به گزارش ایران اکونومیست، تقریبا تمام فرآیندهای فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی در بدن انسان از یک ریتم شبانه روزی پیروی می کنند و در انسان، هسته سوپراکیاسماتیک چرخه خواب، بیداری و سایر بیوریتم‌های روزانه را مطابق با زمان خورشیدی تنظیم می‌کند.
با توجه به نوسانات فیزیولوژیکی روزانه، چندین تحقیق در مورد عملکرد عصبی- عضلانی طی یک ریتم شبانه روز در طول فعالیت ورزشی گزارش و به طور کلی مشخص شده است که اوج عملکرد در اوایل عصر، تقریبا در اوج دمای مرکزی بدن رخ می دهد.
افزایش دمای مرکزی بدن باعث افزایش متابولیسم انرژی، بهبود انطباق عضلانی و تسهیل جفت شدن اکتین-میوزین می شود. علاوه بر این، هورمون های استروئیدی مانند تستوسترون و کورتیزول نیز ریتم شبانه روزی واضحی را نشان می دهند و نقش تستوسترون در بدن حفظ آنابولیسم از طریق فرآیند سنتز پروتئین است.
در مقابل، کورتیزول یک عملکرد کاتابولیکی دارد که در پاسخ به استرس است. همچنین با توجه به ماهیت آنابولیک و کاتابولیک هر دو هورمون فرض شده که یک رابطه علی ممکن است بین ریتم شبانه روزی تستوسترون، کورتیزول و عملکرد عضلانی وجود داشته باشد.
عملکرد شما در طول روز ۲۶ درصد در نوسان است و این مسئله روی فعالیت شما موثر است زیرا زمان هایی از روز وجود دارد که شما در شرایط عالی هستید و زمان هایی وجود دارد که به جای آن باید استراحت کنید و اگر در طول تمرین به بیوریتم خود توجه داشته باشید، می توانید به طور موثرتری تمرین کنید.
بر اساس این مطلب که از سوی فدراسیون پزشکی ورزشی در پاسخ به سوال ایران اکونومیست تهیه شده، آمده است: ساعت بدن مثل اسباب بازی هایی که با باتری کار می کنند ما را روشن و خاموش کرده و باعث می شود روز را با نبض و فشار خون بالا شروع کنیم و زمانی که به تجدید انرژی بدن نیاز داریم به خواب برویم.
هر سلول، یک ساعت داخلی را با خود حمل می کند. آن ها کار شیفتی اندام های ما را سازماندهی و مراقبت می کنند که غذا در زمان های مشخصی مرتب و فرآوری شود. علاوه بر این، آن ها تصمیم می گیرند که چه زمانی در ورزش کارآمدتر هستیم و بر اساس یک مطالعه در انگلیس، عملکرد ۲۶ درصد در طول روز متفاوت است و این به طور طبیعی روی تمرین تاثیر می گذارد.
کسی که به ساعت های درونی توجه داشته باشد، بهتر می تواند تمرین کند. همه ما از ساعت زنگدار بیولوژیکی پیروی می کنیم و ریتم های روزانه، بیشترین تأثیر را دارند. هر ۹۰ دقیقه یک مرحله از خستگی وجود دارد و همه ما از ساعت زنگ دار بیولوژیکی در مغز خود اطاعت می کنیم اما تیک تاک ساعت برای هر فرد کمی متفاوت است.
هر کس که قبل از زنگ ساعت بیدار باشد، مانند پرنده ای است که جست و خیز می کند. حدود ۲۰ درصد از همه انسان ها این گونه هستند. هرکسی که صبح به سختی از رختخواب بلند می شود و عصر با سرعت تمام می دود، مانند جغد است و حدود ۳۰ درصد از کل مردم چنین هستند. همه چیز از نظر ژنتیکی تعیین می شود و مطالعات متعدد ثابت می کند کسانی که با ریتم زندگی می کنند راحت تر و سازنده تر هستند.
