ناصر چمنی در گفت‌وگو با ایران اکونومیست، درباره استفاده از مرزهای آبی و فعال کردن ظرفیت‌های اشتغال دریایی اظهار کرد: بسیاری از کشورهای دنیا از جمله ژاپن و حتی ترکیه به دلیل نزدیکی به دریا صادرات خود را توسعه بخشیده و ارزآوری بالایی نصیب خود کرده‌اند.
وی ادامه داد: ایران کشوری چهار فصل است و دارای تنوع آب و هوایی است و باید از منابع طبیعی و خدادادی خود به نحو شایسته استفاده کنیم و آبها و دریاها از جمله مزیت‌هایی هستند که سالها از آن غافل بوده‌ایم.
این فعال حوزه کار تاکید کرد: اگر سالها قبل از منابع طبیعی به شکل درست بهره‌برداری می کردیم و به چاه‌های نفتمان قفل زده بودیم، امروز صادرات غیرنفتی را در سطح بالایی توسعه بخشیده و نفت را برای نسل های آینده نگه می‌داشتیم.
چمنی با اشاره به اشتغالزایی بالای اقتصاد دریامحور اظهار کرد: مشاغل زیادی در حوزه دریا از ماهیگیری و صیادی گرفته تا کشتی سازی و شیلات داریم که می‌توان آنها را فعال کرد. در بخش دریا همچنین می توان با ساخت کشتی‌های تفریحی، گردشگری دریایی را رونق داد و علاوه بر جذب گردشگر، درآمدزایی کرد.۹۰ درصد تورهای خارجی در حوزه کشورهایی است که یا با دریا احاطه شده‌اند یا دسترسی به دریا دارند لذا معتقدم اگر در این مسیر حرکت کنیم ارزش افزوده و اشتغالزایی بسیاری نصیب کشور می شود.
وی از ترکیه به عنوان کشوری نام برد که از ظرفیت گردشگری دریایی برای توسعه اقتصاد و ارزآوری استفاده کرده است و گفت: یکی از درآمدهای اصلی این کشور از راه جذب گردشگر است و کشتی‌های بزرگ گردشگری را به این امر اختصاص داده است. ترکیه نفت و گاز ندارد و برنامه اصلی خود را کسب درآمدهای گردشگری در بودجه قرار داده و همه ساله برای افزایش این درآمد تلاش می‌کند. در دوران کرونا که مسافران و گردشگران به دلیل پروتکل‌های بهداشتی از سفر خودداری می‌کردند، ترکیه به شدت دچار مشکل شده بود لذا ما باید از ظرفیت دریاهای خود به شکل شایسته استفاده کنیم و مجموعه‌های خدمات دریایی و صنایع دریایی را توسعه بدهیم.
این فعال حوزه کار در پایان با تاکید بر فراهم کردن زیرساخت‌های اقامتی و هتلینگ در کشور و شهرهای منتهی به دریا اظهار کرد: برای آنکه از طریق اقتصاد دریا به توسعه اشتغال و ایجاد درآمد برسیم، لازم است که امکانات خدماتی و رفاهی را برای خدمات گیرندگان، مسافران و گردشگران فراهم کنیم. امروز افراد بسیاری به شمال سفر می‌کنند ولی به جای رفتن به هتل ها و مراکز اقامتی، چادر می زنند بدون آنکه مدت زیادی اقامت داشته باشند، در حالی که اگر مجموعه‌های تفریحی و رفاهی و زیرساخت‌های اقامتی و هتلینگ با هزینه مناسب و ارزان فراهم و در اختیار مردم قرار داده شود، هم ساکنین این مناطق با عرضه صنایع دستی و فروش غذاهای محلی به درآمدزایی می رسند، هم اشتغالزایی و رونق اقتصادی در این مناطق به وجود می آید.
