يکشنبه ۲۵ آذر ۱۴۰۳ - 2024 December 15 - ۱۲ جمادی الثانی ۱۴۴۶
رسانه‌ها سراب خارج را ایجاد کردند

دانشجویان بعد از فارغ‌التحصیلی طلبکارند!

مدیر انجمن نخبگان جهان اسلام با اشاره به کسری بودجه کشور، گفت: برای تامین هزینه هر دانشجو، تقریبا دولت سهم نفت ۲۰ نفر را گرفته و صرف تربیت دانشجو کرده است، ولی دانشجویان بعد از فارغ‌التحصیلی خود را طلبکار می‌دانند، نه بدهکار.
دانشجویان بعد از فارغ‌التحصیلی طلبکارند!
کد خبر: ۵۶۴۱۲۰

به گزارش ایران اکونومیست، محمدحسن قدیری ابیانه، استراتژیست و دیپلمات ارشد امروز در نشست تخصصی بررسی آینده جمعیتی ایران با نگاه به روند مهاجرت ایرانیان با اشاره به آمارهای مهاجرت کادر درمان در کشور، افزود: آمارها نشان می‌دهد که دانشجویان پزشکی که با سهمیه ایثارگران وارد دانشگاه‌ها شده‌اند، مهاجرتی نداشتند و نشان می‌دهد که آنها وفاداری بیشتری به کشور دارند؛ از این رو لازم است سهمیه ورودی این دسته از دانشجویان به رشته‌های پزشکی افزایش یابد.

وی با بیان اینکه در حال حاضر یکسری تصورات خیالی درباره اقتصاد و کشور وجود دارد، اظهار کرد: امسال برای صادرات نفت پیش بینی روزی یک میلیون و ۴۰۰ هزار بشکه نفت بوده که محقق نشده است و اگر این امر اتفاق می‌افتاد، به ازای هر ایرانی ماهی کمتر از یک بشکه می‌شد.

قدیری اضافه کرد: در ردیف بودجه امسال نیز برای صادرات نفت و میعانات گازی رقم پیش بینی شده به ازای هر ایرانی، ماهی ۳۵۰ هزار تومان بوده که محقق نشده و این در حالی است که اگر از هر کسی پرسیده شود درآمد نفت ایران به ازای هر ایرانی چقدر است،‌ده‌ها و صدها میلیون تومان برآود می‌کند و تصور بر این است که آنقدر پول در کشور هست که حکومت می‌تواند به اتکای آن و سایر درآمدها، نیازهای مردم را برآورده کند.

وی خاطر نشان کرد: در ایران به دلیل وجود چنین توهمی،‌ انتظار بر این است که حکومت باید همه نیازهای مردم را برآورده کند و این در حالی است که هرگز در توان اقتصادی کشور نیست.

این استراتژیست و دیپلمات ارشد، اضافه کرد: گاهی اوقات وضعیت ایران با کشورهای همسایه مقایسه می‌شود و من برآوردی در این زمینه داشتم،‌ به نسبت بودجه مصوب ایران، یک سال صادرات نفت یک تبعه امارات برابر با یک قرن صادرات نفت یک ایرانی و یک سال صادرات نفت یک قطری معادل با دو قرن و ۲۱ سال صادرات ایرانی است. این تصور هرگز در کشور وجود ندارد و در شبکه‌های اجتماعی پر از مقایسه وضعیت رفاهی این کشورها با ایران است.

وی با تاکید بر اینکه وجود این تصور غلط است، افزود: وجود چنین تصوراتی موجب ایجاد احساس تبعیض می‌شود و احساس می‌کنند که نظام فاسد است. از سوی دیگر مقایسه حقوق‌ها وجود دارد. این افراد هزینه‌ها را در نظر نمی‌گیرند که یک بطری آب در ایران ۴ تا ۵ هزار تومان است، در آلمان ۱.۵ یورو است. یک لیتر بنزین در انگلستان ۲ پوند و در فرانسه ۲ یورو و در ایران ۳ هزار تومان است، ولی آنها بسیار قانع‌تر از ما زندگی می‌کنند.

قدیری ابیانه با انتقاد از اینکه ما نشسته‌ایم تا حکومت نیازها را برطرف کند، یادآور شد: این امر در توان دولت نیست و رسانه‌ها و مسوولان نتوانسته‌اند این واقعیت را برای مردم روشن کنند که اندازه اقتصاد ایران چه میزان است.

به گفته وی، کل بودجه مصوب شده امسال در دولت، به ازای هر نفر یک میلیون و ۲۰۰ هزار تومان است که این پول پس انداز نشده و محقق نیز نشده است.

وی کل بودجه دانشگاه شریف را بیش از ۶۸۴ میلیارد تومان ذکر کرد و گفت: این دانشگاه ۱۰ هزار و ۲۰۰ دانشجو دارد و سرانه آن سالی ۶۷ میلیون تومان می‌شود. اگر فرض شود که سرانه ۳۵۰ هزار تومان محقق شود که نشده، برای تامین هزینه هر دانشجو، تقریبا دولت سهم نفت ۲۰ نفر را گرفته و صرف تربیت دانشجو کرده است، ولی دانشجویان بعد از فارغ التحصیلی خود را طلبکار می‌دانند نه بدهکار.

قدیری ابیانه با بیان اینکه ۲۰ نفر کپرنشین شده‌اند و سهم آنها را دولت گرفته تا یک دانشجو تحصیل کند و این دانشجو به کشور خدمت کند، اظهار کرد: اینکه ایجاد شغل از وظایف دولت است، از اشتباهات است. دولت وظیفه دارد تا آنجایی که می‌تواند، شغل ایجاد کند، ولی اینکه همه بنشینند تا دولت شغل ایجاد کند، اشتباه است! مگر در کشورهایی چون آلمان و انگلستان و امریکا،‌ دولت شغل ایجاد می‌کند؟

وی با اشاره به دلایل مهاجرت ایرانیان، ایجاد سراب را از دلایل خروج ایرانیان از کشور دانست و گفت: ما سرابی از خارج از کشور ایجاد کردیم و در رسانه‌ها زمانی که از ایرانیان خارج از کشور صحبت می‌شود، فقط موفق‌ها را ذکر می‌کنند و آنهایی که موفق نبودند و اکثریت هستند را ذکر نمی‌کنند. رسانه‌ها به دنبال پزشکان و مهندسان موفق می‌روند و یک سرابی ایجاد می‌کنند.

قدیری ابیانه ادامه داد: سراب دیگر این است که وقتی اعلام می‌شود فردی ۸۰۰ تا هزار دلار حقوق دریات می‌کند، در قیمت آزاد دلار در ایران ضرب می‌کنند و نمی‌گوییم آنها در یک جای بسیار تنگ و کم و با حداقل‌ها زندگی می‌کنند و رویشان نمی‌شود که به کشور بازگردند.

وی اضافه کرد: در کشوری مانند سوئد، سه داروخانه شبانه‌روزی در کل کشور دارند.

 

آخرین اخبار