به گزارش ایران اکونومیست، ابوالحسن ابتهاج از مدیران اقتصادی ایران در دهه 20 و 30 شمسی یعنی دو دهه ابتدایی حکومت محمدرضا پهلوی بود.
وی در سال 1319 به ریاست بانک رهنی ایران رسید و دوسال بعد در کابینه قوام السلطنه رئیس بانک ملی شد؛ در این دوران که هنوز بانک مرکزی تأسیس نشده بود، سیاست‌گذاری های پولی کشور با بانک ملی بود و ابتهاج به مدت 8 سال مسئولیت حوزه بانکی کشور را داشت. سال 1329 به‌دلیل اختلاف با سپهبد رزم‌آرا استعفا داد و سفیر ایران در فرانسه شد و بعد از دوسال مدتی مشاور صندوق بین المللی پول بود تا اینکه به دعوت محمدرضا شاه به ایران برگشت و از سال 33 تا 37 مدیر عامل سازمان برنامه بود.
مدیرعامل وقت سازمان برنامه بعد از اختلاف نظر پیدا کردن با شاه و دولت، از سازمان برنامه کنار رفت؛ او مدتی به دلیل پرونده‌سازی مالی به زندان افتاد و بعد آزادی از زندان اولین بانک خصوصی ایران به نام «بانک ایرانیان» را تأسیس کرد. ابتهاج در مصاحبه با پروژه تاریخ شفاهی هاروارد می‌گوید شاه بدون اجازه سفرای آمریکا و انگلستان کاری نمی‌کرد.
به‌مناسبت فرا رسیدن بهمن‌ماه و سالگرد 44سالگی انقلاب اسلامی، گزیده‌هایی از مصاحبه‌های سران رژیم پهلوی در پروژه تاریخ شفاهی هاروارد را بازخوانی می‌کند.
ابتهاج: .... ممکن نبود که شاه کاری را قبل از حصول اطمینان از طرف غربی‌ها بکند!
سوال: چرا ـ چرا ممکن نبود؟
ابتهاج: برای اینکه یک آدمی بود که هیچ‌کاری را نمی‌کرد که ممکن باشد آن‌ها نپسندند. در تمام تصمیماتش این‌طور. علی عین من خوب به‌خاطر دارم؛ سیدجلال تهرانی به من گفت که بنا بود {شاه} علی امینی را از نخست وزیری توقیف(برکنار) کند اما هر دو …
س- بعد از نخست‌وزیریش؟
ابتهاج: بله؛ هر دو سفیر انگلیس و آمریکا رفتند گفتند که این‌کار را نباید بکنی! اگر بکنی اثرات خوبی نخواهد داشت. سید جلال هم بی‌خود حرف نمی‌زند. می‌دانید یک آدمی است که خیلی وارد بود. هم به شاه و هم به امینی نزدیک بود و با تمام رجال ایران ارتباط داشت.
منظور از سید جلال تهرانی، نائب التولیه حرم رضوی در دوره پهلوی و رئیس شورای سلطنت بعد از فرار شاه از کشور بود که بعد از سفر به نوفل لوشاتو و دیدار با امام خمینی از سمت خود استعفا داد.
