پیش بینی وضعیت آتی اقتصاد ایران: امید به پایان سقوط اقتصاد زنده شده است

سال 92 با همه رخدادهای مهم آن، برای اقتصاد ایران رو به پایان است. در ابتدای این سال نمود چالش‏های جدی در اقتصاد کم کم رو به سوی آرامشی می‏گذارد که این روزها شاهد آن هستیم. آرامش نه به معنای سکون بلکه به معنای توقف شتاب سقوط اقتصادی. هرچند در ابتدای سال تحریم‏ها و فشارهای خارجی بر اقتصاد کشور به نهایت خود رسید و نوسانات ارزی را در پی داشت اما به همت مردان دیپلماسی خارجی شاهد افق‏های جدیدی بودیم و خواهیم بود که عده کثیری از فعالان اقتصادی را امیدوار به برون رفت از رکود نموده است. برآیند این امیدها پیش بینی رشد معقول اقتصادی است و برون رفت اقتصاد ایران از رکود را نوید می دهد که کاهش آثار روانی ناشی از تحریم و سهل تر شدن نقل و انتقال وجوه را می‏توان از اثرات عینی آن دانست.

چالش‏هایی چون تجهیز منابع مالی مورد نیاز بودجه جاری، طرح‌های عمرانی معوق ملی و منطقه‌ای، رکود تولید و صادرات، بیکاری، فساد اداری، قاچاق، بحران بدهی‌های دولت، استقراض شدید سیستم دولتی از بانک‏ها و در نتیجه کاهش منابع قابل تخصیص به تولید از جمله موانعی است که تلاش برای حل آن به نتیجه مطلوب نرسیده و متقابلا علاوه بر موارد فوق توجه و حمایت اساسی از تولید ملی و بویژه کاستن از هزینه مبادله و تجهیز همه منابع تولید بویژه منابع مالی و انسانی تولید با جدی گرفتن مسئله بهره‌وری که رابطه درهم ‌تنیده‌ای با توسعه دارد با توجه ویژه به پیچیدگی‌ بهره‌وری و ترتیبات نهادی مترتب بر آن مورد درخواست بخش خصوصی است.