به گزارش ایران اکونومیست و به نقل از اسپیس، در سال ۲۰۲۲ ایستگاه فضایی بینالمللی بیست و چهارمین سالگرد گردش خود به دور زمین را در ارتفاع حدود ۴۰۰ کیلومتری(۲۵۰ مایلی) از سطح زمین جشن گرفت. این تصاویر که به صورت فیلمی توسط ناسا منتشر شدهاند، نشان میدهد که پس از گذشت نزدیک به یک و نیم دهه، ایستگاه فضایی راه خود برای پیشرفت علم را همچنان پر قدرت ادامه میدهد.
در این تصاویر برخی از دستاوردهای ایستگاه فضایی بینالمللی در سال ۲۰۲۲ دیده میشود که شامل استقرار ماهوارههای کوچک به نام تاسواره(cubesat) از فضا و آزمایش دینامیک سیالات در فضا میشود.
تصاویر دیگر نشان میدهد که زندگی در یک ایستگاه فضایی صدها مایل بالاتر از زمین چگونه است.
اولین تصویر در این ویدئو، فضانورد باب هاینز(Bob Hines) را نشان میدهد که با انجام آزمایشی به محققان در درک بهتر نقش گرانش در کنترل حرکات روزمره کمک میکند. در این آزمایش موسوم به «GRASP» از یک صندلی و میز کار مجهز به حسگرهایی برای اندازهگیری حرکت، موقعیت، نیروی گرفتن و رطوبت انگشت فضانوردان در حین انجام وظایف استفاده میشود.
هاینز یک عینک واقعیت مجازی به صورت میزند که ارتباط بین آنچه را که او میتواند حس کند و از طریق حواس دیگر خود مانند چشمها، ماهیچهها دریافت کند را ترسیم میکند.
هدف این آزمایش بهبود درک سیستم بازخورد حسی بدن است، بنابراین این یافتهها نه تنها میتوانند در فضا مفید باشند، بلکه میتوانند به دانشمندان روی زمین به کشف درمانهای جدید برای بیماریهای عصبی کمک کنند.
در تصویر دوم، هاینز را در کنار جسیکا واتکینز(Jessica Watkins) میبینیم که در آوریل سال ۲۰۲۲ با تبدیل شدن به اولین زن سیاهپوستی که به یک ماموریت طولانی در ایستگاه فضایی بینالمللی رفت، تاریخ ساز شد. او در حال آزمایش روشهای رشد گیاه بدون نیاز به خاک است.
در تصویر سوم، خدمه ایستگاه فضایی بینالمللی در طول کنفرانسی که با مرکز کنترل ماموریت بر روی زمین دارند در ماژول دستینی(Destiny) ایالات متحده جمع شدهاند. اگر سامانتا کریستوفورتی، فضانورد آژانس فضایی اروپا(ESA) از سقف آویزان نشده بود تا گرانش را به چالش بکشد، این تصویر ممکن است در نگاه اول مانند هر تیم دیگری به نظر برسد.
در تصویر چهارم سیستم «Astrobee» را میبینیم که از رباتها برای رصد و درک نحوهی حرکت اهداف و طرحریزی نقشهای برای دستیابی ایمن به آنها استفاده میکند. این دستگاه برای دفع زبالههای فضایی کاربرد دارد.
تصویر پنجم سامانتا کریستوفورتی را نشان میدهد که در حال جاسازی محمولهای برای ارسال به زمین درون بیست و پنجمین کپسول باری دراگون شرکت اسپیسایکس است.
در تصویر بعدی کایلا بارون از ناسا، به بررسی گیاهان درون تاسیسات «Veggie» میپردازد.
در تصویر بعدی، فضانوردان توماس مارشبرن(Thomas Marshburn) و مارک وند هی(Mark Vande Hei) از پنجرهی کاپولا ایستگاه فضایی بینالمللی به زمین نگاه میکنند.
تماس با هفت قاره موضوع تصویر بعدی است که در آن کیجل لیندگرن(Kjell Lindgren) تماسی رادیویی با مردم هفت قاره برقرار کرد که اولین تماس با جنوبگان نیز جزو آنها بود.
تحقیق بر روی سیالات موضوع تصویر نهم است. تحقیقات بر روی مایعات در فضا میتواند به بهبود سیستم سوخت ماهوارهها و درک ما از نحوه کار اقیانوسهای زمین کمک کند.
در تصویر بعدی توماس مارشبرن خط کش و جدول رنگی مربوط به مطالعهای که نحوه استفاده خدمه از اجسام و محیط فضا را در ایستگاه فضایی بررسی میکند، در دست دارد.
تاسوارهها نیز سفر خود را آغاز کردهاند و در تصویر یازدهم میتوان سه مورد از آنها را که توسط فضانوردان در مدار مستقر شدهاند، مشاهده کرد.
در تصویر بعدی راجاچاری در حال انجام آخرین فعالیتهای مربوط به کشت ژل پنبهای دیده میشود.
تصویر بعدی جاش کاسادا و فرانک روبیو را نشان میدهد که یک آرایه خورشیدی کشویی را خارج از ایستگاه فضایی نصب میکنند.
تصویر بعدی کویچی واکاتا از آژانس فضایی ژاپن را نشان میدهد که در حال انجام آزمایش بر روی سلولهای استخوان است.
تصویر دیگری که از زمین ثبت شد رشتهای بلند از بازالت را در صحرای نیومکزیکو با نام «Carrizozo malpais» نشان میدهد که دههها قبل در پی فورانهای آتشفشانی شکل گرفته است.
در تصویر بعدی تبدیل ضایعات گیاهی به غذا توسط فناوری راکتور زیستی نشان داده شده است که میتوان با استفاده از آن مواد غیرقابل مصرف گیاهان را به مواد زیستی مملو از پروتئین قارچی قابل مصرف تبدیل کرد.
در تصویر بعدی جسیکا واتکینز تجهیزات را برای احتراق سوخت جامد آماده میکند.
در تصویر بعدی مارک وندههی دیده میشود که سختافزار «FBCE» را نصب میکند و یک مدل سیستم مدیریت حرارت براساس فرآیند جوش را بررسی میکند.
در تصویر آخر ماتیاس ماورر بررسی میکند که چگونه بتن بدون حضور جاذبه سفت و سخت میشود.