به گزارش روز دوشنبه ایران اکونومیست، در تبیین نگرانی کرملین از گسترش ناتو به شرق می‌توان به سخنان ولادیمیر پوتین رئیس جمهور روسیه پیش از آغاز عملیاتی نظامی در خاک اوکراین اشاره داشت؛ زمانی که وی بارها و بارها گسترش ناتو به شرق و عضویت جمهوری‌های شوروی سابق از جمله اوکراین را بسیار خطرناک توصیف کرد.
اما کشورهای اروپایی که با ژست دموکراسی، شعار آزادی اوکراین را سر می‌دهند و خیل کمک‌های نظامی و مالی را روانه کی‌یف می‌کنند، غافل از ابعاد سیاسی، اقتصادی و اجتماعی این جنگ، ترکش‌هایی از تورم و رکود را بر پیکره اقتصاد خود دریافت کردند و ندانستند که برنده اصلی این بازی آمریکا و اسلحه‌سازان هستند.
کشورهایی که به نظر می‌رسد فریب اتحاد با ایالات متحده به عنوان یک هم‌پیمان را خورده‌اند و گوش شنوایی نسبت به دغدغه مسکو نداشتند و حال با فاش شدن رازها و افتادن پرده‌ها، مشخص شده است که سودای سلطه‌گری آمریکا بر حوزه انرژی و سودهای میلیارد دلاری کارخانه‌های اسلحه‌سازی، عامل اصلی بروز تنش‌ها و باعث ادامه این جنگ است.
درگیری که گام نخست آن در تاریخ دوشنبه ۲۱ فوریه (۲ اسفند) با دستور رئیس‌جمهور روسیه و به رسمیت شناختن استقلال جمهوری‌های خلق دونتسک و لوگانتسک شکل گرفت و بامداد پنجشنبه پنجم ۲۴ فوریه (پنجم اسفند) با آغاز عملیات نظامی ارتش روسیه در دونباس وارد مرحله اجرایی شد و به ادعای ولودیمیر زلنسکی رئیس جمهور اوکراین در کمتر از ۲۴ ساعت، ۱۳۷ کشته و ۳۰۶ زخمی برای این کشور برجاگذاشت.
درست فردای همان روز، از یک طرف ناتو که خود عامل بروز تنش‌ها بود با انتشار بیانیه‌ای اعلام کرد که به شکل قابل توجهی نیروهای اضافی دفاعی خود را در شرق اروپا مستقر خواهد کرد و از طرف دیگر آمریکا و کشورهای اروپایی در یک اقدام هماهنگ، تحریم‌های مرحله‌ای خود را علیه مسکو آغاز کردند.
تحریم‌های که آخرین آن تا این لحظه، نهمین بسته تحریمی است که اورسولا فون‌درلاین رئیس کمیسیون اروپا سوم آذر از تصویب آن علیه روسیه خبر داد؛ اما نشریه نشنال اینترست روز گذشته (یکشنبه) در تحلیلی جدید، طرح تحریم‌های غرب علیه روسیه را با هدف پایان جنگ اوکراین مردود دانست و نوشت: مسکو خود تصمیم گیرنده نهایی برای اتمام جنگ است.
بر اساس این گزارش که با تیتر «تحریم‌ها جنگ روسیه را در اوکراین پایان نمی‌دهد»، آمده است: اگرچه تحریم‌های غرب علیه روسیه هزینه‌های زیادی به همه طرف ها وارد کرده، اما این جنگ اقتصادی به تنهایی نمی‌تواند مانع جنگ نظامی در اوکراین شود.
این گزارش به تبعات اقتصادی تحریم‌های اروپا برای شهروندان قاره سبز نیز اشاره و اضافه کرده است: این تحریم‌ها که در پی هشت بسته تحریمی پیشین وضع شده، هزینه های سنگینی بر اروپا تحمیل می‌کند. با نزدیک شدن به زمستان و کاهش دما و در نتیجه قطع تجارت با روسیه، اروپا خود را برای قطع برق، کمبود روشنایی و گرمایش و قطع موقت اینترنت و خدمات تلفن همراه آماده می‌کند؛ درحالی که جنگ همچنان ادامه دارد و روسیه به حملات موشکی علیه زیرساخت‌های انرژی اوکراین ادامه می‌دهد.
اما بی‌تردید یکی از نقاط عطف عملیات نظامی روسیه در خاک اوکراین، دستور پوتین برای آماده‌باش نیروهای بازدارنده هسته‌ای روسیه همزمان با چهارمین روز این جنگ بود؛ دستوری که در واکنش به بیانیه‌های خصمانه و تهاجمی ناتو صادر شد و چند ماه بعد رئیس جمهور روسیه با اشاره به اینکه کشورش آمادگی استفاده از سلاح اتمی را در جنگ دارد، تاکید کرد که «این یک بلوف نیست»؛ سخنانی که تارنمای هیل اواسط مهرماه با واکاوی اظهارنظرهای آمریکایی‌ها در این زمینه، نوشت که مقام‌های واشنگتن از تهدید پوتین برای استفاده از جنگ‌افزار هسته‌ای دستپاچه شده‌اند.
اما شخص رییس جمهوری روسیه در تبیین راهبرد کشورش بارها هشدار داده است که در جنگ هسته‌ای هیچ برنده‌ای وجود ندارد و چنین درگیری هرگز نباید آغاز شود، همچنین که روسیه به عنوان یکی از کشورهای عضو معاهده منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای و یکی از امانتداران آن، به طور مداوم از متن و روح این معاهده پیروی می‌کند.
فاجعه در «بوچا»
فاجعه شهر بوچا (Bucha) و کشته شدن شماری از غیرنظامیان در این شهر که در نزدیکی پایتخت اوکراین واقع است، صرف نظر از نتیجه تحقیقات، می‌توان آن را صفحه‌ای تازه از جنگ اوکراین و روسیه دانست.
رسانه‌های غربی ۱۴ فروردین ماه ۱۴۰۱ با انتشار تصاویری از شهر بوچا مدعی شدند نیروهای روسیه حین خروج از اطراف پایتخت اوکراین غیرنظامیان را هدف گلوله قرار داده‌اند.
شمار دقیق کشته‌شدگان بوچا در این فاجعه هنوز مشخص نشده و رسانه ها اعداد و ارقام مختلفی اعلام کرده و انگشت اتهام غرب به سوی مسکو است؛ روسیه اما این اتهام را رد کرده است.
همان زمان وزارت دفاع روسیه با انتشار بیانیه‌ای اتهام‌های غرب و اوکراین مبنی بر کشتار غیرنظامیان در منطقه بوچا را رد و اعلام کرد که تمام تصاویر و ویدئوهای منتشر شده، یک حرکت تحریک‌کننده است.
در بیانیه وزارت دفاع روسیه همچنین تاکید شده است: تمام واحدهای روسیه در روز ۳۰ مارس (۱۰ فروردین)، یک روز پس از مذاکرات رو در روی روسیه و اوکراین در ترکیه، به طور کامل از بوچا خارج شدند و علاوه بر این، در ۳۱ مارس (۱۱ فروردین) آناتولی فدوروک شهردار بوچا در یک پیام ویدئویی تایید کرد که هیچ نظامی روسی در شهر وجود ندارد و او حتی به هیچ غیرنظامی محلی با دستان بسته که در خیابان‌ها به سمتش تیراندازی شده باشد، اشاره‌ای نکرد.
به ادعای شبکه خبری اسکای نیوز، تصاویر منتشر شده از خیابان‌های شهر بوچا از وجود اجساد غیرنظامیان در خیابان‌ها و پیاده‌روهای این شهر خبر می‌دهد و به ادعای این رسانه، ساکنان شهر بوچا گفته‌اند که این غیرنظامیان بی‌هیچ دلیلی توسط سربازان روس کشته شدند.
خبرگزاری رویترز نیز مدعی شده بود که یک گور دسته جمعی در محوطه کلیسای شهر هنوز با خاک پوشیده نشده و دست‌ها و پاهای اجساد از میان خاک دیده می‌شود.
آن زمان شهردار بوچا اعلام کرد که بیش از ۳۰۰ نفر از ساکنان این شهر کشته شدند و خبرگزاری رویترز در ۱۵ فروردین ماه ۱۴۰۱ به نقل از دادستان اوکراین، شمار کشته‌شدگان بوچا را ۴۱۰ نفر اعلام کرد.
از نخستین هفته تا صدمین روز
نخستین زمزمه‌ها از احتمال بروز فاجعه انسانی در اوکراین، تعلیق روسیه از تمام رقابت‌های بین‌المللی تحت پوشش فیفا و یوفا، موج میلیونی مهاجران اوکراینی که خواستار خروج هرچه سریعتر از کشورشان بودند، برگزاری دور نخست و دوم گفت‌وگوهای صلح بین روسیه و اوکراین، نابودی آنتونوف ۲۲۵ بزرگترین هواپیمای مسافربری جهان در حمله روسیه به یک فرودگاه راهبردی در نزدیکی کی‌یف، شتاب گرفتن روند خروج شهروندان اروپایی و آمریکایی از خاک اوکراین و برگزاری چندین نشست با محوریت این جنگ در سازمان ملل که به تصویب قطعنامه‌ای علیه مسکو در شورای عمومی این سازمان رسید، از جمله رویدادهایی هستند که به سرعت در همان هفته نخست درگیری در اوکراین رخ دادند.
اما در حالی که آتش جنگ اوکراین در شبکه‌های اجتماعی و رسانه‌های غربی به تدریج در حال فروکش کردن بود، تعداد کشورهای ارسال کننده تسلیحات نظامی به کی‌یف در همان ماه نخست به عدد ۲۵ رسیده بود و شاید همین موضوع باعث شد زلنسکی در سی‌امین روز جنگ اعلام کند اوکراین هر روز به پیروزی نزدیک‌تر می‌شود زیرا در این جنگ برای ما غیرممکن است که پیروز نشویم؛ ادعایی که با گذشت ۹ ماه از آن تاریخ هنوز محقق نشده است.
موضوعی که امین عوض هماهنگ‌کننده سازمان ملل در اوکراین نیز حدود سه ماه پس از آن تاریخ، یعنی در یکصدومین روز جنگ در گزارشی به آن اشاره کرد و با بیان اینکه هفته‌هاست مذاکره میان کی‌یف و مسکو متوقف شده است، گفت: این جنگ برنده‌ای نخواهد داشت؛ جنگی که به گفته رئیس جمهوری اوکراین روزانه ۶۰ تا ۱۰۰ کشته و ۵۰۰ مجروح به این کشور تحمیل می‌کند و فقط در مدت بیش از سه ماه جنگ، نزدیک به ۱۴ میلیون اوکراینی مجبور به ترک خانه‌های خود شدند.
پشت پرده سود میلیارد دلاری اسلحه‌سازان
اما صدمین روز جنگ اوکراین آمارهای دیگری نیز آشکار کرد و از ابعاد میلیارد دلاری سود اسلحه‌سازان غربی پرده برداشت.
تارنمای رادیو فرانس انفو در این ارتباط نوشت: شاید بزرگترین برنده جنگ اوکراین، شرکت ساب شریک در تولید موشک ضدزره ان‌ال‌ای دبلیو رقیب جاولین آمریکایی باشد که جهش چشمگیر ۸۱ درصدی سهامش را شاهد بوده و ارزش سهام شرک بزرگ امنیت الکترونیک تالس فرانسه و شریک در تولید این موشک نیز بیش از ۴۱ درصد بالا رفته است.
سوئد نیز در اواخر فوریه از ارسال ۱۰ هزار قبضه سلاح ضدتانک سبک تک منظوره ان‌ال‌ای دبلیو نسل نوین به همراه تجهیزات مین‌زدایی خبر داد که از ۲۰۲۰ توسط شرکت ساب بوفورس داینامیکز سوئد ساخته شده و به شکل عمده در بلفاست در ایرلند شمالی تولید می‌شود.
۱۴ شرکت پیمانکاری فرعی نیز در تولید این سلاح مشارکت دارند که معروف‌ترین آنها ثیلز ایر دیفنس وابسته به گروه فرانسوی تالس است.
وزارت دفاع فرانسه نیز در ۱۳ آوریل (۲۴ فروردین ماه) اعلام کرد که بیش از ۱۰۰ میلیون یورو تجیهزات توپخانه شامل توپخانه سزار با برد ۴۰ کیلومتر در اختیار کی‌یف قرار داده است. سلاحی که در شرکت تسلیحاتی فرانسوی، آلمانی و هلندی نکستار سیستمز تولید می‌شود و به صورت مشترک به دولت فرانسه و شرکت کامیون‌سازی وگمان آلمان تعلق دارد.
ارزش سهام شرکت تسلیحاتی لاکهید مارتین آمریکا هم از آغاز جنگ در اوکراین جهش چشمگیری کرده و از ۳۹۵ دلار در ۲۴ فوریه به نزدیک ۴۷۰ دلار در آوریل رسید و ارزش سهام شرکت ریتون تکنولوجیز، شریک در تولید موشک ضد تانک جاولین نیز در این مدت جهش مشابهی کرد؛ هرچند در پی بروز مشکلاتی در خط تولید و کاهش محصول، ارزش سهامش سقوط کرد.
مته فردریکسن نخست وزیر دانمارک نیز در اواخر آوریل اعلام کرد که تسلیحاتی به ارزش ۶۰۰ میلیون کرون دانمارک (۸۰ میلیون و ۶۰۰ هزار یورو) برای کی‌یف می‌فرستد؛ کشوری که در سومین روز پس از آغاز جنگ، اعلام کرد ۲ هزار و ۷۰۰ دستگاه شلیک راکت ضد تانک به اوکراین ارسال می‌کند.
از طرف دیگر، ترکیه با ارسال شمار زیادی از پهپادهای رزمی بیرقدار تی‌بی ۲ به اوکراین در حوزه تسلیحاتی حامی کی‌یف بوده و نروژ نیز ۱۰۰ فروند موشک ضد هواپیمای میسترال ساخت فرانسه به همراه چهار هزار عدد تسلیحات ضد تانک به اوکراین فرستاده است.
فنلاند نیز که همچون سوئد متقاضی عضویت در ناتو بود، در ماه فوریه اعلام کرد که قصد دارد ۲ هزار و ۵۰۰ تفنگ تهاجمی، ۱۵۰ هزار قطعه مهمات و یکهزار و ۵۰۰ پرتاب‌کننده ضدتانک تک منظوره برای اوکراین بفرستد.
اما نکته جالب ماهی‌گیری رژیم کودک‌کش صهیونیستی از آب گل‌آلود جنگ در اوکراین است. چراکه همزمان با انتشار برخی گزارش‌ها در خصوص فروش پنهانی سلاح به اروپا از سوی اسرائیل، وزیر جنگ این رژیم گفت که با توجه به جنگ بین روسیه و اوکراین، به فروش اسلحه به کشورهای اروپایی علاقه‌مند شده‌ایم.
بنی گانتس اوایل خرداد اعلام کرد که این رژیم در سال گذشته میلادی به رکورد صادرات تجهیزات نظامی به ارزش سه میلیارد و ۳۰۰ میلیون دلار دست یافته است و امسال قصد دارد از آن رقم فراتر رود.
وی همچنین در پاسخ به سوالی درباره فروش اسلحه به آلمان توسط رژیم صهیونیستی به تال اشنایدر روزنامه نگار صهیونیست گفت که این گونه معاملات از طریق رسانه‌ها اعلام نمی‌شود.
البته به این آمارها که فقط مربوط به یکصد روز نخست جنگ در اوکراین است و هرلحظه و هر روز بر آمار آنها اضافه می‌شود، باید خیل عظیم ارسال تسلیحات نظامی آمریکایی، آلمانی، فرانسوی و انگلیسی را اضافه کرد؛ روندی که بی‌شک به نفع اسلحه‌سازان غربی است و میلیاردها یورو از ادامه این جنگ سود می‌برند.
بسیاری از تحلیلگران تاکید دارند که وقوع جنگ اوکراین و سیل کمک‌های تسلیحاتی کشورهای اروپایی و آمریکا به کی‌یف موجب شده است تا صنایع تسلیحاتی آمریکا از وضعیت بحرانی دوره کرونا خارج شوند و جانی دوباره بگیرند.
به عبارتی جنگ اوکراین موهبتی برای رونق صنایع تسلیحاتی ایالات متحده است؛ به گونه‌ای که حتی شرکت‌های بزرگ ساخت سلاح در این کشور اکنون اعلام می‌کنند که قادر به پاسخگویی به حجم انبوه سفارشات واشنگتن و پایتخت‌های اروپایی نیستند.
دلایل گوناگون سیاسی و ژئوپلیتیک برای آغاز تهاجم روسیه به اوکراین برشمرده می‌شود. با این حال برخی حامیان تئوری توطئه به شکل بدبینانه‌ای استدالال می‌کنند ضعف مالی و ورشکستگی احتمالی صنایع تسلیحاتی در آمریکا یکی از دلایلی بود که جو بایدن رئیس جمهور ایالات متحده را مجاب ساخت تا با تحریک مسکو زمینه را برای آغاز جنگ آماده کند.
وقوع این بحران موجب شد که بسیاری از کشورهای اروپایی ضمن اختصاص کمک‌های تسلیحاتی به کی‌یف، به فکر تقویت نیروهای مسلح خود بیفتند و در این چارچوب بهترین گزینه برای آنها، رجوع به صنایع و سلاح های ایالات متحده بود.
از دیگر نکات حائز اهمیت این جنگ، افشای حقایقی بود که کشورهای غربی سال‌ها برای مخفی کردن آن تلاش کرده‌اند؛ موضوعاتی همچون رویکرد نژادپرستانه رهبران اروپایی و آمریکایی در مواجه با جنگ اوکراین که استانداردهای دوگانه غرب را به نمایش گذاشت.
کشورهایی که تا دیروز مرزهای خود را به روی پناهجویان سوری و مسلمانان بسته بودند، برای اوکراینی‌ها به شکل دیگری صحنه‌آرایی کردند.
گام به گام با بحران‌ها؛ از غذایی تا انرژی
با ادامه جنگ، در کنار ابعاد نظامی، بحران‌های دیگری نیز یکی در پس دیگری از دل خاک سربرآوردند که از آینده‌ای سخت برای کشورهای جهان خبر می‌دادند؛ چراکه روسیه و اوکراین یک دهم از کل نیازهای غذایی مبادله شده در جهان را تامین و ۳۰ درصد از صادارت گندم و ۶۰ درصد از روغن آفتابگردان جهان را تولید می کردند.
همچنین بر اساس آمارها، دستکم ۲۶ کشور در تامین بیش از نیمی از غلات مورد نیاز خود به روسیه یا اوکراین متکی هستند و حال با درگیری نظامی بین این دو کشور، چشم‌انداز تیره و تاری به ویژه برای کشورهای تحریم‌کننده مسکو، ترسیم شده است.
موضوعی که روزنامه فایننشال تایمز همان ماه‌های ابتدایی جنگ با هشدار نسبت به آن اعلام کرد که دولت‌ها وقت و منابع زیادی را برای کاهش هزینه‌های فزاینده انرژی به دنبال حمله روسیه به اوکراین صرف کرده‌اند اما این جنگ بذر بحرانی به مراتب بزرگتر در زمینه ناامنی غذایی را افشانده است.
شرایطی که موجب کمبود جهانی غذا و افزایش شدید قیمت مواد خوراکی شد و تبعات اقتصادی و سیاسی بسیاری برای کشورهای توسعه یافته داشت و حتی خطر قحطی و مشکلات بدهی در جهان نوظهور را بیش از پیش مطرح کرد؛ چراکه بر اساس آمار ارائه شده از شورای بین‌المللی غلات که در اوایل تیرماه منتشر شد، قیمت گندم صادراتی در بازارهای جهانی، در یک سال اخیر با افزایش ۴۲ تا ۷۶ درصدی همراه شده است.
البته از همان ابتدا مشخص بود که این جنگ بر اقتصاد اروپایی که هر روز بر ابعاد و گستره تحریم‌های خود علیه مسکو می‌افزاید، تاثیر منفی خواهد گذاشت؛ چه از آن رو که پاشنه آشیل این تحریم‌ها برای قاره سبز بحران تامین انرژی است و در پی آن تورم بی‌سابقه و رکود را به شهروندان اروپایی تحمیل کرد و چه در بحث خروج سرمایه‌گذاران روسی از کشورهای تحریم‌کننده.
بحرانی که موجب شد اتحادیه اروپا در چندین نوبت چشم‌انداز رشد اقتصادی این اتحادیه را با توجه به بحران انرژی و تاثیر جنگ اوکراین در افزایش تورم، کاهش دهد و از ورود به دوران رکود سخن بگوید.
شرایطی که بر اساس گزارش بلومبرگ، بیش از یک تریلیون دلار به کشورهای اروپایی خسارت وارد کرده است و افزایش شدید قیمت انرژی، اقتصاد کشورهای عضو یورو را وارد رکود کرده و علت اصلی آن روی آوردن به منابع گران‌تر گاز به جای واردات روسیه است.
جامعه جهانی نگران نیروگاه‌های اتمی اوکراین
روسیه در نخستین روزهای حمله به اوکراین تاسیسات هسته‌ای چرنوبیل را به تصرف خود در آورد و همین امر نگرانی‌های جدی در مورد ایمنی این تاسیسات ایجاد کرد.
در همان زمان دولت اوکراین مدعی شد که نیروهای روسیه فضای مناسبی را در اختیار مسئولان نیروگاه قرار نمی‌دهند تا این تاسیسات خطرناک به درستی اداره شود؛ ادعایی که مسکو بارها آن را رد کرده است.
نیروگاه هسته‌ای چرنوبیل از زمان فاجعه هسته‌ای سال ۱۹۸۶ از رده خارج شده بود. اما به گفته آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، مقادیر قابل توجهی از مواد هسته‌ای به شکل سوخت مصرف شده و سایر ضایعات رادیواکتیو در بخش‌های مختلف تاسیسات این نیروگاه باقی مانده است.
این نیروگاه به دلیل فاجعه انفجار اتمی در راکتور چهارم آن در تاریخ ۲۶ آوریل ۱۹۸۶ شهرت دارد؛ انفجاری که بر اثر آن ۳۰ نفر بی‌درنگ کشته شدند و تا امروز شمار بسیاری نیز بر اثر ابتلا به تشعشعات حاصل آن جان باختند.
از این رو، رافائل گروسی رئیس آژانس بین‌المللی انرژی اتمی اوایل اردیبهشت در سفر به اوکراین اعلام کرد که این آژانس برای بازسازی و انجام تعمیرات در نیروگاه اتمی چرنوبیل با کی‌یف همکاری خواهد کرد.
اما این پایان نگرانی‌ها در زمینه نیروگاه‌های هسته‌ای اوکراین نبود؛ چراکه مردادماه موضوع امنیت نیروگاه اتمی زاپروژیا به عنوان بزرگترین نیروگاه اتمی اروپا به واسطه گلوله‌باران چند باره این نیروگاه، بر سر زبان‌ها افتاد و بحث بروز فاجعه‌ای بسیار بزرگتر از نیروگاه چرنوبیل را در سطح جهانی مطرح کرد.
رویدادی که وزارت دفاع روسیه در تشریح آن اعلام کرد که نیروهای اوکراین به قلمرو این نیروگاه اتمی حمله کرده‌اند و این حملات توسط تیپ ۴۵ توپخانه نیروهای مسلح اوکراین صورت گرفته است.
الحاق خاک اوکراین به روسیه
رئیس‌جمهور روسیه اوایل پاییز پس از برگزاری یک همه‌پرسی و تصویب قوانین و معاهدات مربوط به پیوستن جمهوری‌های خلق دونتسک و لوگانسک و مناطق خرسون و زاپوریژیا به روسیه در شورای فدراسیون روسیه و دوما، با امضای قانون اساسی، به طور رسمی الحاق جمهوری‌های خلق دونتسک و لوگانسک و همچنین منطقه خرسون و منطقه زاپوروژیه را به روسیه تایید کرد.
اقدامی که به زعم وی، دارای پشتوانه تاریخی است و پوتین با ناکارآمد خواندن نظام غربی حاکم بر جهان گفت که واشنگتن برای مهار مثلث ایران، چین و روسیه تلاش می‌کند.
وی با بیان اینکه در مورد مناطقی که به روسیه الحاق خواهند شد مذاکره نخواهد کرد، گفت: ما از کی‌یف می‌خواهیم که اقدامات نظامی را متوقف کند و پای میز مذاکره بنشیند.
رئیس جمهور روسیه با درخواست از اوکراین برای متوقف کردن فوری عملیات نظامی، گفت که ساکنان این مناطق برای همیشه شهروند روسیه شناخته خواهند شد.
وی افزود: روسیه قصد بازگرداندن اتحاد شوروی را ندارد اما با همه امکانات و تجهیزات از سرزمین هایمان دفاع خواهیم کرد.
البته برگزاری مراسم رسمی الحاق چهار منطقه اوکراین به روسیه، واکنش‌های منفی آمریکا، کشورهای غربی و اتحادیه اروپا را برانگیخت و دولت های غربی و کی‌یف اعلام کردند که نتایج همه‌پرسی در مناطق چهارگانه اوکراین را که به تصرف نیروهای روسیه درآمده، نقض قوانین بین‌المللی و اجباری می‌دانند.
نورداسترم؛ شریان انرژی به اروپا زیر بار حملات
جنگ اوکراین از همان روز نخست با تخریب‌های گسترده رسانه‌ای و طرح اتهام‌های گوناگون علیه مسکو همراه بود که از مهمترین آنها موضوع خرابکاری در خط لوله نورداستریم قابل تامل است.
رویدادی که با جنجال‌های رسانه‌ای علیه کرملین همراه بود و برخی کشورها ادعای دست داشتن مسکو در این خرابکاری را مطرح کردند اما در نهایت حقیقت از پشت پرده بیرون آمد و دست کشورهای غربی رو شد.
بر اساس اطلاعات منتشر شده، در تاریخ ۲۶ سپتامبر (چهارم مهرماه) در سه رشته از خطوط لوله گاز دریایی نورد استریم یک و دو (خطوط لوله انتقال گاز از روسیه به اروپا) نشت گاز در دریای بالتیک کشف شده است. نخستین نشتی در نورد استریم - ۲ در جزیره بورنهولم دانمارک و سپس ۲ نشت در نورد استریم یک ثبت شد.
وزارت دفاع روسیه روز شنبه هفتم آبان اعلام کرد که بررسی‌ها نشان می‌دهد کارشناسان نیروی دریای انگلیس در برنامه‌ریزی و اجرای انفجار خرابکارنه در خطوط لوله انتقال گاز نورد استریم در تاریخ ۲۶ سپتامبر ۲۰۲۲ نقش داشته‌اند.
سوئد و دانمارک نیز در همان هفته‌های پس از حادثه، در حالی که روسیه را از تحقیق در مورد این حمله منع کردند، اعلام کرده بودند که این حادثه نتیجه یک خرابکاری بوده است.
حال پس از هفته‌ها طرح اتهام کشورهای غربی علیه روسیه، روزنامه آمریکایی واشنگتن پست با اعلام اینکه هیچ مدرک قطعی دال بر مسئولیت مسکو در انفجارهای نورداستریم وجود ندارد، گزارش داد که پس از ماه‌ها تحقیق، بسیاری از مقام‌های غربی در محافل خصوصی اعلام می‌کنند که روسیه ممکن است پشت انفجارهای این خط لوله گاز زیردریایی نباشد.
این گزارش که پنجشنبه هفته گذشته منتشر شد، می‌افزاید: یک مقام اروپایی ناشناس با اعلام اینکه محکوم کردن مسکو اقدامی سریع و گسترده بود، تاکید کرد: در این مرحله هیچ مدرکی وجود ندارد که روسیه پشت این خرابکاری بوده باشد.
این روزنامه آمریکایی یادآور می‌شود که تا به امروز، تحقیقات انجام شده توسط کارشناسان با آگاهی از جزئیات پزشکی قانونی، نتوانسته است به طور قطعی روسیه را با این حمله مرتبط کند.
واشنگتن پست می‌افزاید: تحلیلگران هیچ اظهاراتی را از طرف روسی نشنیده یا نخوانده‌اند که نشان دهد آنها تلاش می‌کنند دخالت خود را پنهان کنند.
بر اساس این گزارش، محققان پس از بررسی تخریب و تجزیه و تحلیل بقایای مواد منفجره به دست آمده از بستر دریای بالتیک متوجه شدند که با توجه به عمق نسبتا کم لوله‌های آسیب دیده، بازیگران مختلفی می‌توانستند در این حمله موفق شوند و پهپادهای غوطه‌ور یا کشتی‌های سطحی ممکن است این حادثه را باعث شده باشند.
برخی تحلیلگران نیز معتقدند که مسکو از آسیب رساندن به خطوط لوله گاز سود چندانی نمی‌برد چراکه آنها میلیاردها دلار درآمد سالانه ایجاد می‌کنند.
و امروز دوشنبه ۲۶ دسامبر/ پنجم دی در حالی آخرین روزها و ساعت‌های سال ۲۰۲۲ میلادی سپری می‌شود که هیچ چشم‌انداز روشنی از روند صلح میان مسکو و کی‌یف مشاهده نمی‌شود. از یک طرف روسیه برای ادامه مذاکرات اعلام آمادگی کرده و از طرفی همتای وی در واشنگتن به دنبال دریافت حمایت‌های مالی و تسلیحاتی بیشتر برای ادامه جنگ است و در این میان امانوئل مکرون رییس‌جمهور فرانسه از ضرورت ارایه تضمین‌ها به دو طرف درگیر و لزوم گفت‌وگوهای صلح سخن می‌گوید.
