علیرضا کیانفر در گفت‌وگو با باشگاه دانشجویان ایران اکونومیست، ضمن اشاره به ارتباط کارآمد صنعت و دانشگاه گفت: دانشجویانی که در دانشگاه تحصیل می‌کنند در نهایت باید وارد بازار کار شوند، این بازار کار یا در عرصه‌ی کارآفرینی و راه اندازی کسب و کار یا کارمندشدن در یک کسب و کار از پیش تاسیس شده است.
او ادامه داد: آینده شغلی از مهمترین دغدغه های دانشجویان هر رشته است، فرقی ندارد که آن رشته در زمینه علوم پایه، علوم پزشکی یا علوم انسانی بوده یا رشته‌های فنی مهندسی باشد. از مشکلات موجود در سطح دانشگاه‌ها، عدم بازنگری کامل و جدی طرح درس رشته‌های مختلف براساس علم مورد نیاز در بازار کار و همچنین عدم آموزش مهارت‌های تخصصی به روز جهت ورود به بازار کار و از همه مهمتر آموزش مهارت‌های فردی و نرم مورد مورد نیاز جهت ارتقای فردی در مسیر شغلی است.
مدیر کانون دانشجویی کارآفرینی دانشگاه شهید بهشتی عنوان کرد: برخی دانشجویان در طول دوران تحصیلشان در دانشگاه با نیازهای بازار کار آشنا نمی‌شوند و به گذراندن واحدهای درسی در سطح دانشگاه بسنده می‌کنند و بعد از زمان تحصیلی‌شان با مشکلات زیادی که ناشی از عدم کسب مهارت‌های لازم جهت ورود به بازار کار است، مواجه می‌شوند. افرادی هم صرفا جهت ورود به بازار کار نیاز به مدرک دانشگاهی دارند و با اینکه می‌دانند در سطح دانشگاه مهارت زیادی در راستای ورود به بازار کار کسب نمی‌کنند، مجبور هستند وارد دانشگاه شوند و واحدهای درسی که بر مبنای علوم جدید و به روز نیستند را پاس کنند تا بتوانند مدرک بگیرند این دسته از دانشجویان در طول دوران تحصیلشان به کسب مهارت‌های لازم جهت ورود به بازار کار می‌پردازند ولی در اصل وظیفه‌ی دانشگاه‌هاست که شرایطی را فراهم کنند تا دانشجویان بتوانند در طول دوران تحصیلشان مهارت‌های لازم جهت ورود به بازار کار را کسب و کنند.
کیانفر با بیان اینکه ارتباط کارآمد و موثر دانشگاه و صنعت، یکی از دغدغه‌های مسئولین کشور ایران بوده است، تصریح کرد: ارتباط صنعت با دانشگاه می‌تواند به مهارت افزایی دانشجویان در زمینه مهارت‌های مورد نیازشان در جهت ورود به بازار کار کمک شایانی کند. در کشور ما ارتباط صنعت و دانشگاه صرفا در حد تبادل پروژه و همکاری در انجام پروژه‌ها پیش می‌رود. در صورتی که این ارتباط خیلی می‌تواند گسترده‌تر باشد. ارتباطات در راستای انجام پروژه‌ها هم به طور زیاد گسترده نشده است و خیلی از مراکز صنعتی به جامعه دانشگاهی اعتماد کافی ندارند که پروژه‌های خود را به دانشگاهیان بسپارند. یعنی این شکاف و خلأ ارتباطی باعث شده است که صنعت به دانشگاه اعتماد زیادی نداشته باشد، چون می‌داند دانشگاهیان در دانشگاه، خیلی با مهارت‌های فنی و با مسائل واقعی مواجه نیستند و صرفا یا در حال پاس کردن یک سری واحد درسی هستند یا به دنبال انتشار مقاله در مجلات علمی هستند.
وی افزود: اگر ارتباط صنعت و دانشگاه اصلاح و گسترده شود می‌توان بهره برداری‌های زیادی از آن کرد. مثلا با تاسیس بروکرهای ارتباطی صنعت و دانشگاه در درون دانشگاه‌ها می‌توان شاهد برگزاری دوره‌های مهارت افزایی از سوی فعالان صنعتی جهت ورود به بازار کار برای دانشجویان بود. از طرفی مراکز فعال در همه‌ی صنایع با استفاده از این بروکرها می‌توانند رویدادهای نوآوری باز برگزار کنند و از خارج از مجموعه‌ی خود نوآوری‌های خوبی جذب کنند و در راستای رشد و توسعه محصولات و مجموعه خود از آنها حمایت کنند. همچنین افراد فعال صنعتی با برگزاری دوره‌های مهارت های نرم و فردی متناسب و لازم برای محیط های کاری می‌توانند در این راستا نیز به دانشگاه‌ها کمک کنند. اما ارتباط صنعت و دانشگاه می‌تواند به بحث همکاری در پروژه‌ها و برگزاری دوره های مهارت افزایی در دانشگاه‌ها محدود نشود و فراتر از این‌ها هم باشد.
کیانفر توضیح داد: یکی از مثال‌های خوب در زمینه گسترش ارتباطات صنعت و دانشگاه در سطح دنیا، برگزاری دوره‌های آوسبیلدونگ در کشور آلمان است. این دوره ها با همکاری صنعت و دانشگاه تعریف می‌شوند و در صنایع مختلف برحسب نیاز به نیروی انسانی، موقعیت های شغلی و نیازهای علمی و مهارت های تخصصی هر موقعیت شغلی مشخص می‌شود، طبق این موارد مشخص شده دوره‌هایی تعریف می‌شود که مخاطب در جهت رسیدن به هر یک از موقعیت‌های شغلی، بخش نیازهای علمی را در سطح مراکز آموزشی یا دانشگاه ها رفع می‌کند و بخش نیازهای مهارتی تخصصی را نیز به عنوان کارآموز در صنعت رفع می‌کند. این برنامه به‌گونه‌ای است که حتی دانش آموزان بعد از دوران مدرسه نیز درصورتی که نخواهند به صورت گسترده درگیر گذراندن واحدهای دانشگاهی باشند و بخواهند سریعتر وارد بازار کار شوند، می‌توانند از این دوره ها استفاده کنند. مخاطبان این دوره‌ها پس از گذراندن دوره، می‌توانند در همان موقعیت کارآموزی به صورت نیروی استخدام شده به کار خود ادامه دهند و همچنین می‌توانند با مدرک دریافت شده در مراکز دیگر استخدام شوند یا حتی مجوزهای شروع کسب و کار خودشان را بگیرند.
مدیر کانون دانشجویی کارآفرینی دانشگاه شهید بهشتی در پایان تاکید کرد: اگر در کشور ما هم دوره‌هایی شبیه دوره‌های آسبیلدونگ آلمان با همکاری صنعت و دانشگاه، تعریف و برگزار شود، هم می‌توان تا حد زیادی از مدرک‌گرایی جلوگیری و هم زمینه را برای کسب مهارت‌های علمی و فنی مورد نیاز متقاضیان ورود سریعتر به بازار کار را فراهم کرد.
