او معتقد است: «آزادی مشروط» برخی فاکتورها را ندارد و می توانست به لحاظ دکوپاژ و فیلمبرداری شسته و رفته تر باشد.
این بازیگر سینما و تلویزیون که سال هاست در نقش طنز دیده نشده است، خودش را در ایفای نقش های منفی و جدی موفق تر می داند و می گوید: دلم می خواست سال ها بعد از سریال «اگه بابام زنده بود» دوباره ژانر کمدی را تجربه کنم به همین خاطر «آزادی مشروط» را قبول کردم.
پرویز فلاحی پور، بازیگر نقش حاج طاها در سریال «آزادی مشروط» در گفت و گویی با ایران اکونومیست درباره حضورش در این سریال، نقاط قوت و ضعف، تجربه کاری اش با مسعود ده نمکی، دشواری های کار در دوران کرونا در کنار شوخی ها و طنزها صحبت کرد.
این بازیگر درباره نقشش در «آزادی مشروط» گفت: سعی کردم در این سریال به گونه‌ای بازی کنم که مردم نقشم را دوست داشته باشند. معمولاً به هرکاری که دعوت می شوم اگر ناراضی باشم، یا تهیه کننده و کارگردان را راضی می کنم و از کار بیرون می روم و یا اینکه می ایستم و تا آخرش کار می کنم. بعد از سریال «اگه بابام زنده بود» که در ژانر کمدی ساخته شد تا الان کار طنز نداشتم و بعد از سال ها دوست داشتم یک تجربه کمدی دیگر داشته باشم تا اینکه به «آزادی مشروط» دعوت شدم و از کار خوشم آمد.
او درباره لهجه کُردی کاراکتر حاج طاها بیان کرد: سعی کردم لهجه کردی را به لحن تبدیل کنم تا خدایی ناکرده به زبان و قومی توهین شود؛ ضمن اینکه پدر خودم کُرد است و خودم در کنار اقوام کُردزبان بزرگ شده ام و با زبان لکی کاملاً آشنا هستم ولی با این حال سعی کردم به گونه ای از لهجه استفاده کنم که تصنعی به نظر نیاید. در سریال «اگه بابام زنده بود» هم لهجه کردی داشتم و نقشم را واقعا دوست داشتم.
مردم جدی بودنم را بیشتر دوست دارند
بازیگر سریال های «شب دهم»، «گل های گرمسیری»، «مرد هزار چهره»، «یوسف پیامبر(ع)» و «خانه امن» به این پرسش که مردم بیشتر شما را در کاراکترهای جدی مثل قاضی، وکیل و بعضا نقش های منفی دیده اند، خودتان بیشتر طنز را ترجیح می دهید یا نقش های جدی؟ اینگونه پاسخ داد: همیشه گفته ام یک بازیگر باید بتواند ژانرهای مختلفی را بازی کند تا بتواند مانور بدهد و خودش را تست بزند، ولی به نظرم هر بازیگری در یک ژانر همیشه قوی تر است. من در سالهای فعالیت هنری ام، در کل چهار کار کمدی داشتم؛ «مرد هزار چهره» آقای مهران مدیری که کمدی موقعیت بود. سریال «اگه بابام زنده بود»، فیلم سینمایی «سودا» که آن هم در ژانر طنز ساخته شد و سریال «آزادی مشروط».
فلاحی پور به ایفای نقش یاور در سریال «شب دهم» اشاره کرد و گفت: خودم فکر می کنم مردم سریال «شب دهم» را که یک کار درام بود خیلی دوست داشتند، همین طور خودم هم خیلی یاور را دوست داشتم یا کارهای دیگری مثل «گل های گرمسیری»، «خانه امن» و ... که در ژانرهای کاملاً جدی و درام اجتماعی ساخته شده بودند. سریال «شهرزاد» هم که ایفاگر نقشی منفی بودم باز هم مردم خیلی دوست داشتند و به نظرم کار متفاوتی بود. یک بازیگر در کاری موفق تر است که مردم دوستش داشته باشند و من فکر می‌کنم مردم کارهای جدی ام را بیشتر دوست داشتند.
کار با مسعود ده نمکی راحت نیست
این بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون سپس درباره ارزیابی اش از سریال در حال پخش «آزادی مشروط» اظهار کرد: آقای ده نمکی و تیمش برای ساخت «آزادی مشروط» زحمت کشیدند. عوامل پشت صحنه و بازیگران خیلی تلاش کردند تا کاری بسازند که مردم دوست داشته باشند؛ ضمن اینکه واقعا کار سختی بود. شرایط کرونایی از یک طرف و از سوی دیگر آنها که با آقای ده نمکی کار کرده اند می دانند که کار با ایشان راحت نیست. شاید به نظر برخی راحت بیاید اما واقعاً اینطور نیست.
بازیگر «آزادی مشروط» در عین حال نسبت به برخی صحنه های این سریال انتقاد کرد و گفت: با تمام سختی های کار و شیرینی های پشت صحنه و رضایتی که از کار کردن با تیم آقای ده نمکی داشتم اما این را هم می گویم که نورِ کار و صدا در برخی جاها دچار مشکل می‌شود که البته مشکل صدا به خاطر ماسک هایی بود که روی صورت داشتیم. فکر می کنم در مونتاژ هم یکسری کارهایی انجام شد و رنگ ها کمی بر هم ریخت؛ البته من تمام قسمت ها را ندیده ام، شاید الان درست شده باشد. به نظرم خیلی جاها می توانستند دوربین روی دست کار نکنند اما آقای ده نمکی همه کار را با دوربین روی دست گرفتند.
انتقاد از تکرارهای «آزادی مشروط»
فلاحی پور با سپس با انتقاد از وجه تکرار در سریال آزادی مشروط، تصریح کرد: یکسری اتفاقات و شوخی ها در داستان این سریال مدام تکرار می شود که شاید در پخش درست شده باشد، چون من همه قسمت ها را ندیده ام ولی در کل با تکرار مخالفم. حتی خود آقای ده نمکی هم همان موقع تذکر می‌داد که شوخی ها را تکرار نکنید. در تدوین هم گویا برخی جاها مرتفع نشد. برخی جاها تکرار خوب است اما برای مثال تکرار یک جوک می تواند نتیجه عکس داشته باشد. هرچند تکرار اگر هوشمندانه و درست باشد جزو عناصر کمدی است و خیلی از کمدین های معروف از این روش استفاده می کنند.
فلاحی پور سپس با اشاره به دشواری های ساخت این سریال در ایام کرونا هم گفت: خود من در طول کار یک بار به کرونا مبتلا شدم. آن زمان همه می ترسیدند به خصوص که ما در محیط‌های بیمارستانی خیلی حضور داشتیم، یعنی چیزی حدود ۴۰ روز در بیمارستان ها کار کردیم و خیلی برایمان خطرناک بود. از سویی دیگر پروژه «آزادی مشروط» کار شلوغی بود، هنرور زیاد داشت و کنترل کردن این همه آدم واقعا مشکل بود اما در نهایت به خداوند توکل کردیم و کار را پیش بردیم. ان شاءالله که کار خوبی شده باشد و مردم دوست داشته باشند.
نمی توانم نمره عالی به «آزادی مشروط» بدهم
این بازیگر در پاسخ به اینکه چه نمره‌ای به «آزادی مشروط» می دهید؟ خاطرنشان کرد: بالای ۵۰ نمره می دهم اما نمره خیلی عالی هم نمی‌دهم چون یکسری فاکتورها را واقعاً ندارد؛ یعنی اینکه می توانست به لحاظ دکوپاژ و فیلمبرداری شسته و رفته تر باشد اما طبیعتا زمان بیشتری می برد. اگر بخواهید تک دوربین کار کنید تولید یک سریال تلویزیونی بالای ۶ الی ۷ ماه زمان می‌برد و کار دشواری است چون سریال «بی نشان» اینطور ساخته شد و ما چیزی حدود هفت ماه درگیرش بودیم اما «آزادی مشروط» در چهار ماه ساخته شد. به قول قدیمی ها همیشه می‌گویند سرعت، دشمن کیفیت است و من معتقدم واقعاً همینطور است. من نمی توانم به «آزادی مشروط» نمره ۹۰ یا ۱۰۰ بدهم اما نمره ۵۰ یا ۶۰ برایش خوب است.
او درباره خلق همزمان لحظه های طنز و غمبار در این سریال که با موضوع کرونا ساخته شد، چنین اظهار کرد: یکی از خصوصیات آقای ده نمکی همین است و این اتفاق در کارهای دیگرش مثل دارا و ندار، معراجی ها و ... هم دیده می شود؛ یعنی ایشان به عنوان کارگردان سعی می کند کاری بسازد که مردمی باشد و کل اقشار جامعه را در نظر می‌گیرد منتهی با نگاه خودش. آقای ده نمکی در جایگاه تهیه کننده و کارگردان بسیار آدم محترم، آرام و دوست داشتنی هستند و همین آرامشش باعث می‌شود کل تیم این آرامش را حس کنند و کار را جلو ببرند و این اتفاق به نظرم عالی است. من از این که با ایشان کار کردم بسیار رضایت دارم چون هیچ تنشی بین ما وجود نداشت.
پرویز فلاحی پور در پایان گفت: بعد از سریال «آزادی مشروط» فعلا کار دیگری برای تلویزیون ندارم. برای تمامی دوستانی که برای این پروژه زحمت کشیدند آرزوی سلامتی می‌کنم و به همه خسته نباشید می گویم.
