به گزارش ایران اکونومیست، مجید عباسپور با حضور مجازی در پنجاه و چهارمین سلسله نشست‌های اندیشه‌ورزی مرکز الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت، تحلیلش از وضعیت حوزه‌های انرژی، آب، محیط زیست و نقش آنها در توسعه اقتصادی را بیان کرد.
وی گفت: رشد جمعیت، افزایش آلاینده‌های زیست محیطی و تغییرات اقلیمی، بحران خشکسالی و بحران‌های ناشی از آنها لزوم نگرشی جدی بر اقدامات گذشته را می‌طلبد. نزول جایگاه محیط زیست ایران در جهان از رتبه ۵۳ در سال ۲۰۰۶ میلادی به ۱۳۳ در سال ۲۰۲۰، کاهش حجم بارش سالیانه از حدود ۴۰۰ میلیارد مترمکعب به حدود ۳۲۰ میلیارد مترمکعب، رتبه‌های اول یا دوم شدت مصرف انرژی در بین کشورهای جهان و بسیاری از آمارهای دیگر، تاکیدی بر این مدعاست. ۱۰۰ هزار هکتار در سال از مساحت جنگلی کشور کاسته می‌شود.
عباسپور خاطرنشان کرد: تدوین چشم‌انداز برنامه‌های توسعه ۲۰ ساله تا ۱۴۰۴ و تدوین برنامه‌های پنج ساله و دست نیافتن به اهداف تعیین شده در این برنامه‌ها نیازمند تجزیه و تحلیل و ارایه راههای رفع موانع توسعه است. هر چند در بندهای ۲۴ الی ۲۶ متن الگوی اسلامی پیشرفت موضوعات بهینه‌سازی مصرف آب، انرژی، حفظ هوای پاک، بهره برداری پایدار از محیط زیست، مدیریت یکپارچه منابع آب مورد توجه قرار گرفته و در سیاستهای اجرایی اعلام شده بر مبنای سند تحول دولت سیزدهم به همین موارد و از جمله اقتصاد سبز اشاره شده اما در سیاستهای اعلام شده در برنامه هفتم توسعه به غیر از بند هفت در خصوص استقرار سیستم مدیریت یکپارچه منابع آب، به موضوعات مرتبط با انرژی و محیط زیست پرداخته نشده است.
عضو هیات امنای پژوهشکده انرژی، آب و محیط زیست دانشگاه صنعتی شریف سپس به تحلیل برنامه‌های اول تا ششم توسعه پرداخت و اظهار کرد: ضروری است با نگاه دقیق به گذشته حوزه انرژی و آب و محیط زیست کشور مورد ارزیابی مجدد قرار گیرد. دولت سیزدهم باید به سند تحول جدی‌تر توجه کند تا وخامت اوضاع به خوبی درک کند.
وی گفت: در این سه حوزه با چالش‌های متعددی روبرو بوده‌ایم که متاسفانه در برنامه‌های توسعه‌ای گذشته به دلیل عدم تخصص و تعهد بخشی از مدیران، به این چالشها کمتر توجه شد.
