سرعت پایین اینترنت این روزها نقل هر محفلی شده، از دانش‌آموزان و دانشجویانی که می‌خواهند سر کلاس مجازی بنشینند تا دبیران و اساتیدی که می‌خواهند به تدریس بپردازند و یا کارمندانی که می‌خواهند برای فرار از آلودگی هوا و ترافیک دورکاری کنند، همه از کیفیت و سرعت اینترنت ناراضی هستند.
جدیدترین گزارش اینترنت اسپید تست نشان می دهد در آخرین ماه ۲۰۲۲ جایگاه ایران در رده بندی کشورهایی با بیشترین سرعت اینترنت موبایل، ۷ پله کاهش داشته است؛ در کنار کاهش سرعت اینترنت، محدودیت‌های اعمال شده در ماه‌های اخیر بر روی پلتفرم‌های خارجی، کاربران ایرانی و به خصوص کسب و کارهای آنلاین را با مشکلات جدی مواجه کرده‌است.
این در حالی است که امروزه اینترنت در زندگی روزمره ما اجتناب ناپذیر شده است. استفاده مناسب از اینترنت زندگی ما را آسان، سریع و ساده می کند. اینترنت با حقایق و ارقام، اطلاعات و دانش برای توسعه فردی، اجتماعی و اقتصادی به ما کمک می کند.
در حالی که اینترنت یک بستر عالی برای دانش آموزان برای یادگیری در طول زندگی است و آنها می توانند از اینترنت برای یادگیری چیزهای جدید و حتی کسب مدرک از طریق برنامه های آموزش آنلاین استفاده کنند و همچنین معلمان می توانند از اینترنت برای آموزش دانش آموزان در سراسر جهان استفاده کنند؛ این موقعیت در کشور ما و آن هم در عصر اینترنت در حال از دست رفتن است!
با این حال گلایه دانش آموزان، دانشجویان، دبیران و اساتید دانشگاه نسبت به کاهش محسوس سرعت اینترنت، بازهم نتوانست وزیر ارتباطات را وادار به پاسخگویی کند؛ بلکه تنها واکنش این وزارتخانه رد هرگونه کاهش سرعت اینترنت بوده‌است.
در میان طبقاتی شدن اینترنت برای اساتید دانشگاه و شایعاتی از قبیل داخلی شدن دسته بندی DNS و عدم ایجاد ارتباطات امن، نگرانی دائمی شدن سرعت پایین اینترنت در کنار فیلترینگ اینستاگرام، واتساپ و تلگرام در اذهان عمومی نقش بسته‌است.
علاوه بر استفاده‌های تخصصی از اینترنت، این نوآوری، در کارهای روزمره ما بسیار مفید است؛ افراد می توانند از اینترنت برای انتقال پول، خرید آنلاین غذا و غیره استفاده کنند.
همان‌طور که در سال‌های اخیر بسیاری از کسب و کارها در کشور از محیط فیزیکی خارج شده و با کاهش هزینه‌های خود به محیط مجازی منتقل شده‌اند و با سهولت در انجام کار، کاهش زمان و هزینه‌ها، کیفیت ارائه خدمات خود را افزایش داده‌اند؛ از جمله مطرح‌ترین این کسب و کارها می‌توان به اسنپ و تپسی اشاره کرد.
با این حال کاهش سرعت اینترنت در هفته‌های اخیر استفاده از این امکانات را برای کاربران دشوار کرده‌است؛ اما تنها کاربران نیستند که وادار به زندگی سنتی و پشت سر گذاشتن دشواری‌هایی در عصر اینترنت می‌شوند، بلکه به گفته بسیاری از فعالان فروشگاه‌های اینترنتی هر اختلال و کاهش سرعت در شبکه اینترنتی کشور باعث از دست رفتن مشتریان و پرداخت ضرر بالا از سوی این شرکت‌ها می‌شود.
سرعت اینترنت در حالی در کشور رو به کاهش است که یکی از اصلی‌ترین زیرساخت‌های رسیدن به هدف 4 دهه‌ای در برنامه‌های توسعه است؛ دولت الکترونیک!
در سال‌های پایانی دولت هشتم، موضوع دولت الکترونیک مطرح شد و بسیار جدی گرفته شد، به طوری که طرح‌های راهبردی برای آن ارائه شد، اما طولی نکشید تا طرح‌های راهبردی کنار زده شد و اکنون ایران به لحاظ شاخص‌های دولت الکترونیک در میان کشورهای جهان و حتی منطقه جایگاه شایسته‌ای ندارد.
دولت الکترونیک به به‌کارگیری فناوری اطلاعات برای تحقق سیاست‌های نظام اداری اطلاق می‌شود.برای تحقق این سیاست‌ها دولت از فناوری اطلاعات برای جابجایی اطلاعات میان مردم، سازمان‌ها، بازار و ارکان دیگر دولتی استفاده می‌کند؛ فرایندی که حال تیغ تیز کندی اینترنت به دنبال ریشه‌کن کردن آن است.
سلامت دیجیتال، یکی از مولفه‌هایی است که در بستر دولت الکترونیک معنا پیدا کرده و در سال‌های اخیر مطرح و اجرایی شده‌است و ثبت نسخ الکترونیکی، مشاوره آنلاین و نوبت‌دهی اینترنتی را در اهداف خود قرار داده‌است؛ اهدافی که در هفته‌های اخیر و با جمع شدن دفترچه‌های فیزیکی از دست مردم و کاهش سرعت ایننترنت، مراجعین و فعالان این حوزه را به دردسر انداخته.
طبق گزرش پلتفرم آنلاین سلامت بقراط، در بازه زمانی هفت‌روزه از تاریخ 27 دی‌ماه تا 3 بهمن‌ماه 1401، ثبت کلیه نسخ الکترونیکی با کاهش 4 درصدی مواجه شده؛ سهم بیمه سلامت از این کاهش، منفی 6 درصد و سهم نسخه‌های بیمه تأمین اجتماعی نیز منفی 4 درصد بوده است.
می‌توان گفت که دولت الکترونیک که برای سرعت بخشیدن به روند بروکراسی اداری مطرح شده، در ایران در پیچ و خم طرح‌های ملی کردن اینترنت و صیانت از حقوق کاربران افتاده‌است و به طور نصفه و نیمه و بدون داشتن زیرساخت کافی در شرایطی اجرایی شده‌است که ابزار سنتی همچون دفترچه‌های بیمه از دست مردم گرفته شده‌است و حال در عصر اینترنت، ابزارهای سنتی باید دوباره به یاری مردم بیایند تا سرعت پیش‌بردن کارها را به دهه‌ها پیش بازگردانند و با کندی اینترنت، چرخ‌دنده‌های اقتصاد را به زور به حرکت درآورند.
