به گزارش ایران اکونومیست، این وضعیت به‌رغم کارزارهای آگاهی‌بخش همیشگی و اعتراض‌هایی است که خواستار کاهش پلاستیک یک‌بار مصرف در سراسر جهان شده‌اند.
"مایکل گرلاود" - یکی از نویسندگان این مطالعه - گفت: ته‌نشست‌های بررسی‌شده از دهه‌ها پیش که در بستر دریا ته‌نشین شدند، بدون تغییر باقی مانده‌اند.
کارشناسان برای انجام این مطالعه، مواد ته‌نشین‌شده در شمال غربی مدیترانه را بررسی کردند که یافته‌های آن در مجله "علوم و فناوری محیط زیست" منتشر شده است.
"لورا سیمون-سانچز" - کارشناس - در این باره گفت: از سال ۲۰۰۰ میلادی میزان ذرات پلاستیکی ته‌نشین‌شده در بستر دریا سه برابر شده است و نه تنها کاهش نیافته بلکه رشد انباشت آن متوقف نشده است. از دهه ۱۹۸۰ به‌ویژه طی دو دهه گذشته، انباشت ذرات پلی‌اتیلن و پلی‌پروپیلن از بسته‌بندی، بطری‌ها و لایه‌های پلاستیکی نازک مواد غذایی همچنین پلی‌استر الیاف مصنوعی در پارچه‌های لباس افزایش یافته است.
این مطالعه نشان داد که میزان هر یک از این سه ذره به سطح بحرانی ۱.۵ میلی‌گرم در هر کیلوگرم رسوب جمع‌آوری‌شده رسید که در آن پلی‌پروپیلن فراوان‌ترین است و پس از آن پلی‌اتیلن و پلی‌استر قرار دارند همچنین تیم مطالعاتی، وضعیت تجزیه ریزپلاستیک‌های مدفون‌شده را بررسی کردند و دریافتند که آن‌ها دیگر تجزیه نمی‌شوند.
به گزارش روزنامه ایندیپندنت، پروفسور "پاتریزیا زیوری" - زیست‌شناس دریا - در این باره اظهار کرد: فرایند تجزیه بیشتر در رسوبات ساحلی، روی سطح دریا یا در عمق اتفاق می‌افتد. پس از رسوب، تجزیه به حداقل می‌رسد، از این رو پلاستیک‌های دهه ۱۹۶۰ در بستر دریا باقی می‌مانند و نشانه‌ای از آلودگی انسانی را در آنجا از خود باقی می‌گذارند.
