به گزارش روز دوشنبه ایران اکونومیست، ساندی تایمز با استناد بر آمار تردد نفتکش ها و آمار تجاری گزارش داد که انگلیس از فوریه تاکنون دستکم ۳۹ محموله نفت روسیه را خریداری کرده است هر چند که این محموله ها به عنوان بار وارداتی از دیگر کشورها ثبت شده اند.
طبق گزارش‌ها، محموله‌های نفتی با مبدا روسیه به ارزش حدود ۲۰۰ پوند (۲۳۶ دلار) پس از انتقال کشتی به کشتی به بنادر انگلیس تحویل داده می‌شوند. این رویه به طور گسترده برای نفتکش‌های بزرگی استفاده می شود که به دلیل سایز آنها قادر به پهلوگیری در بنادر نیستند و محموله های خود را به کشتی های کوچکتر منتقل می کنند.
بر اساس یافته‌های روزنامه ساندی تایمز، این روش به شرکت‌های کشتیرانی کمک می کند تا محموله‌های خود را بدون ارائه منشا واقعی محموله‌ها ثبت کنند و در عوض کشور ارسال کننده را به عنوان منبع محموله عنوان کنند. به این ترتیب یک محموله از کالاهای ساخت روسیه در صورتی که توسط یک شرکت آلمانی به بندر انگلیس آورده شود، می تواند به عنوان مبدأ آلمان ثبت شود.
بر اساس گزارش راشاتودی، ساندی تایمز توانسته ده ها محموله نفت روسیه را که از ماه مارس وارد بنادر انگلیس شوند و مبدأ آنها آلمان، هلند، لهستان، فرانسه و سایر کشورها ثبت شده است، ردیابی کند. دستکم ۱۳ مورد از آنها در ژوئن و ژوئیه وارد شدند. با این حال، ارقام رسمی واردات نفت از دفتر آمار ملی بریتانیا (ONS) نشان داد که این کشور در آن ماه ها هیچ نفتی از روسیه دریافت نکرده است.
به گفته کارشناسان دریانوردی، انتقال کشتی به کشتی از وقتی کشورهای غربی قرار صادرات نفت روسیه در سال جاری هدف گرفتند، به عنوان بخشی از تحریم ها به دلیل عملیات نظامی مسکو در اوکراین، محبوبیت یافته است.
«میشل بوکمان» تحلیگر انرژی در مجله کشتیرانی «لوید لیست» گفت: انتقال کشتی به کشتی به روشی مفید برای مبهم نگه داشتن مقصد و مبدا محموله ها تبدیل شده است.
وی در مصاحبه با ساندی تایمز مدعی شد: «ایرانی‌ها این روش را آغاز کردند، ونزوئلایی‌ها آن را کامل کردند، روس‌ها آن را ادامه دادند».
بر اساس گزارش شرکت «رفینیتیو» که بر انتقال کشتی به کشتی نظارت دارد، از ماه مارس تاکنون حدود ۲۶۷ انتقال نفت روسیه به این روش در سراسر جهان انجام شده است.
راشاتودی نوشت: تحریم انگلیس علیه واردات نفت روسیه از طریق دریا قرار است از ۵ دسامبر (۱۴ آذر) به اجرا درآید. با این حال، به گفته کارشناسان امور دریایی، با توجه به راه های فراری که در ثبت مبدا کشتی ها وجود دارد و شیوه های انتقال کشتی به کشتی، متوقف کردن واقعی واردات نفت روسیه برای انگلیس حتی پس از تاریخ تعیین شده دشوار خواهد بود.
