به گزارش ایران اکونومیست، سلولیت چشمی عبارت است از التهاب بافت حفره چشمی به دلیل عفونت‌های ویروسی، قارچی یا باکتریایی که معمولاً از ساختمان‌ها و بافت‌های عفونی مجاور به خصوص سینوس‌های عفونی به چشم منتقل می‌شود و از علائم آن تورم، قرمزی، پر خونی، درد در ناحیه چشم و افزایش گلبول‌های سفید خون در این بیماران است.
سلولیت چشمی از سرایت عفونت از دستگاه تنفسی فوقانی یا گسترش مجاورتی از کانون‌های عفونی مجاور مثل گل مژه یا عفونت مجرای اشکی یا سینوزیت و همچنین آسیب‌های موضعی پوست، آبسه، گزش حشرات یا زرد زخم ناشی می‌شود.
تورم، قرمزی، پر خونی، درد در ناحیه چشم و افزایش گلبول‌های سفید خون از علائم اصلی این بیماران است و علائم دیگر که ممکن است در بیماران دیده شود، شامل محدودیت حرکات چشم، کاهش دید و تب است.
درمان سلولیت چشمی شامل موارد زیر می‌شود:
- شروع آنتی‌بیوتیک درمانی
- استفاده از کمپرس گرم
- قطره ضد احتقان بینی در مواردی که ناشی از سینوزیت باشد.
در موارد نادر و شدید بیماری، درمان با آنتی‌بیوتیک پاسخ نمی‌دهد و درمان جراحی برای تخلیه آبسه و ترشحات عفونی سینوس استفاده می‌شود.
سلولیت چشمی به دلیل نزدیکی به مغز در صورت عدم درمان به موقع می‌تواند اثرات جدی و جبران ناپذیری ایجاد کند. بنابراین اهمیت درمان در شروع به موقع آن است.
باید توجه کرد که دقت در درمان به موقع و سریع بیماری‌های عفونی در عفونت‌های اطراف چشم نقش عمده‌ای در پیشگیری دارد.
بنابر اعلام روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی تهران، سلولیت چشمی خفیف در کودکان اغلب به صورت سرپایی و با تجویز آنتی‌بیوتیک‌های خوراکی و با پیگیری با فواصل نزدیک درمان می‌شود، اما در کودکان کمتر از یکسال یا در مواردی که بیماری همراه با علائم شدید مانند تب بالا، استفراغ و بی‌حالی است حتماً به بستری در بیمارستان و تجویز آنتی‌بیوتیک وریدی نیاز است.
