دوشنبه ۱۰ ارديبهشت ۱۴۰۳ - 2024 April 29 - ۱۹ شوال ۱۴۴۵

روش نوین افزایش عملکرد ورزشی

نوروفیدبک امکان افزایش و تقویت همزمان عملکردهای شناختی و هوشی و ورزشی را بدون نیاز به استفاده از داروها فراهم کرده است.
کد خبر: ۵۵۳۳۵۱

به گزارش ایران اکونومیست، کاربرد نوروفیدبک در جنبه های مختلفی در زمینه عملکرد ورزشی مورد توجه قرارگرفته که شامل تقویت توجه و تمرکز، کاهش اضطراب، بهبود کنترل هیجانات مانند خشم که در نتیجه بروز ضربه و آسیب به سر در طول فعالیت ورزشی رخ می دهد، می شود، همچنین نوروفیدبک موجب تقویت و افزایش تعادل جسمانی می شود.

رشته ها و مهارت های ورزشی مختلف، نواحی متفاوتی از مغز را تحت تاثیر قرار می دهند. تحقیقات پیچیده بسیاری در این زمینه الگوهای امواج مغزی مربوط به افزایش و تقویت عملکرد بهینه ورزشی را مشخص کرده اند و در برخی از این مطالعات داده های مهمی در زمینه کاربرد نوروفیدبک و راهنمای آموزش نوروفیدبک برای افزایش و تقویت عملکرد بهینه فراهم شده است.

بر اساس این مطلب که از سوی هوشنگ اسماعیلی، کارشناس روانشناسی بالینی تهیه شده و از سوی فدراسیون پزشکی ورزشی در اختیار ایران اکونومیست قرار گرفته آمده است: در یکی از مطالعات مربوط به رشته تیراندازی، داده ها نشان می دهد در حین هدف گیری، تیراندازان ماهر در مقایسه با تیراندازان تازه کار در حین هدف گیری و قبل از پرتاب در تمام نواحی مغزی فعالیت کمتری از خود نشان می دهند و بیشترین تفاوت آشکار در این زمینه در ناحیه مرکز گیجگاهی-پس سری ملاحظه شده است. (افزایش امواج مغزی آلفا همراه با کاهش امواج تتا و گاما).

در داده های مرتبط با کاهش اضطراب، گزارش هایی از افزایش دامنه موج آلفا در ناحیه گیجگاهی چپ وجود دارد. همان طور که در مطالعه مربوط به تیراندازی در زمان آماده شدن برای واکنش در تیراندازان ماهر نیز این الگوی امواج مغزی قابل ملاحظه بوده است.

این افزایش دامنه موج آلفا در این ناحیه مغز، ناشی از کاهش فعالیت حرکتی تیراندازان در لحظه هدف گیری نیست و با این حال محققان پس از بررسی موج آلفای وابسته به رویداد در نواحی مرکزی و گیجگاهی در هشت تیرانداز ماهر آموزش دیده در طول تیراندازی و در طول دو فعالیت حرکتی، اطلاعات جالب توجه ای به دست آورده اند.

در طول دوره هشت ثانیه ای فشردن ماشه، تیراندازان حرفه ای فعالیت بیشتری در ناحیه T۳، قشر گیجگاهی سمت چپ مغز در مقایسه با سایر نواحی مغزی در تمام طول تیراندازی و در مقایسه با گروه کنترل نشان دادند و این تفاوت در نواحی مرکزی C۳ و C۴ مشاهده نشد و این یافته ها نشان می دهد که داده های حاصل از قشر گیجگاهی اصولا نمی توانند ناشی از کاهش فعالیت های حرکتی باشد.

 

نظر شما در این رابطه چیست
آخرین اخبار