به گزارش ایران اکونومیست، پایگاه شبکه سی.ان.ان در گزارشی نوشت: «افسران عملیاتی آمریکا و سایر مقامات نظامی همچنین با استفاده از فرصت جنگ اوکراین رصد می‌کنند که روسیه تا چه اندازه از پهپادهای ارزان قیمت انتحاری برای آنکه شبکه برق اوکراین را از بین ببرد، استفاده می‌کند.
یک منبع اطلاعاتی آگاه غربی گفت: اوکراین کاملاً یک آزمایشگاه تسلیحاتی به تمام معنا است، زیرا هیچ یک از تجهیزات هرگز تا کنون در جنگ بین دو کشور صنعتی توسعه یافته استفاده نشده است. این جنگ یک فرصت آزمایش تسلیحات در رزم در دنیای واقعی است.
برای ارتش آمریکا، جنگ در اوکراین منبع باورنکردنی استخراج داده در مورد کاربرد سیستمهای تسلیحاتی خود بوده است.
به گفته یکی از افسران عملیاتی دارای دانش رزمی در ارتش آمریکا و مطالعه اخیر یک اندیشکده انگلیسی، برخی از سیستمهای تسلیحاتی سطح بالایی که به اوکراینی‌ها داده شده - مانند پهپاد Switchblade 300 و یک موشک مخصوص هدف قرار دادن سیستمهای راداری دشمن - در میدان نبرد کمتر از حد انتظار موثر بوده‌اند.
اما راکت انداز چندگانه آمریکایی M142 مشهور به HIMARS نقش بسزایی در موفقیت اوکراین داشته در حالی که مقامات درسهای ارزشمندی در مورد میزان نیازمندی این تسلیحات به تعمیرات در زمان چنین استفاده سنگینی آموخته‌اند.
یک مقام نظامی گفت، چگونگی استفاده اوکراین از تعداد محدود راکت‌اندازهای HIMARS برای خسارت وارد کردن به بخش‌های فرماندهی و کنترل، پست‌های فرماندهی رزم، مقرها و انبارهای تدارکاتی استفاده کرده، چشم‌ها را باز کرد و رهبران نظامی تا سال‌ها این روند را بررسی خواهند کرد.
توپخانه هوویتزر M777 نیز یک سلاح مهم دیگر مورد مطالعه در این جنگ بوده است؛ توپخانه قدرتمندی که بخش مهمی از قدرت اوکراین در میدان رزم بوده است. یک مقام نظامی دیگر هم گفت، اما خان لوله‌های این توپخانه در صورتی که گلوله‌های بیش از حد در یک بازه زمانی کوتاه شلیک کند، از بین می‌روند و این امر باعث افت دقت و کارایی این سیستم می‌شود.
اوکراینی‌ها نیز دست به ابداعات تاکتیکی زده‌اند که مقامات غربی را تحت تأثیر قرار داده است. در هفته‌های اولیه جنگ و در جریان پیشروی روسیه به سمت کی‌یف، فرماندهان اوکراینی عملیاتهای خود را با به کارگیری تیم‌های کوچک سربازان پیاده در ضمن پیشروی روسیه به کی‌یف طراحی کردند. سربازان اوکراینی که مجهز به موشک اندازهای انفرادی استینگر و جاولین بودند، توانستند به تانک‌های روسی که قوای پیاده‌نظام همراهشان نبود، از جناحین حمله کنند.
آمریکا همچنین از نزدیک این درگیری را برای یادگیری درسهای بزرگتر در مورد چگونگی انجام جنگ بین دو کشور مدرن در قرن بیست و یکم مطالعه کرده است.
افسر عملیاتی ارتش آمریکا گفت: یک درسی که آمریکا ممکن است از این درگیری فرا بگیرد این است که توپخانه‌های یدک‌کش شونده - مانند سامانه هویتزر M777 – احتمالا متعلق به گذشته هستند. حرکت دادن سریع این سیستمها برای فراری دادن آنها از شلیک متقابل دشوارتر است - و در دنیای امروز هواپیماهای بدون سرنشین و سیستمهای نظارت از بالای سر "پنهان کردنش بسیار سخت است."
جیم هایمز، نماینده دموکرات ایالت کنتیکت و عضو کمیته اطلاعات در مجلس نمایندگان آمریکا گفت: وقتی نوبت به فراگرفتن درس شود "اندازه یک کتاب مطلب درباره این جنگ وجود دارد."
در پاییز گذشته، هنگامی که اوکراین بخش‌های وسیعی از خاکش را در یک سری ضدحملات باز پس گرفت، نیروهای روسی را با توپخانه و راکت‌های ساخت آمریکا هدف گرفت و هدفگیری برخی از آن سیستمها را با یک سامانه هدف گیری ساخت داخل که خود اوکراین در میدان جنگ توسعه داد، اجرا کرد.
یک نرم‌افزار ساخت اوکراین توانست، تبلت‌ها و تلفن‌های هوشمند در دسترس را به ابزارهای هدفگیری پیچیده‌ای که اکنون به طور گسترده در ارتش اوکراین استفاده می‌شوند، تبدیل کند.
نتیجه این فرآیند، تولید یک اپلیکیشن تلفن همراه بود که تصاویر ماهواره‌ای و اطلاعات دیگر را به یک الگوریتم هدفگیری بی‌درنگ تغذیه کرده و این به واحدهای نزدیک به خط مقدم کمک می‌کند تا به سمت اهداف خاص شلیک کنند. و از آنجایی که این امکان حاصل از یک نرم افزار بوده و نه یک قطعه سخت افزاری، به‌روز رسانی و ارتقا سریع آن آسان و در دسترس طیف وسیعی از پرسنل است.
مقامات آمریکایی آشنا با این ابزار می‌گویند که این ابزار در هدایت آتش توپخانه اوکراینی‌ها به سمت اهداف روسیه بسیار مؤثر بوده است.
پیمانکاران نظامی آمریکا همچنین از فرصت جنگ اوکراین برای مطالعه - و بازاریابی - سیستمهای خود استفاده کرده‌اند.
شرکت BAE Systems قبلاً اعلام کرده بود که مشاهده موفقیت روسیه در حملاتش با پهپادهای کامیکازه، بر نحوه طراحی یک خودروی زرهی جدید برای ارتش در این شرکت تسلیحات سازی تأثیر گذاشته و زره‌های بیشتری به آن با هدف محافظت از سربازان در برابر حملات از بالا اضافه می‌کند.»
