به گزارش روز دوشنبه ایران اکونومیست به نقل از خبرگزاری اسپوتنیک، شاخه دریایی سه گانه هسته ای روسیه هفته گذشته پس از آنکه یک هواپیمای ایل-۸۰ نیروی هوایی با موفقیت با زیرساخت های موشک های استراتژیک مبتنی بر زیردریایی ها ارتباط برقرار کرد، خبرساز شد.
اما ناوگان هسته ای روسیه تا چه اندازه دارای اهمیت است؟
در پاسخ باید گفت این امر آنقدر مهم است که طراحان جنگ پنتاگون را دچار سردرد می کند. به عبارتی نزدیک به ۵۷۶ کلاهک هسته ای، یا حدود یک سوم کل زرادخانه های هزار و ۵۸۸ موشک استراتژیک هسته ای روسیه، در ناوگان زیردریایی موشک های بالستیک آن مستقر هستند.
روسیه چند فروند موشک بالستیک زیردریایی دارد؟
نخست باید گفت که کلاهکها به چندین نوع موشک مجهز به "سیستم هدفگیری مستقل چندگانه" (MIRV) تقسیم می شوند که شامل پنج کلاس جدید "بری" (Borei) و "بری الف" (Borei-A) است که در دهه ۲۰۱۰ و اوایل دهه ۲۰۲۰ به کار گرفته شدند و پنج زیر مجموعه قدیمی دیگر هم وجود دارد که بین سال های ۱۹۸۱ و ۱۹۹۲ تکمیل شدند.
قایق های سری "بری" و "بری الف" به ۱۶ موشک بالستیک زیردریایی "آر اس ام بولاوا" (یکی از پیچیدهترین موشکهای قاره پیمای بالستیک روسیه) و "سیستم هدف گیری مستقل چندگانه "مسلح هستند. این موشک ها پس از نزدیک به دو دهه کار پیچیده در سال ۲۰۱۸ وارد شدند و قدرت تخریبی بین ۱۰۰ تا ۱۵۰ هزارتن تی ان تی دارند. (در مقام مقایسه باید گفت بمب اتمی آمریکایی که در سال ۱۹۴۵ هیروشیما را نابود کرد، معادل ۱۵ تا ۲۰ هزارتن تی ان تی بود). علاوه بر این، موشک های بالستیک بولاوا تا ۹ هزار و ۳۰۰ کیلومتر برد عملیاتی دارند.
زیردریایی های روسی با عنوان دِلفین (Delphin) مجهز به موشک های بالستیک مبتنی بر زیر دریایی "سینوا" و "لینر" از خانواده موشک های استراتژیک R-۲۹ از دیگر تجهیزات پیچیده مسکو در زیرآب هستند. طرح اصلی R-۲۹ در سال ۱۹۷۴ در نیروی دریایی شوروی بکار گرفته شد، اما این موشک ها در طول چندین دهه اخیر به طور مداوم ارتقا یافته و برد آنها افزایش پیدا کرده است. موشک های سینوا و لینر برد عملیاتی تا ۱۱ هزار و ۵۰۰ کیلومتر دارند و به ۴ تا ۱۲ کلاهک با قدرت شلیک بین ۱۰۰ تا ۵۰۰ هزارتن مجهز هستند.
هر پنج دِلفین بخشی از ناوگان شمالی روسیه هستند، در حالی که سری بری و بری الف به ترتیب بین ناوگان اقیانوس آرام (سه قایق) و ناوگان شمالی (دو قایق) مستقر هستند.
بنابراین با توجه به تفاسیر بالا، مفهوم داشتن شاخه دریایی در یک سه گانه هسته ای بر اصل تخریب متقابل تضمین شده متمرکز است. این بدان معناست که اگر حملات متعددی علیه روسیه با استفاده از سلاحهای کروز معمولی یا هستهای انجام گیرد، زیرمجموعههای بری و دِلفین این کشور که دور از دسترس دشمن مستقر هستند و به اصطلاح در غبار جنگ اقیانوسهای جهان پوشیده شدهاند، میتوانند به سرعت اقدامات تلافی جویانه را در پیش گیرند.
از این رو به نظر می رسد همین دست توانایی روسیه دلیل کافی برای منصرف کردن هرگونه تلاش دشمن با هدف نابودی تسلیحات هستهای زمینی و یا از بین بردن مراکز تصمیمگیری آن باشد.