به گزارش ایران اکونومیست، روزنامه همشهری نوشت: «اگر چه با توجه به چینش تیمها در جدول ردهبندی انتظار میرفت پرسپولیس از شانس بالاتری برای کسب عنوان قهرمانی نیمفصل برخوردار باشد اما کمتر کسی توقع داشت سرخها با پنج گل نساجی را شکست دهند. با این حال شاگردان یحیی گلمحمدی از همان دقایق آغازین بازی پنجشنبه مسلط نشان دادند و توانستند با یک گل گولسیانی از روی نقطه پنالتی و دو دبل از محمد عمری و دانیال اسماعیلیفرد این مسابقه را با پیروزی پشت سر بگذارند.
مهمترین نکته در مورد پرسپولیس این است که این تیم بهخوبی توانست از بحران جدایی بهترین بازیکن خود عبور کند. دست کم در شرایط فعلی این طور به نظر میرسد که خروج مهرهای ارزشمند مثل یورگن لوکادیا از پرسپولیس، بهخوبی از سوی کادر فنی مدیریت شد. گلمحمدی بهدرستی تصمیم گرفت به جای شیونکردن بابت جدایی مهاجم هلندی و یادآوری اینکه او چقدر مهره مفید و مؤثری بوده، با این واقعیت کنار بیاید که دیگر کاری نمیشود کرد و باید روی داشتههای تیم متمرکز شد. فرجام چنین رویکردی هم یک نمایش عالی در برابر گلگهر و یک فوتبال متعالی مقابل نساجی بود. حالا پرسپولیس قهرمان شایسته نیمفصل است؛ تیمی که به نظر میرسد به فرم ایدهآل پیش از جام جهانی برگشته.
دیدار با نساجی علاوه بر اینکه شرایط تیمی پرسپولیس را بهبود بخشید و از نظر فنی و روحی به مجموعه سرخپوشان کمک کرد، شماری از بازیکنان تیم را هم بهصورت انفرادی از بحران درآورد. به طور مشخص باید به اسماعیلیفرد اشاره کرد که به نظر میرسید بعد از پوچشدن رؤیای حضورش در جام جهانی و عدم دعوت به تیم ملی دچار افت فنی شده بود. دانیال اما در این بازی دو گل زد و یک توپ را از روی خط دروازه بیرون کشید تا چهره شاخص مسابقه باشد. همچنین صادقی که بار دیگر انتقادات از او بالا گرفته بود، یک پاس گل خوب به عمری داد.
خیلی وقت بود که یک شروع مجدد منجر به گل از علیرضا بیرانوند دیده نشده بود. دروازهبان پرسپولیس روی گل سوم این تیم با چنین شروعی، توپ را به صادقی رساند و عمری کار را تمام کرد. این فراز درخشان نمایش بیرو در عصر پنجشنبه سرد تهران بود.
اجازه بدهید از اعتمادبهنفس کاذب علیرضا حقیقی هم یادی کنیم؛ دروازهبانی که گاهی به خاطر این آفت، دچار اشتباهات عجیب و غریب میشود. حقیقی البته به طور کلی دوران بدی در نساجی نداشته و شاید بهترین نمایشهای عمر باشگاهیاش را در همین تیم تجربه کرده باشد اما امان از وقتی که تصمیم میگیرد با دماغ سربالا فوتبال بازی کند. حقیقی روی پنالتی گولسیانی عملکرد خوبی داشت و حتی توپ را هم لمس کرد اما گل دوم روی اشتباه مستقیم او اتفاق افتاد و روی گل چهارم هم آثار سهلانگاری این دروازهبان بهوضوح قابل مشاهده بود. یک نفر به حقیقی بگوید هیچکس نباید فقط برای خودش فوتبال بازی کند. همه چیز در خدمت تیم تعریف میشود.
سرانجام اینکه «فوتبال» بازی فرصتهاست. اگر از بختت درست استفاده نکنی، خیلی زود رویاهایت را از دست خواهی داد. امروز محمد عمری در شرایط دو سال پیش مهدی عبدی قرار گرفته است. پیش از این از عبدی به عنوان جوان اول پرسپولیس یاد میشد اما او کار را جدی نگرفت و حالا سرنوشتش به جایی کشیده که در پرسپولیس بدون مهاجم هم حتی به عنوان بازیکن ذخیره فرصت بازی به او نمیرسد. عمری هم باید به عبدی نگاه کند و عبرت بگیرد. او برای ادامه این مسیر باید مصمم و باانگیزه بماند.»