سالار سیف‌الدینی در گفت‌وگو با ایران اکونومیست در تحلیل خود از اهداف جمهوری آذربایجان درباره روند بسته شدن کریدور لاچین اظهار داشت: بیش از ۲۰ روز است که این اتفاق افتاده و عده ای که عمدتا نظامی هستند و یا وابستگی به حکومت الهام علی اف دارند با عنوان فعالان محیط زیست در نزدیکی شهر شوشی حضور پیدا کرده‌اند.
وی با بیان این که یکی از موضوعات اصلی در این زمینه بهره برداری از معادن آرتساخ است، گفت: منطقه آرتساخ کوهستانی است و عمدتا در چنین مناطقی معادن بسیاری هم وجود دارد از جمله این که طلای این منطقه اهمیت زیادی دارد لذا به نظر می رسد این نیروها به دنبال آن هستند که به این منابع معدنی دسترسی پیدا کنند.
این کارشناس مسائل قفقاز جنوبی همچنین بیان کرد: طبق برآوردهای انجام شده حدود ۲۰ میلیارد دلار طلا در این منطقه وجود دارد که چون در اختیار ارمنستان است یک شرکت روسی از آن بهره برداری می کند و بسیاری از ارمنی های محلی نیز در آنجا مشغول به کار هستند.
سیف الدینی ادامه داد: معدن طلایی که در مناطقی از آذربایجان کشف شد به انگلیسی ها واگذار گردید و حتی تعدادی از سهامداران از ایرانیان خارج از کشور هستند. به عبارتی همان طور که طلای سیاه (نفت خزر) به انگلیسی ها واگذار شد معادن طلا هم نصیب آن ها شد، بنابراین یکی از اهداف بسته شدن کریدور لاچین این است که به آن معادن دست یابند.
وی خاطرنشان کرد: مساله دیگر این است که آذربایجان مدعی است در ازای کریدور نخجوان، لاچین را بسته است که این مساله بر خلاف توافق ۹ نوامبر ۲۰۲۰ است البته در توافق نامه به کریدور لاچین اشاره شده اما بحثی از نخجوان یا زنگزور نیست.
این کارشناس مسائل قفقاز جنوبی تاکید کرد: ضامن موافقت نامه روسیه است، روسیه باید در اینگونه موارد اقدام کند، در واقع جزو مسؤلیت های روسیه است و وظیفه این ها اجرای موافقت نامه است.
سیف الدینی تاکید کرد: شاید عملکرد روسیه به خاطر مساله شخصی اش با پاشینیان باشد اما روسیه تعهداتی دارد که باید عمل کند در هر جایی که روسیه وارد نشود غربگراها از طرف ارمنستان تقویت می شوند.
