند. چند ماه است که فدراسیون بلاتکلیف است. واقعا دلم برای آینده دوچرخه‌سواران جوان می‌سوزد و به این وضعیت افسوس می خورم.
*بستری نیست استعدادها شکوفا شوند
او افزود: هر چقدر استعداد داشته باشیم، بستری نیست که آن استعدادها شکوفا شوند. اول باید شرایطی فراهم شود که افراد جذب دوچرخه سواری شوند، سپس استعدادها را شناسایی کنیم اما هیچ کدام از این پله‌ها را ایجاد نکرده‌ایم تا دوچرخه سوار از آن عبور کند و فقط یک کلمه می توانم بگویم، متاسفم!
*فدراسیون نیاز به پول دارد
رکابزن ایران در المپیک ریو در پاسخ به این پرسش که فکر می‌کند دوچرخه‌سواری به چه چیزی نیاز دارد که هر کسی که رییس شد، باید با خود داشته باشد؟ تاکید کرد: ورزش قهرمانی و حرفه ای یعنی پول. اگر کسی از تجربه هم غنی باشد اما پول نداشته باشد، بی فایده است و هیچ کاری نمی‌تواند کند. دوچرخه‌سواری نسبت به بقیه رشته‌ها پر هزینه‌تر است و باید رکابزنان در مسابقات باشند و تجهیزات به روز داشته باشد. فدراسیون در وهله اول نیاز به پول دارد. اگر کسی باشد که بتواند ۵۰ - ۶۰ میلیارد تومان در سال هزینه کند و این هزینه‌ها نیز برایش رقمی نباشد که خیلی خوب است اما چنین کسی پیدا نمی‌شود و یا اگر هم باشد، نمی آید در دوچرخه‌سواری چنین هزینه‌هایی کند. در این شرایط وزارت ورزش باید هزینه کند که با این وضعیت اقتصادی بعید است. بنابراین حالا هر کسی رییس شود، با دست خالی نمی‌تواند کار خاصی انجام دهد.
*همه کاندیداها از لحاظ اقتصادی در یک سطح هستند
او ادامه داد: نفراتی که کاندیداها هستند از لحاظ اقتصادی در یک سطح هستند و کسی را ندیدم که بودجه کافی داشته باشد و بخواهد از جیب خودش هزینه کند. در این شرایط، کسی که فنی‌تر و به علم دوچرخه‌سواری آگاه است به نظرم ارجحیت دارد مگر اینکه فردی در بین کاندیداها باشد که از لحاظ مالی بتواند بیشتر هزینه کند.
