به گزارش ایران اکونومیست، پایگاه اطلاع‌رسانی خلیج الجدید امروز (سه شنبه) در مقاله‌ای با اشاره به جنایت تیراندازی از فاصله صفر به سمت «عمار حمدی مفاح» جوان ۲۲ساله فلسطینی توسط یکی از نظامیان رژیم صهیونیستی که منجر به شهادت وی شد، نوشت: این شیوه‌های اعدام میدانی شهروندان فلسطینی توام با خونسردی دیگر یک روش سازماندهی شده توسط ارتش رژیم اشغالگر اسرائیل نیست بلکه به یک انتخاب فردی آزادانه و دارای مجوز تبدیل شده است که هر نظامی اسرائیلی بدون توجه به اتفاق‌ها و شرایط می‌تواند از آن استفاده کند.
این مقاله افزود: علاوه بر ارتش اسرائیل، پلیس و نهادهای مختلف امنیتی این رژیم، این نوع اعدام‌های وحشیانه و فاشیستی به شهرک‌نشینان صهیونیست و هر صهیونیستی که سلاح حمل می‌کند، سرایت کرده است و آنها بدون ترس از حساب و بازجویی و یا تصویربرداری از این جنایات و انتشار آنها، این کار را انجام می‌دهند.
این مقاله در ادامه به واکنش‌های بین المللی در این زمینه اشاره کرد و نوشت: برای اینکه در مورد اخیر، اعدام از فاصله صفر کاملا آشکارا با کمال خشونت و خونسردی از سوی نظامی قاتل اسرائیلی صورت گرفت، نماینده سازمان ملل در صلح خاورمیانه مجبور شد تا از ملاحظات دیپلماتیک معمول خود خارج شود و درباره این حادثه وحشتناک ابراز احساسات کند و خواستار تحقیق کامل و سریع و پاسخگویی مسئولان مربوطه شود.
همچنین وزیر خارجه اتحادیه اروپا نتوانست از اظهار نظر درباره این ترور فرار کند بنابراین در توییتی نوشت: این اتفاقات غیرقابل قبول باید بررسی شوند و باید پاسخگویی کامل وجود داشته باشد. طبق قوانین بین المللی، استفاده از قدرت (ابزار) کُشنده فقط در موقعیت‌های تهدیدآمیز قابل توجیه است.
الخلیج الجدید اضافه کرد: بر کسی پوشیده نیست که سکوت به اصطلاح جامعه بین المللی در قبال اقدامات وحشیانه اشغالگران به طور کلی و رویکرد اعدام‌های میدانی به طور خاص، ارتش رژیم اسرائیل را به حرکت بیشتر و اقدامات خشونت‌آمیزتر علیه مردم فلسطین تشویق کرده است؛ همانگونه که کرانه باختری و نوار غزه همراه با سرزمین‌های اشغال شده در سال ۱۹۴۸ را در معرض گزینه‌های خشونت‌آمیز شدید قرار داده است.
پاسخگویی مقامات رژیم اسرائیلی وجود ندارد یا حتی زمانی که داده‌ها آنقدر واضح هستند که قابل کتمان یا رد شدن نیستند، تقریبا" اصلا وجود ندارد. این عدم پاسخگویی از دموکراسی‌های غربی که از رژیم اشغالگر اسرائیل حمایت می‌کنند، آغاز می‌شود و به مرحله طرح در دالان‌های سازمان ملل متحد و سازمان‌های مختلف بشردوستانه و حقوق بشری آن نمی رسد.
بارزترین نمونه آن، اظهار نظر سخنگوی وزارت امور خارجه آمریکا در مورد اعدام جوانان فلسطینی در روستای حواره است که به تشویق طرفین به عدم درگیری بسنده کرد و حتی یک کلمه هم این جنایت را محکومیت نکرد.
نباید پنهان بماند که افزایش اعمال فاشیستی در میان ارتش رژیم اشغالگر و گروه‌های شهرک‌نشین صهیونیستی همزمان با گرایش بسیار زیاد "اسرائیلی ها" به افراط گرایی مذهبی و راست افراطی و حرکت سریع به سمت سیستم‌های آپارتاید، نژادپرستی، نظامی‌گری و روحیه گروه‌های مسلح است.
جای تعجب نبود که اکثریت قاطع سیاستمداران رژیم اشغالگر اسرائیل برای حمایت از رفتار نظامی قاتل این رژیم در روستای حواره جمع شدند و برخی از آنها به ستایش او پرداختند و به او تبریک گفتند و به آنچه او انجام داد افتخار کردند و این مناسب را فرصت دیگری برای یادآوری یکی از برجسته‌ترین عناصر حیات سیاسی رژیم اسرائیل یعنی از بین بردن مرزهای میان راست و چپ و صحبت از تقویت قدرت رژیم اشغالگر علیه مردم فلسطین دانستند.
الخلیج الجدید در پایان نوشت: شهادت ۱۰ فلسطینی بر اثر گلوله‌های رژیم اشغالگر اسرائیل در یک هفته و افزایش تعداد شهدا به ۲۱۱ شهید از ابتدای سال گواه مستمر وحشیانه بودن این اشغالگر است و از سوی دیگر نشان می‌دهد که روح مقاومت خفته نیست بلکه از نظر کمی و کیفی در حال رشد است.
