به گزارش ایران اکونومیست، تکواندو به عنوان یک رشته مدرن رزمی کره ای، دارای بیشترین تعداد ورزشکار در میان ورزش های رزمی در سراسر دنیا است و در این ورزش کنترل میزان چربی بدن تکواندوکار نه تنها به حفظ توده عضلانی وی کمک می کند بلکه باعث افزایش سرعت، چابکی و تمرکز ورزشکار می شود.
در این ورزش فرد باید توان هوازی و بی هوازی خود را بهبود ببخشد و ورزشکاران باید زمان زیادی را برای انجام تمرینات بگذارند. در ورزش تکواندو نیز مانند سایر رشته های ورزشی، رعایت تعادل و تنوع در گروه های غذایی در عملکرد ورزشکاران نقش مهمی دارد.
قبل از ورزش استفاده از کربوهیدرات های پیچیده و با شاخص قندی پایین تا متوسط توصیه می شود چرا که غذا با شاخص قندی بالا در ساعت قبل از مسابقه باعث بالا رفتن قندخون و در نتیجه افزایش ترشح انسولین و نهایتا افت قندخون و کاهش عملکرد می شود.
در حین ورزش و تمرین زیر یک ساعت، نوشیدن آب ساده به تنهایی کافی است ولی اگر تمرین بیشتر از یک ساعت باشد مصرف مایعات قندی توصیه می شود؛ مایعاتی که بین ۴ تا ۸ درصد قند داشته باشند و برای جذب بیشتر مایعات بهتر است از ترکیب چند قند مانند ترکیبی از گلوکز و فروکتوز و یا دکستروز، استفاه شود.
بر اساس این مطلب که از سوی لاله کیوانمرز، متخصص پزشکی ورزشی تهیه شده و توسط فدراسیون پزشکی ورزشی در اختیار ایران اکونومیست قرار گرفته، آمده است: در طول تمرین و مسابقه ذخایر گلیکوژن از دست می رود، بنابراین بلافاصله بعد از تمرین باید جایگزینی ذخایر از دست رفته شروع شود و بعد از تمرین مصرف کربوهیدرات با شاخص قندی متوسط تا بالا توصیه می شود، هرچند که اگر همراه با پروتئین هم باشد، منبع خوبی برای بازسازی است.
