به گزارش ایران اکونومیست، متن یادداشت حمید میرزاده به شرح ذیل است:
برای دکتر حبیبی سیاستمداری فرزانه و فهمیده
غم زمانه خورم یا فراق یار کشم
به طاقتی که ندارم کدام بار کشم
ده سال از فراق یار، همکار عزیزمان دکتر حبیبی عزیز گذشت. دولتمردی دانشمند و فرهنگ دوست که شاخص اعلای علم و عمل بود و در این دو صحنه پر و پیمان و قوی پنجه و بالا و والا می نمود.
حکیمی فرزانه و فهمیده و تمام عیار با درایت و صلابت در مدیریت، با وقار و متانت در معرفت و معاشرت و با پاکدستی و صحت در سیاست.
آنچنان که کارنامه او نشان می دهد، مردم دوستی و ایران شناسی او حاکی از بزرگی و عظمت قدر و کثرت معرفت و خلوص نیت و صداقت محض و محض صداقت اوست.
افسوس جای خالی او این روز ها بیش از پیش احساس می شود تا با سر پنجه تدبیر و تدبر راهگشای مشکلات مردم باشد. هر چندآثار جاودان او آیینه گردان همه نسل ها و عصر هاست.
دکتر حبیبی آبروی مدیران خردمند و فهمیده و سنجیده بعد از انقلاب و مدیری دلسوز برای مردم از بن دندان صدق و دل و امیری بی‌گزند و کم هزینه برای کشور بود . براستی در تاریخ مدیران ایران اگر بی‌نظیر نبود، واقعا کم نظیر بود. به قول امیر خسرو دهلوی
آفاق را گردیده‌ام، مهر بتان ورزیده ام
بسیار خوبان دیده ام، اما تو چیز دیگری
جا دارد محافل فرهنگی و علمی مخصوصا صدا و سیما از این بزرگمرد تجلیل کنند .
