به گزارش ایران اکونومیست، دولت بایدن اوایل هفته گذشته، نخستین پیشنهاد فروش از سوی شرکتهایی که پیشنهاد کردند نفت برای پر کردن ذخایر نفت استراتژیک این کشور را بفروشند را رد کرد. این پیشنهاد فروش پس از برداشت کمسابقه ۱۸۰ میلیون بشکه نفت تا پایان سال ۲۰۲۲ مطرح شد و ۱۸۰ میلیون بشکه نفت ممکن است هرگز به ذخایر نفت استراتژیک برنگردد.
وزارت انرژی آمریکا در بیانیهای اعلام کرد وزارت انرژی تنها پیشنهادهای خریدی را انتخاب خواهد کرد که مطابق با مشخصات نفت مورد نیاز بوده و در قیمتی هستند که قرارداد خوبی برای مالیات دهندگان محسوب می شود.
این بیانیه منعکس کننده نگرانی است که عده زیادی سال گذشته پس از اعلام نخستین دوره فروش نفت از ذخایر نفت استراتژیک توسط دولت بایدن که با هدف پایین بردن قیمت بنزین انجام شد، ابراز کردند. نخست مسئله کیفیت نفت مطرح است. هنگامی که دولت آمریکا نفت از ذخایر نفت استراتژیک برداشت کرد، هیچ اشارهای به کیفیت نفت وجود نداشت. تنها موضوع مهم حجم نفت بود و در آن زمان منتقدان خاطرنشان کردند که ذخایر نفت استراتژیک عمدتا حاوی نفت شیرین و سبک است. برداشت ۱۸۰ میلیون بشکه از این گرید نفتی تفاوت چندانی در قیمت بنزین نخواهد کرد زیرا بنزین آمریکا با ترکیب کردن نفت سبک با نفت سنگین تولید می شود.
با این حال، بازار نفت به شکل عجیبی حرکت می کند و گاهی کافیست تا چند میلیون بشکه نفت به بازار عرضه شود تا معامله گران را متقاعد کند نفت بیشتری در جایی که این نفت از آن می آید، وجود دارد. قیمت سوخت در آمریکا کاهش پیدا کرد؛ به خصوص که این برداشت از ذخایر با تورم بالایی مصادف شد که میزان مصرف را کاهش داده بود.
ثانیا، مسئله قیمت مطرح است. وزارت انرژی آمریکا در پایان سال گذشته اعلام کرد تنها زمانی خرید نفت برای ذخایر نفت استراتژیک را آغاز خواهد کرد که قیمت وست تگزاس اینترمدیت حدود ۶۷ تا ۷۰ دلار در هر بشکه باشد.
در حال حاضر وست تگزاس حدود ۷۵ دلار معامله میشود. این قیمت به اندازه کافی برای وزارت انرژی آمریکا اندک به نظر نمی رسد و این یک مشکل است زیرا مجموع نفتی که از ذخایر نفت استراتژیک برداشت شده، ۱۸۰ میلیون بشکه نبوده بلکه بیش از ۲۲۰ میلیون بشکه نفت از این ذخایر آزاد شده است.
این مسئله به چندین دلیل مشکلزا است. نخست این که ذخایر نفت استراتژیک در پایینترین سطح خود از اوایل دهه ۱۹۸۰ قرار دارند و همانطور که بعضی از تحلیلگران اشاره کردهاند، ذخایر نفت استراتژیک برای استفاده در مواقع اضطراری ایجاد شدند. بنابراین اگر شرایط اضطراری پیش بیاید، ذخایر نفت استراتژیک بسیار پایین تر از سطحی که باید باشند، خواهند بود.
به گفته مدیران صنعتی، تولید اکنون برای اکثر شرکتهای نفت در آمریکا پرهزینه تر شده است. هر چند خوشبینی در صنعت نفت وجود دارد اما طبق جدیدترین نظرسنجی انرژی بانک فدرال رزرو دالاس، محتاطانه و اندک است.
هیچ کس عجلهای برای افزایش تولید در قیمت نفت فعلی ندارد. این موضوع تعجب آور نیست. تولیدکنندگان نفت آمریکا هنگامی که قیمت به میزان قابل توجهی بالاتر است، تولیدشان را افزایش نمی دهند. اما یک مشکل بزرگتر این است که آیا وزارت انرژی می تواند از عهده هزینه پر کردن مجدد ذخایر نفت استراتژیک بر بیاید.
در مقاله جینجو لی در روزنامه وال استریت ژورنال آمده است: پاسخ به این پرسش ممکن است منفی باشد. طبق گزارش کلیر ویو انرژی پارتنر، فروش ۱۸۰ میلیون بشکه نفت از ذخایر نفت استراتژیک در سال میلادی گذشته احتمالا حدود ۱۷.۳ میلیارد دلار عایدی با میانگین قیمت ۹۶ دلار در هر بشکه داشت اما از این ۱۷.۳ میلیارد دلار، ۱۲.۵ میلیارد دلار برای استفاده توسط کنگره در جدیدترین لایحه بودجه برای پر کردن شکاف ناشی از لغو برنامه قبلی فروش نفت ذخایر نفت استراتژیک در فاصله سال ۲۰۲۴ تا ۲۰۲۷ استفاده خواهد شد. در نتیجه، برای وزارت انرژی آمریکا تنها ۴.۸ میلیارد دلار برای پر کردن مجدد ذخایر نفت استراتژیک باقی می ماند. با این رقم تنها می توان ۷۰ میلیون بشکه نفت در قیمت ۷۰ دلار در هر بشکه نفت تگزاس اینترمدیت خریداری کرد که کمتر از نصف میزان نفتی است که سال میلادی گذشته از این ذخایر برداشت شد.
حتی اگر وزارت قیمت وست تگزاس اینترمدیت افت بیشتری پیدا کند و وزارت انرژی خرید نفت را دیر یا زود آغاز کند، همین اقدام به خرید نفت برای ذخایر نفت استراتژیک ممکن است قیمتها را بسیار بالا تر بوده و قدرت خرید دولت را به میزان بیشتری کاهش دهد.
آن چه استدلالهای مذکور نشان میدهد این است که پر کردن ذخایر نفت استراتژیک ممکن است بسیار دشوارتر از برداشت از این ذخایر برای کاهش قیمت سوخت باشد. بعضی از تحلیلگران استدلال کردند که ذخایر نفت استراتژیک این روزها و در این دوران استفاده ای ندارند اما عده ای تاکید دارند که این ذخایر به دلیلی ذخایر استراتژیک نام گرفتند که دلیل بسیار خوبی بوده است.
بر اساس گزارش اویل پرایس، ذخایر نفت استراتژیک همچنان پایین تر از سطح معمول خواهد بود. نه به خاطر اینکه وزارت انرژی پیشنهاد خرید غیرقابل جذابی به تولیدکنندگان می دهد بلکه به دلیل این که صادرات نفت و سوخت آمریکا به اروپا افزایش پیدا کرده و پس از پنجم فوریه که تحریم اتحادیه اروپا علیه واردات سوخت روسیه اجرا می شود، رشد بیشتری پیدا خواهد کرد.