به گزارش ایران اکونومیست، شانزدهمین جشنواره بینالمللی سینما حقیقت پس از پنج روز به پایان راه رسید و عصر امروز جمعه ۲۵ آذرماه مراسم اختتامیه آن در تالار وحدت با حضور وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، مدیران سینمایی و جمعی از اهالی سینمای مستند برپا شد.
در این مراسم محمد حمیدی مقدم - دبیر جشنواره- به ارائه گزارشی از این رویداد پرداخت و گفت: ۵۷ مستند در بخش مسابقه، ۳۲ فیلم در بخش بینالملل، پنج مستند خارجی در بخش نمایشهای ویژه، ۱۲مستند در جایزه شهید آوینی و ۱۰ اثر خارج از مسابقه، تمام حقیقتِ امسال نیست و حضور مستندسازان استانی، برگزاری نشستهای صمیمانه و رودرروی مستندسازان با وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و رئیس سازمان سینمایی، برپایی کارگاههای انتقال تجربه و همراهی سینماگران و کارشناسان داخلی و بینالمللی با جشنواره، نشان میدهد که پس از ۱۶ دوره پرفراز و نشیب، نهالِ تنومندِ «سینماحقیقت»، بخشی انکار نشدنی از سینمای مستند ایران است.
او با اشاره به اینکه جشنواره شانزدهم «سینماحقیقت»، رنگ و بوی ایران بزرگ را داشت افزود: دغدغه خروج از پایتخت، تمرکززدایی و تحقق عدالت فرهنگی برای همه ایران، در این دوره تجلی یافت. «سینماحقیقت» برای آینده، پیشنهادی تازه دارد. سینمای مستند از محفلهای کوچک و جشنوارهها میگذرد تا به مخاطبان بیشتری برسد و تصویرگر ایرانی وسیع باشد، ایرانی که نماد همدلی و یکپارچگی است.
وی با اشاره به استقبال مخاطب از فیلمها یاداور شد: پیش از شروع جشنواره، گروهی از انکار حقیقت گفتند، اما حقیقت انکار شدنی نیست، «سینماحقیقت» تنها یک جشنواره نیست، محلی برای گفتگوست. فضایی برای تبادل نظر و شنیدن صداهای مختلف. جهانی رنگارنگ و پرشور که از «زندگی و هنر» سخن میگوید و مگر میشود این دو را تحریم و انکار کرد؟ شانزدهمین جشنواره «سینماحقیقت»، فضایی برای دیده شدن جوانانی بود که در استانها فیلم میسازند. ۲۸ مستندساز از ۱۶ استان در کنار جشنواره بودند و «ایران بزرگ» را به پردیس سینمایی ملت آوردند.
حمیدی مقدم همچنین گفت: همراهی سینماگران داخلی و چهرههای فرهنگی و هنری بینالمللی با «سینماحقیقت» یکی دیگر از امتیازهای این دوره است. سینمای ایران، پس از پیروزی انقلاب اسلامی، حرفهای بسیاری برای مخاطبان خارج از مرزها داشته و در منطقه، ممتاز و درخشان بوده است. امسال، همراهی چهرههای فرهنگی از منطقه و کشورهای همسایه، زمینه تبادل نظر و بحثها و نقدهایی را فراهم کرد که پیشتر، کمتر شنیده بودیم. در زمینه نقد و نظر، در این دوره، شاهد فضایی تازه بودیم، این تصویر چند وجهی و جذاب، از این دوره به یادگار خواهد ماند.
وی خطاب به مستندسازان اظهار کرد: سینمای مستند ایران به آثار جستجوگر و مطالبهگر زنده است، به نظر میرسد بعضی مستندسازان، محافظه کارند و ترجیح میدهند از حاشیه امن خود بیرون نیایند. سینمای مستند، به باور همه ما، با جسارت معنا میگیرد و بدون آن، تهی و کمرنگ است. امید که مستندسازان جوان، جسورانه پای به میدان بگذارند و از منظری تازه به دنیا نگاه کنند.
دبیر جشنواره و مدیرعامل مرکز گسترش سینمای مستند، تجربی و پویانمایی در ادامه خطاب به اسماعیلی - وزیر ارشاد - گفت: به عنوان عضوی از خانواده سینمای مستند ایران بر خود واجب میدانم از مسائلی که این خانواده با آن درگیر است بگویم. از بودجه ناچیز تولید اثر در سینمای مستند، که با توجه به افزایش تورم و هزینه فیلمسازی، هنوز ناچیز است و با بودجه تولید فیلمهای سینمایی و سریال، قابل مقایسه نیست. از دغدغههای معیشتی بسیاری از مستندسازان و از مدارا نکردن بعضیها گلایه میکنم. مستندسازان، برای اصلاح امور، برای رفع مشکلات و برای بیان حقیقت، میکوشند و نگاهی مصلحانه و دلسوزانه دارند. توجه بیشتر به آنان و تمرکز بر مطالباتشان، این خانواده ی بزرگ را به امنیت و آرامش میرساند.
در ادامه این مراسم جوایز بخش بینالملل اهدا شدند.
بهترین مستند کوتاه بینالملل: به صورت مشترک به «یک قایق روی دریا» به کارگردانی آرمان قلیپور و «کشیم عاشق» به کارگردانی امیر آقاعبداللهی
بهترین مستند نیمه بلند بینالملل: «نردبان ایوان» ساخه نیکلای بم
بهترین مستند بلند بینالملل: «سه نهزارم» به کارگردانی بهروز نورانیپور
جایزه هیات داوران بخش مسابقه بینالملل: «مدار چهل و پنجم» به کارگردانی لارنس ابوحمنان
جایزه هیات داوران بخش مسابقه مستند بلند بینالملل: محسن برمهانی، سوپریو سن و لئونید ساوین
جایزه ویژه هیات داوران: «زندگی فولادی» به کارگردانی مانوئل باوئر از پرو
جایزه شبکه مستند: «پس از مرگم» ساخته عبدالرضا نعمتاللهی
این گزارش بهروز رسانی میشود