به گزارش ایران اکونومیست، جهان به سمت ناامنی غذایی در حرکت است و این موضوع ارتباط تنگاتنگی با تامین امنیت جسمی و روانی جامعه دارد، به همین دلیل همه کشورها تامین بومی این مفهوم راهبردی را یکی از اولویتها قرار دادهاند.
کارشناسان معتقدند که ناامنی در حوزه غذا بیشتر در کمین کشورهای در حال توسعه است و این کشورها باید سیاستهای راهبردی توسعه امنیت غذایی خود را تدوین و اجرایی کنند؛ موضوعی که میتواند امنیت کشورها را تامین و تضمین کند. به اعتقاد آنها بعد از حوزه دارو، امنیت غذایی یکی از حوزههای استراتژیک برای کشورها محسوب میشود.
با توجه به کاهش منابع طبیعی و غذایی در دنیا بیشتر کشورها در تلاشند تا این خلا و کمبودها را با کمک فناوریهایی چون نانو، زیستفناوری و دیگر فناوریهای نوظهور جبران کنند. در کشور ما نیز این مفهوم حیاتی با ایجاد و گسترش زیستبوم فناوری، دانش، خلاقیت و فناوری و رسوخ آن به صنعت غذایی کشور توانسته تا حدودی ایران را به این بازی دو سر برد وارد کند.
شرکتهای دانشبنیان هم به عنوان بازیگران اصلی این حوزه شناخته میشوند که میتوانند با توان تخصصی و دانشی خود کشور را از بحرانهای آتی نجات دهند. ستاد توسعه زیست فناوری معاونت علمی، فناوری و اقتصاد دانشبنیان ریاست جمهوری نیز با اتکا به همین نیروی توانمند اقدام به اجرای ۵۰ پروژه ملی در سه حوزه زراعت و باغبانی، دام، طیور و آبزیان و صنایع غذایی کرده است تا با استفاده از ظرفیت شرکتهای دانشبنیان بتواند به نیازهای جامعه پاسخ دهد.
در همین راستا ۷ پروژه در حوزه زراعت و باغبانی، ۳۸ پروژه در زمینه دام، طیور و آبزیان و ۵ پروژه در عرصه صنایع غذایی به اجرا درمیآید تا در کنار کاهش ارزبری کشور به جهش تولید و توسعه بازار بومی نیز کمک شود.